ฉบับวิชาการ - สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
ฉบับวิชาการ - สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ฉบับวิชาการ - สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
๔ - ๕ก.ข.ค.มะม่วงป่า Mangifera indica L. ก. ต้น, ข. ดอก, ค. ผลที่มา สวนพฤกษศาสตร์ภาคตะวันออก(เขาหินซ้อน)จังหวัดฉะเชิงเทรา
๔ - ๖๓. มะม่วงช้างเหยียบชื่อพฤกษศาสตร์ Mangifera sylvatica Roxb.ชื่อวงศ์ ANACARDIACEAEชื่อพื้นเมือง มะม่วงขี้ใต้ มะม่วงแป๊บ (ภาคเหนือ)ส้มม่วงกล้วย (ภาคใต้)ชื่อสามัญ -นิเวศวิทยาและการกระจายพันธุ์ พบขึ้นประปรายตามป่าดงดิบที่ใกล้ลําห้วยทั่ว ๆ ไป ที่ความสูงจากระดับน้ําทะเล๕๐–๑,๕๐๐ เมตร (สุรีย์ ภูมิภมร, อนันต์ คําคง, ๒๕๔๐) ในต่างประเทศพบที่เนปาล อัสสัม พม่า หมู่เกาะอันดามัน (ไซมอน การ์ดเนอร์และคณะ, ๒๕๔๓)ลักษณะทั่วไปและลักษณะเด่น ไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่สูง ๑๕–๓๕ เมตร ไม่ผลัดใบ ลําต้นเปลาตรง เรือนยอดเป็นพุ่มกว้าง ๆ ทึบ กิ่งอ่อนเกลี้ยง เปลือกสีน้ําตาลปนเทา แตกเป็นร่องตื้น ๆ ไปตามยาวลําต้น เปลือกในสีน้ําตาลปนแดงใบ ใบเดี่ยว เรียงแบบวนรอบ รูปหอกหรือรูปขอบขนานขนาดกว้าง ๔–๗ เซนติเมตร ยาว ๑๔–๓๐ เซนติเมตร โคนใบมนปลายใบเรียวและหยักเป็นติ่งแหลมทู่ ๆ ผิวบนเขียวเข้มและเป็นมัน เส้นแขนงใบ ๑๔–๒๔ คู่ เส้นโค้ง ขอบใบเรียบหรือหยักเป็นคลื่น ก้านใบเรียว ยาว ๓–๗ เซนติเมตร โคนก้านบวมดอก ช่อดอกตั้งขึ้น สีเหลืองอ่อนหรือขาวปนชมพูอ่อน มีกลิ่นหอม ออกเป็นช่อใหญ่ตามปลายกิ่ง มีทั้งดอกเพศผู้และดอกสมบูรณ์เพศ แต่ละช่อยาว ๑๑–๒๒ เซนติเมตร กลีบเลี้ยงปลายแหลม ๕ กลีบ ขนาด ๒-๓ มิลลิเมตร กลีบดอกมี ๕ กลีบยาว ๖ มิลลิเมตร ปลายแหลมมีสัน ๓ สันด้านใน เมื่อเริ ่มบานกลีบตรงแล้วค่อย ๆ โค้งไปด้านหลัง ดอกเพศผู้มีเกสรตัวผู้ที่ไม่เป็นหมัน ๑ อัน มีอับเรณูเป็นรูปขอบขนาน ดอกสมบูรณ์เพศมีเกสรตัวผู้ที ่ไม่เป็นหมัน ๑ อัน และที่เป็นหมัน ๓-๔ อันก้านเกสรตัวเมีย ๑ อัน ที่เรียวยาวกว่ากลีบดอก หมอนรองดอกบางเป็นรูปถ้วยผล รูปร่างแบบมะม่วง ขนาด ๕-๗.๕ เซนติเมตร ผลแก่สีเหลืองอมส้ม มีชั้นหุ้มเมล็ดแข็งที ่ข้างนอกเป็นเส้นใยลักษณะเด่น ผลรูปร่างแบบมะม่วง ขนาด ๕-๗.๕ เซนติเมตรผลแก่สีเหลืองอมส้ม มีชั้นหุ้มเมล็ดแข็งที ่ข้างนอกเป็นเส้นใยความสําคัญของพันธุ์ไม้ -ช่วงการออกดอกและติดผล ออกดอกเดือนมกราคมถึงกุมภาพันธ์ ติดผลเดือนกุมภาพันธ์ถึงมีนาคม ผลแก่ประมาณเดือนเมษายนถึงเดือนพฤษภาคม (สุรีย์ ภูมิภมร, อนันต์ คําคง,๒๕๔๐)การปลูกและการดูแล ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ดและตอนกิ่งประโยชน์ทั่วไป ผลใช้รับประทานได้ (ไซมอน การ์ดเนอร์ และคณะ,๒๕๔๓) ผลใช้รับประทานได้ เนื้อไม้ใช้ทําสิ ่งก่อสร้างภายในร่ม (สุรีย์ภูมิภมร, อนันต์ คําคง, ๒๕๔๐)ประโยชน์ด้านการลดมลพิษและข้อมูลอื ่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง-
