Acta Sanmarinensia I.L 3 1990 BAZA STATISTIKA METODARO

granda probablo ne estas egala al 0.25 (au e^c pli malgranda). Sed ankau nun oni ne
povas aserti, ke oni pruvis la testhipotezon, ^car se la parametro p egalus 0.40, do estus
pli proksime al la lautesthipoteza 0.45, tiam kun probablo de 0.76 la test-adedo situus
en la ne-malakceptiga regiono, kaj la rezulto estus ne-signi ka.
Kun ^ciu testo estas ligitaj du specoj de eblaj eraroj. ^Gis nun ni estas priparolintaj
la eraran malakcepton de vera testhipotezo. ^Gin oni nomas eraro de unua speco, ^gia
probablo estas ksita de la esploranto. Sed, kiel ni ^us vidis, ekzistas ankau la eblo
de erara ne-malakcepto de malvera testhipotezo. ^Gin oni nomas eraro de dua speco,
^gian probablon oni indikas per . dependas de la testparametroj (en nia ekzemplo
de la parametro n), de la unua-speca erarprobablo kaj de la vera grando de la testita
parametro.
Oni povas di ni funkcionon DF(p 0 ), kiu
indikas por donita argumento p 0 , kun
kiom granda probablo la test-adedo k
situas en la m.a.r., tiel liverante signi
kan rezulton, se p = p 0 : DF(p 0 ) =
P (k 2 m.a.r.) =1, (donitaj [H 0;H 1],
n, , p 0 ). La funkciono do deskriptas
la ivon de la testo detekti erarajn testhipotezojn,
tial ni nomu ^gin detektiva
funkciono. Figuro 10 montras gra ke
la detektivajn funkcionojn por
[H 0 : p =0:45 ; H 1 : p