Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
la ruĝa lumo, kiel diablidoj. <strong>La</strong> impreso estis rava. Mian patrinon mi ja ne lasis trankvila, ĝis ŝi timeme<br />
demandis al la majstro, ĉu oni bezonus ankoraŭ lernoserviston.<br />
Multhara, taŭzita homego elpaŝis de la forno kun ruĝeta barbo, jen la majstro. Li metis la manon sur<br />
mian ŝultron, kaj mi preskaŭ falis pro ĝia pezo. Sed lia rideto radiis bonvolon, kiam li alparolis:<br />
- Malforta hometo li estas.<br />
- Tre malforta - ekĝojis mia patrino pro la vorto.<br />
- Liaj brakoj konsistas el pasto - diris la forĝisto.<br />
- Jes, jes - kapjesis mia patrino -, kaj liaj gamboj estas stangetoj.<br />
- Li ne eltenus la penadon.<br />
- <strong>La</strong> forĝblovilo [72] forblovus lin.<br />
- Evidente li ne estas taŭga por fariĝi forĝisto - finis la majstro la ekzamenon. - Li havas tro malgrandajn<br />
orelojn, mi ne povus komforte tiri ilin. Sed mi proponas al vi ion, bonulino. <strong>La</strong>ŭ certaj informoj mia<br />
najbaro, sinjoro Gergulo [73] bezonas helpvendiston. Li havas vendejon ĉe la kontraŭa flanko. Ŝajnas al<br />
mi, ke la knabeto estus taŭga ĝuste por li. En tiu profesio ne necesas forto, nur saĝo.<br />
<strong>La</strong> homego diris tion kun nuanco malrespekta, sed li ja havis motivon, ĉar per ununura mano svingadis<br />
tiel grandan martelon, ke fabelaj gigantoĵ ne povus eĉ movi ĝin.<br />
Elkore ni dankis lian bonvolon, poste salutis ĉe la vendejo de sinjoro Gergulo. Li estis la sola<br />
librovendisto en la tuta urbo. Lia vendejo havis mezurojn, kiel birdokaĝo, du vendotabloj tute plenigis<br />
ĝin. Unu el la tabloj estis kovrita per diversaj historiaj kaj fabelaj libroj, ĝi estis la librovendejo. Sur la<br />
alia tablo en bela ordo kuŝis pupoj, husaroj, koroj faritaj el mielkuko, tie estis la mielkuk-vendejo.<br />
- Jen la agrablaj, jen la utilaj aferoj - promenadis la dikforta, malalta sinjoro inter la du tabloj kun<br />
okulvitroj sur la nazo -, librovendado estas agrabla profesio, mielkukvendado estas utila profesio.<br />
Kara mia patrino estis kortuŝita pro tiuj multaj sciencoj, kaj apenaŭ ŝi kuraĝis demandi sinjoron<br />
Gergulo, kion li antaŭdiras pri mi, ĉu mi estos taŭga por tiuj sciencoj.<br />
Sinjoro Gergulo turnis min, frapadis mian dorson, kaj instigis min kuradi ĉirkaŭ la tabloj.<br />
- Ŝajnas al mi, ke li estas malforta knabeto, ĉu martelo, ĉu hakilo estus tro peza por liaj brakoj - li diris<br />
kontente -, eĉ Dio kreis lin por fariĝi librovendisto. Cetere, se li klopodos, li povos ellerni ankaŭ la<br />
mielkukvendadon.<br />
Sinjoro Gergulo fakte malavare transdonis siajn konojn. Tuj kiam mia patrino foriris - kvankam ŝi eĉ<br />
post unu horo rerigardadis al la vendejo ĉe la stratangulo -, li komencis la instruadon. Li klarigis, kiuj<br />
mielkukoj estas vendotaj por unu krejcero, kiuj por du krejceroj, kiuj por tri krejceroj. Pli multekostajn<br />
frandaĵojn tiutempe oni ne vendis.<br />
- Kio pri la libroj, sinjoro ĉefo? - mi proksimiĝis al la librotablo.<br />
- En la unua vico la prezo estas dek krejceroj, en la dua vico dudek krejceroj, en la tria vico tridek<br />
krejceroj. Se iu volas aĉeti pli multekostan libron, tiu estas tro saĝa homo, tiun ni ne priservos. Ĉu