- Page 21 and 22: ่๑ - ๒๑.๒.๒ ประ
- Page 23 and 24: ๑ - ๔๒) การปลูก
- Page 25 and 26: ๒ - ๒๕๒) ผักบุ
- Page 27 and 28: ๒ - ๔๒๒๙) ตะขบฝ
- Page 29 and 30: ๒ - ๖๒๕) แสมดํา
- Page 31 and 32: ๒ - ๘๒๕) ดองดึง
- Page 33 and 34: ๒ - ๑๐๒.๒.๒ พรร
- Page 35 and 36: ๒ - ๑๒ผลการจํ
- Page 37 and 38: ๒ - ๑๔๑๐) ยางแด
- Page 39 and 40: ๒ - ๑๖๑๑๒) เตยท
- Page 41 and 42: ๒ - ๑๘๓๑) มะค่า
- Page 43 and 44: ๒ - ๒๐๑๙) ทรงบา
- Page 45 and 46: ๒ - ๒๒๑.๔) ไมที
- Page 47 and 48: ๒ - ๒๔๒๒) ถั่วด
- Page 49 and 50: ๒ - ๒๖๔๐) มะเม่
- Page 51 and 52: ๒ - ๒๘๗) ยางกล่
- Page 53 and 54: ๒ - ๓๐๑๖) ยมหอม
- Page 55 and 56: ๒ - ๓๒๒.๓.๒ ไม้
- Page 57 and 58: ๒ - ๓๔พันธุ์ไ
- Page 59 and 60: ๓ - ๒พันธุไม ช
- Page 61 and 62: ๓ - ๔พันธุไม ช
- Page 63 and 64: ๓ - ๖พันธุไม ช
- Page 65 and 66: ๓ - ๘พันธุ์ไม
- Page 67 and 68: ๓ - ๑๐พันธุไม
- Page 69 and 70: ๔ - ๒๑. รางจืดช
- Page 71: ชื่อพฤกษศาส
- Page 75 and 76: ๔ - ๘๔. การเวกช
- Page 77 and 78: ๔ - ๑๐๕. กระดัง
- Page 79 and 80: ๔ - ๑๒๖. อโศกอิ
- Page 81 and 82: ๔ - ๑๔๗. แคทะเล
- Page 83 and 84: ๔ - ๑๖๘. แคแสดช
- Page 85 and 86: ๔ - ๑๘๙. สนทะเล
- Page 87 and 88: ๔ - ๒๐๑๐. กระจู
- Page 89 and 90: ๔ - ๒๒๑๑. ยางนา
- Page 91 and 92: ๔ - ๒๔๑๒. เหียง
- Page 93 and 94: ๔ - ๒๖๑๓. ยางแด
- Page 95 and 96: ่๔ - ๒๘๑๔. ตะเค
- Page 97 and 98: ๔ - ๓๐๑๕. สบูดํ
- Page 99 and 100: ๔ - ๓๒๑๖. ขันทอ
- Page 101 and 102: ๔ - ๓๔๑๗. ก่อขี
- Page 103 and 104: ๔ - ๓๖๑๘. รักทะ
- Page 105 and 106: ๔ - ๓๘๑๙. ตังหน
- Page 107 and 108: ๔ - ๔๐๒๐. กระทิ
- Page 109 and 110: ๔ - ๔๒๒๑. ชะมวง
- Page 111 and 112: ์๔ - ๔๔๒๒. ซ้อช
- Page 113 and 114: ๔ - ๔๖๒๓. กระโด
- Page 115 and 116: ๔ - ๔๘๒๔. มะค่า
- Page 117 and 118: ๔ - ๕๐๒๕. ฝางชื
- Page 119 and 120: ๔ - ๕๒๒๖. ราชพฤ
- Page 121 and 122: ่้่๔ - ๕๔๒๗. หล
๔ - ๕ก.ข.ค.มะม่วงป่า Mangifera indica L. ก. ต้น, ข. ดอก, ค. ผลที่มา สวนพฤกษศาสตร์ภาคตะวันออก(เขาหินซ้อน)จังหวัดฉะเชิงเทรา