rrënjët - Lajme / News Albemigrant

NStoriaM. Anno 7 . n. 4 . Luglio 2005 . pagina 2Pellasge - Etruske - Shqiptare Pelasgi - Etruschi - AlbanesiNga legjenda ne te verteten historikeDalla leggenda alla verità storicanga Lek PerviziMe 20 nëndor 1957, radioja dhe shtypi evropian,njoftonin publikun se një studioz italian, LicinioGlori, kishte arritë me zgjidhë misterine gjuhës etruske. Një lajm që përmbyste të gjitha tëdhënat që i përkisnin origjinës se atij populll deri dhetë Romës vetë. Por shpejt u kuptue se ishte vetëm njëfantazi që përputhej me hamendjet e tjera të shprehunaderi në atë kohë, që vështirësonin edhe ma tepër kërkimetmbi Etruskët. Orvatja e parë e besueshme ishte ajoe Prof : Zakeria. Majanit me librin Les Etrusques commencentà parler (Etruskët fillojnë me folë) që doli në1961 e ku autori përdori gjuhën shqipe per me u dhanëkuptim fjalive misterioze të gdhenduna në gurë vorrëshapo sende të tjera. Ai kishte mësue shqipën dhe kishteshkue edhe në Shqipni mu në kohën e diktaturës, përta përvetesue dhe ma mirë. Majanit i dolën plot kundërshtarëe dukej se vepra e tij mund të përfundonte siato të parardhësve. Por profesorl i shquem nguli kambembi tezen e tij dhe botoi dy libra të tjerë : Les Etrusquesparlent (Etruskët flasin) dhe Fin du mystère Etrusque(Fundi i misterit etrusk). Çudia ma e madhe erdhikur librat e tij të përkthyem në shtatë gjuhë, nuk ishinpërkthye në gjuhën itallane ! Si shpjegohej kjo mungesë? E pra në ato libra kishte aqë të dhëna dhe aqëshkencë që e lehtesonin hyrjen në misterin etrusk. Psekjo mospërfillje absurde? Gjelozi ? Tashma zarët ishinhedhun dhe hendeku i moskuptimit dhe mospërfilljesishte kalue. Çështja etruske i imponohej vëmendjes sëpërgjithëshme.Ndërkohë Prof. Giuseppe Catapano, me studimin etij Lashtësia e gjuhës shqipe theksonte faktin se jovetëm Etruskët flisnin gjuhën pellasgo - shqipe, poredhe popuj të tjerë si : Egjyptianët, Fenikasit, Kartagjinezët,deri dhe Babilonezët ruenin gjurmë të saj.Tashma çeshtja gjuhësore përmblidhej në treshën etruske¬pellasge – shqipe. Rruga ishte hapun dhe studiuesitmund të nisëshin pa pengesa, për të arritë qëlliminaq të deshiruem dhe aq të përfolun, megjithëse shumëi zorshëm (teorikisht) për t'u arritë mbrenda një kohë tëshkurtë. Por me durimin dhe kambënguljen që karakterizonçdo studiues, të gjitha pëngesat mund të kapërcehëshin.Në këtë ndërmarrje të madhe që përfshinte atëpjesë të historisë e të njohunive njerëzore të mbetunapa u zgjidhun, si ajo pellasgjike dhe degëve të saj, ilire¬etruske - shqipe (për të mos përmendun popuj tëtjerë), një vend me randësi zen bashkatdhetarja jonë enderueme Nermin Vlora Falaski, luftëtare e palodhunper afirmimin e identitetit të shqiptarve si pasardhës tëdrejpërdrejtë të Pellasgëve ¬Ilirëve dhe Thrakëve, trepërbasit themeltarë të zhvillimit të popujve e të qytetnimevete tjera të botës antike, të gjithë me një emnuestë përbashkët:Pellasgët. Asht pikërisht vepra e saj që më kafrymëzue e ndihmue për këtë nderhyemjen time.Puna e Zonjës Nermin Vlora Falaski, asht përqëndruembi përkthimin e shkrimeve të lashta etruske meanë të shqipës, që ajo njeh mirë, kur në të njejtën