ฉบับวิชาการ - สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

๒ - ๓๐๑๖) ยมหอม ๑๗) มะหาด ๑๘) ขนุนป่า๑๙) กร่าง ๒๐) ไทรย้อยใบแหลม ๒๑) มะรุม๒๒) พิลังกาสา ๒๓) ยูคาลิปตัส ๒๔) ตะกู๒๕) สําโรง ๒๖) ตะขบฝรั่ง (ตะขบบ้าน) ๒๗) กระเชา๒) ไม้แนวกันลม หมายถึง ไม้ที่ทนลมแรงและเจริญเติบโตได้ในที่ลมแรง ไม้แนวกันลมที่ดี มักเป็นไม้ทรงสูง มีทรงพุ ่มหนา ใบมาก โตเร็ว และมีระบบรากแข็งแรง ทั ้งนี้ต้องมีการจัดการดูแลที่ดีเนื่องจากไม้โตเร็ว จึงสูงแต่อาจล้มได้ง่าย เช่น๑) อโศกอินเดีย๒) สนทะเล ๓) สนประดิพัทธ์(อโศกเซนคาเบรียล)๔) ทองกวาว ๕) ไทรย้อยใบแหลม ๖) ยูคาลิปตัสเช่น๓) ไม้ทนไฟ หมายถึง ไม้ที่สามารถฟื้นตัวได้ เนื่องจากเปลือกกับรากมีระบบการลําเลียงที่ดี๑) ยางนา ๒) เหียง ๓) เต็ง๔) พะยอม ๕) กระโดน ๖) มะค่าแต้๗) ประดู ่ป่า ๘) กล้วย ๙) ยูคาลิปตัส๑๐) เสม็ดขาว ๑๑) ตาลโตนด๔) ไม้ทนน้ําฝนท่วมขังตามฤดูกาล (ไม่รวมไม้ป่าชายเลน) เช่น๑) กระจูด (กก) ๒) ยางนา ๓) จันทน์กะพ้อ๔) กันเกรา (มันปลา ตําเสา) ๕) โสกน้ํา ๖) หยีน้ํา๗) ยูคาลิปตัส ๘) เสม็ดขาว ๙) หว้า๑๐) เสม็ด (เสม็ดแดง) ๑๑) กะพ้อ ๑๒) หลาวชะโอน๑๓) เตยทะเล