Arrègulas - Acadèmia de su Sardu

1.3.1. Sardus aunius: duas bariedadis e una natzioni sceti.
Torraus a nai ca intra is Sardus puru nci at diversidadi, chi est un’arrichesa chi
sa genti aprètziat e chi no at bòfiu a ndi dda burrai. In sa lìngua e in is àteras cosas
de sa vida custa diversidadi abarrat ca aici ant bòfiu e bolint is Sardus. A nai ca no
nci est, est a contai fàulas.
Dònnia sardu, si est unu sardu bonu, depit bolli e sperai s’unioni de sa genti
sua. Custa unioni perou no fait a dda pensai aparixendi totu s’arrichesa de sa diversidadi
ma tocat a dda circai arrespetendi su connotu de totus e no insulendi s’idea
mala chi nci potzat essi unu Sardu mellus o “beru” e unu Sardu prus pagu “beru”,
Sardus “berus” e Sardus “burdus”, ca custa no podit essi, a sa segura, sa manera
de s’auniri. Unioni in sa diversidadi duncas e no un’unidadi bamba e farsa foras de
su connotu aundi nemus si-nci podit agatai. Àteras bias si parint finsas perigulosas
e bellas sceti a partziri is Sardus de mala manera, aciungendi feli e tìrria candu no
ndi teneus abisòngiu.
Po dda serrai: su pòpulu sardu est unu, sa lìngua sarda est una cun duas
bariedadis mannas chi connosceus e agradesseus totus de sèculus e sèculus e chi no
fait a ndi fai de mancu. E un’àtera cosa ancora nci dexit a torrai a nai, totu su sardu
tenit sa pròpriu dinnidadi e bellesa, duncas tenit su deretu a su matessi arrespetu.
Po podi averiguai mellus su chi seus nendi presentaus innoi calincunu esempru
de literadura in lìngua sarda po amostai comenti is scridoris nostus si funt adataus a
formas literàrias comunas lassendi su Sardu de bidda insoru. Calincuna diferentziedda
abarrat sèmpiri ma s’idea est sa pròpiu po totus.
40