kohëajo zotnon dhe latinishtën dhe greqishtën e vjetër, turqishtën,përsishtën, sanskritishtën, dhe gjuhët kryesoreevropiane. Ajo iu përkushtue paleografisë për të gjetunnjë zgjidhje mbishkrimeve të lashta, jo vetëm të atyneetruske, por edhe ato të vendëve të tjera, si Greqia,Kreta, Shqipnia, Turkia, Spanja, portugali, e deri dhepërtej oqeanit. Nermini iu kushtue me pasion studimevetë paleografisë euro - mesdhetare, të krahasueme meshqipën, duke korrun mjaft suksese, të përforcueme ngapuna e studiozëve të tjerë italianë e të hue j, që ishinndikue nga librat e saj dhe të studiozëve të tjerë të atijdrejtiml. Në Shqipni ishte Prof. Spiro Konda që merrejme çeshtjen pellasgjike, ku kishte arritë përfundime tëkënaqëshme, po në linjën e Nermin Vlorës, duke theksueme forcë se ishte shqipja ajo që do të sjellte njeCentro OtticoELMAR•Optometria•Contattologia•Rieducazione visiva•Occhiali dall’economicoal firmato•Occhiali di marcaa prezzi eccezionali•controlli della vistagratuitiVia Gasperina, 220roma - Tel. 06/7231552Shqip-Armen-Grek-Keltik-Baltik-Sllavik-Germanik-Italik-Hindian-Iranian (pelasgjik)(persisht)kontribut të madh në historinë e qytetnimit europian, sigjuha ma e vjetër që lidhej drejtpërsëdrejti me gjuhën ePellasgëve, stërgjyshët e lashtë të Shqiptarve. Por punae tij nuk pati jehonë, sepse ai jetoi e punoi ne kohën ediktaturës, që nuk lejonte të tilla studime.Në këtë drejtim duhet me përmendë Prof. FrancescoRibezzo që arriti të përktheje me anë të shqipës,treqind mbishkrime mesapike; pastaj, studiues të tjerë,profesorë e linguistë të shquar, si Trombetti, Latte,Elefteriadhis, Stipçeviç, e të tjerë. Tashma rruga ishteshtrue për të gjithë. Një radhë studiuesish po përqedrohejmbi çështjen pellasgo - ilire - etruske ¬shqiptare,dhe Prof. Cavalli Sforza me dy bashkëpuntorët, Piazzae Minch, nxierrin përfundimin se shqipja rezultontë jetë gjuha amë e të gjitha të ashtuquejtunave gjuhëIndo- europiane, sa që të përcaktohet deri si gjuhë eparë europiane (proto ¬europiane), duke rishikue edhepemën gjenealogjike të Scleicherit, që do të paraqeskëtu (shiko pemën e gjuhëve) me një midifikim të rrenjëte pemës, ku hiqet termi indo-europian i zevendësuemme atë proto-europian dhe ku trungu i gjuhëveasht pellasgjishtja, prej ku ndahen degët e ndryshme.Ndërsa grafiku i Prof. Erich Minch e Alberto Piazza fletma qartë e thjeshtë (shiko grafikun). Nuk po due mepërmendë studiues të vendëve të tjera që janë marrë emerren me çeshtjen pellasgjike. Por duhet të përmend,se në këto vitet e fundit pas shëmbjes së diktaturës, nëShqipni janë ndërmarrë disa ekspedita arkeologjike ngaekipe të përbashkëta, amerikanë, anglezë, kanadezë,austriakë, kroatë, italianë e francezë, etj., me rezultatetë befasueshme, që vërtetojnë praninë e një qytetnimi tëlashtë shumë ma i vjetër se ato para - hellenike të njohuna,e që u përket Pellasgëve dhe pasardhësve të tyneGrafiku i gjuhëve sipa Prof. Erich Minch e AlbertoPiazza, në veprën e Prof. Luigji Cavalli-Sforza “Genë,Popuj e Gjuhë”Dikush u shpreh se grafiku asht sajue sipa renditalfabetik ku Shqipnisë i ruhet vendi i parë. Një idiocie shkallë së injorancës. Ky asht një grafik