ฉบับวิชาการ - สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

๒ - ๒๒๑.๔) ไมที่มีผลขนาดใหญหรือมีน้ําหนักมาก เชน กระทอน มะฮอกกานีใบใหญมะฮอกกานีใบเล็ก ตะบูน หมาก ตาลโตนด มะตูม มะพราว๑.๕) ไมที่มีกลิ่นกอใหเกิดความรําคาญ (ยาง ลูก ฝก เปลือก ใบ) เชน หมีเหม็น(หมูทะลวง) สําโรง๑.๖) ไมที ่เปนที่อยูอาศัยของแมลงและตัวออนที่เปนพิษ เชน หูกวาง๑.๗) ไมที ่มีหนามแหลมซึ่งเปนอันตรายตอคนและสัตวเลี้ยง เชน ตะขบปา ไผ (ชนิดที่มีหนาม) มะคาแต หลาวชะโอนขอเสนอแนะเพิ่มเติมสําหรับการปลูกตนไมในพื้นที ่สาธารณะ ไดแก ไมควรปลูกไมที่มีผลแหงฟุงกระจาย (เชน นุน) และในพื้นที่เกาะกลางถนน ไมควรปลูกไมที ่สูงเกินความจําเปน๒) พื้นที่สวนบุคคล พันธุไมที ่นํามาปลูกในพื้นที่สวนบุคคล ไมควรมีลักษณะ ดังตอไปนี้๒.๑) ไมที่มีพิษเปนอันตรายตอคนและสัตวเลี้ยง เชน มะมวงหิมพานต สบูดํา ไผ(ขนบริเวณหนอมีพิษ) หมามุยชาง เตาราง๒.๒) ไมที ่มีกิ่งเปราะและหักงาย เชน มะรุม ตะกู๒.๓) ไมที่มีผลขนาดใหญหรือมีน้ําหนักมาก เชน กระทอน มะฮอกกานีใบใหญมะฮอกกานีใบเล็ก ตะบูน หมาก ตาลโตนด มะตูม มะพราว๒.๔) ไมที่มีกลิ่นกอใหเกิดความรําคาญ (ยาง ลูก ฝก เปลือก ใบ) เชน หมีเหม็น(หมูทะลวง) สําโรง๒.๕) ไมที ่เปนที่อยูอาศัยของแมลงและตัวออนที่เปนพิษ เชน หูกวาง๒.๖) ไมที ่มีหนามแหลมซึ่งเปนอันตรายตอคนและสัตวเลี้ยง เชน ตะขบปา ไผ (ชนิดที่มีหนาม) มะคาแต หลาวชะโอน๒.๗) ไมที่มีระบบรากและเรือนยอดขนาดใหญเกินความเหมาะสมเปนอันตรายแกสิ่งกอสราง เชน ตะเคียน ยางนา ประดูบาน สะเดา กราง ไทร ยางอินเดียมะเดื่ออุทุมพร (มะเดื่อ) เลียบ๒.๘) ไมที ่มีใบขนาดเล็กที่ทําใหทอระบายน้ําอุดตันไดงาย เชน สนทะเล สนประดิพัทธหูกระจง ไผ มะขาม๒.๙) ไมที ่กอใหเกิดยางเหนียวทําความสะอาดยาก เชน มะมวง (ของเสียจากเพลี้ยมีลักษณะสีดํา) คุย มังคุด ขนุน ไทร เลียบ (หากหลนแลวไมมีการเก็บกวาดจะทําใหเกิดคราบเหนียว)๒.๑๐) ไมที่มีดอก ใบ และผลรวงกอใหเกิดความรําคาญและทําความสะอาดยากเชน หูกวาง กะบก นกยูงฝรั่ง (หางนกยูงฝรั่ง) ตะแบก