i dalunnga puna e madhe e këtyne shkencëtarve, që ne një farmënyre kanë thjeshtësue pemene gjuhëve të Shlajhërit (Schleicher), që edhe atyshqipja asht radhitë si degë e parë dhe e veçantë ngagjuhët e tjera, në fillim të të njejtin trung, Siç e kemishpjegue, në do ta paraqesim këtu pemën e Shlajhërit,me një modifikim në pjesën e rrajëve dhe të trungut,që i përgjigjet teorisë së re të origjinës së gjuhëve, kupellasgjitja paraqitete si gjuhë proto-europiane ose nostratike,qe do të thotë autoktone.(vazhdon ne numrin e ardhshem)Mensile di attualità e cultura italo-albanese∑Anno 7 = Numero 4 = Luglio 2009∑Direttore editoriale: Hasan AliajSede operativa presso: Hasan Aliajvia di Villa Grazioli n. 19, 00046Grottaferrata (Roma)Tel. 3335912236, fax 069459856hasan.aliaj@tele2.it - hasan.aliaj@yahoo.comredazione.rrenjet@yahoo.itDirettore responsabile: Massimo MarcianoProprietario ed editore: Marciano Mediaservicedi Massimo MarcianoHanno collaborato: Stefan Kume, Saimir Lojla, Moikom Zeqo,Pavli Haxhillazi, Besiana Polovina, Andrea LlukaniDirezione, redazione e amministrazione:via Cavour n. 21, 00044 Frascati (Roma). Tel. 069416366,fax 0662276721, e-mail: mediaservice@massimomarciano.itRegistrazionedel Tribunale civile di Velletri n. 11/2003del 25/6/2003.Stampato nel mese di luglio 2009 dalla tipografia La Madonninadi Solustri Luisa, via Domenichino n. 28, Grottaferrata(Roma)Il 20 novembre del 1957, la radiodiffusione e lastampa europea annunziavano al pubblico che unostudioso italiano, Licinio Glori, era riuscito asciogliere il mistero della lingua etrusca. Unanotizia che scombussolava tutti i daticoncernenti, l’origine di questo popoloed anche della stessa Roma. Masubito si comprese che tutto ciòera pura fantasia, e che combaciavacon tutte le altre congettureespresse fin allora, le quali avevanointricato di più le ricerchesugli Etruschi. Il primo tentativodl portata attendibile, fu quello deiprof. M. Mayani con il libro "LesEtrusques commencent à parler" apparsonel 1961, in cui l'autore si servivadella lingua albanese per dare valore allefrasi misteriose gravate sulle pietre tombalied altri oggetti. Per quest’egli aveva appreso lalingua albanese, andando persino in Albania in pienadittatura, per approfondirla dovutamente.Al Mayani s'opposero accanitamente diversi studiosicontrari a tale teoria e sembrava che la sua opera seguissela fine delle precedenti. Ma l'insigne professoreinsistette sulla sua tesi e scrisse altri libri come" GliEtruschi parlano" e "La fine del mistero etrusco". Lasorpresa più grande fu che i suoi libri vennero tradottiin sette lingue, eccetto che in italiano! Come spiegarequesta omissione? Eppure in quei libri c'erano tante cognizionie tanta scienza, che facilitava l'introduzione nelmistero etrusco. Perché questa indifferenza assurda?Ma oramai il dado era stato tratto e il Rubicone dell'incomprensionee della refratezza era stato superato. Laquestione etrusca s'imponeva all'attenzione generale.Nel frattempo il prof. Giuseppe Catapano, con il suosegue da pagina 1Darka e madhe e BabilonitMbreti i madh i botës, Aleksandri i Madh, kishtelënë një pasuri të madhe dhe një trashëgimtartë denjë, duhej të ishte Aleksandri i Ri dheaskush tjetër në krye të mbretërisë.. Për këtë arsye,Olimpia vrau mbretin Adrideu dhe mori në dorë pushtetin.Rebelimi i saj nuk do të shkonte shumë gjatë. Nëvitin 316 Kasandri vrau Olipian, ndërsa Roksanën dheAleksandrin i internuan në kështjellën e Amfilopolit.Asgjë nga të gjitha këto nuk do t’i mësonte dot kurrëAleksandri i Madh. Ai kishte mbyllur sytë dhe pristevetëm realizimin e amanetit të tij, se si duhej ta vendosninnë arkivolMe duar jashtë arkivolitAmaneti i tij ishte përmbushur. Ishte vendosur nëarkivol me duar jashtë arkivolit. Mbreti kishte vdekur.Ky lajm përhapte frikë dhe ankth si në të gjitha vdekjete mbretërve. Çdo të ndodhte më pas ?! Gjithë Babiloniishte aty. Shihnin rupin e shtrirë në arkivol dhe gjithkushshprehte habinë se përse Mbreti i Madh kishte kërkuartë vendosej në atë mënyrë. Përse?! Kjo ishte qënë pyetjae të gjithëve. Ndoshta të gjithë e kishin kuptuar, porderi në çastin që ai kishte që gjallë askush nuk kishtedashur të fliste. Mbreti i tyre po ike nga kjo botë meduar të zbrazëta. Në asnjë çast nuk ishte përpjekur përveten e tij. Madje lufta nuk nuk e kishte lënë të merrtevesh nëse Roksana e tij do t’i linte një trashëgimtar osejo. Vdiq pa patur nënën e tij tek koka. Vdiq pa dëgjuarzërin e saj. Nuk do ta merrte dot vesh kurrë as vrasjen enënës së tij, as internimin e të birit dhe të Roksanës. Megruan e tij kishte rënë në dashuri, kur gjendej në luftimerreth Afganistanit. Ajo grua kishte qënë shumë e bukurdhe sytë e tij, njëri i zi dhe tjetri blu i kishin mbetur mbitrupin e saj. Që në atë çast ajo ishte bërë gruaja e tij.Do të ishte mbretëresha e Aleksandrit të Madh. Tashmëasgjë nuk i kishte mbetur nga të gjitha këti. Ai kishtestudio "L'Antichità della lingua albanese", risaltava ilfatto che non solo gli Etruschi parlavano in lingua pelasgica- albanese, ma anche molti altri popoli: Egiziani,Fenici, Cartaginesi ed addirittura anche i Babilonesine portavano le tracce. Ora la questione linguistica siconcentrava nel trinomio "etrusco - pelasgico - albanese".La strada era stata aperta e gli studiosi potevanoincamminarsi speditamente, per avviarsi verso la metatanto ambita e tanto discussa, seppure tanto difficile(teoricamente) da essere raggiunta in un breve lasso ditempo. Ma con la pazienza e la perseveranza che distingueogni studioso, tutti gli ostacoli a riguardo potevanoessere sormontati. ln questa grande impresa checoinvolge quella parte della storia e delle conoscenzeumane rimaste insolute, come la questione pelasgica ele sue ramificazioni illire - etrusche - albanesi (per noncitare altri popoli), un posta eminente occupa la nostrabenemerita ed onorata concittadina, Nermin Vlora Falaschi,indefessa battagliera per l'affermazione e l'identitàdegli albanesi come diretti discendenti dei Pelasgi- Illiri e Traci, le tre elementi alla base dello sviluppod’altri popoli ed altre civiltà del mondo antico, tutti conlo stesso denominatore comune, i Pelasgi. Ed è propriola sua opera che mi ha inspirato ed aiutato per questomio intervento.Il lavoro della Signora Nermin VloraFalaschi, si concentrò sull’interpretazionedelle antiche scritture etruschetramite l'albanese, che leiconosceva bene, quando nellostesso tempo padroneggiava il latinoe il greco, il turco, l’arabo, ilpersiano e le principali lingue europee,e s'era dedicata alla paleografiaper trovare una soluzione alleantiche iscrizioni, non solo di quelleetrusche, ma d'altri siti, come Grecia,Creta, Albania, Spagna, Portogallo e persinooltre oceano in Colombia. Nermin sidedicò con passione agli studi della paleografiaeuro - mediterranea confrontata alla lingua albanese,riscuotendo notevoli risultati, rafforzati dall'impegnod’altri studiosi italiani e stranieri, che erano statisensibilizzati dai suoi libri ed anche dalle susseguentiricerche d’altri studiosi in tale senso.Basta ricordare il prof. Francesco Ribrezzo cheriuscì a tradurre tramite l'albanese ben più dl trecentoiscrizioni messapiche, e poi il Trombetti, il Lattes,l’Elefteriadhis, lo Stipceviç ed altri.Oramai la via era spianata a tutti. Infatti, una schieradi studiosi si concentra sulla questione Pelasgica - illira– etrusca - ¬albanese, e il Prof. Luigi Cavalli Sforzacon i suoi collaboratori, Piazza e Minch, che l'albaneserisulta d'essere la lingua madre delle altre lingue detteindo ¬europee, da essere qualificata persino come linguaproto - europea, rivedendo l'albero delle lingue diSchleicher.lënë pas vetes vetëm një testament. Ishte përpjekur tëpërkujdesej për të gjithë, për njerëzit dhe farën e tij.Do të përmendte në atë testament edhe prejardhjen etij nga fiset ilirike. Në gjumin e tij të përjetshëm ishtektyer në një “Andërr” të madhe, për të gjitha ata që dotë vinin pas tijTestamenti i AleksandritUnë Aleksandri, bir i Filipit, mbretit të Maqedonasve,mishërim i Monarkisë, krijues i Perandorisë greke,bir i Zeusit të madh, bashkbisedues i Brahmanëve dhei Pemëve, i diellit dhe i hënës, triumfues mbi mbretëritëe Persëve e të Medëve, Zot i botës prej ku lind dhe deriku perëndon dielli, nga veriu në jug, pinjoll i farës sëshquar të popujve Ilirikë të Dalmacisë, Liburnisë, dhe tëpopujve të tjerë të së njëjtës gjuhë që popullojnë Danubindhe zonën qëndrore të Thrakës, u sjell dashurinë, paqendhe përshëndetjet e mia dhe të të gjithë atyre që do të mëndjekin në sundimin e botës. Duke qenë se ju gjithmonëmë jeni treguar të besës dhe të fortë e të pathyeshëm nëbetejat e bëra krah meje, u jap e u dorëzoj juve në zotërimtë lirë gjithë hapësirën prej Akuilonit e deri në skaj tëItalisë së jugut. Askush tjetër veç jush, të mos guxojë tëvendoset e të qëndrojë në ato vende, dhe po u gjet ndonjëi huaj, ai do të mund të qëndrojë vetëm si skllavi juaj, dhepasardhësit e tij do të jenë skllevër të pasardhësve tuaj.U shkrua në kështjellën e qytetit të Aleksandrisë, themeluarprej meje buzë lumit madhështor të Nilit, në vitinXII. Me vullnet të perëndive që nderohen në mbretëritë emia, Zeusit, Marsit, Plutonit dhe Minervës, perëndisë sëperëndive. Dëshmitarë të këtij akti janë Atleti, logothetiim, dhe njëmbëdhjetë princë të tjerë, të cilët unë po iemëroj si trashigimtarë të mi dhe të të gjithë botës, meqenësepo vdes pa lënë pasardhës.(Testamenti eshte zbuluarnga studiuesja italiane, Luçia Nadin)