La Fumado - Eventoj

ĉu temas pri definitiva fumĉeso. Pro tio ke evidente estos tago, kiam oni provos komplete
fumĉesi, aŭ subite aŭ post progresiva malpliigo, plimulto el tabakologoj pensas, ke estas bone
elekti daton. Laŭ enketo de la Franca Komitato de Edukado por la Sano, ĉiuj eksfumantoj
perfekte kaj precize konas la daton, eĉ la horon, kiam ili fumĉesis. Multaj antaŭe elektis
signifan daton, ekzemple naskiĝodaton. Sed pli ofte reala fumĉeso okazas ne antaŭvidite,
kvankam ofte profunde cerbumita antaŭe sed nevortigita. Mi pensas, ke la dato estas ofte de
longe elektita, sed ke oni konsciiĝas pri tio nur lastmomente. Kiam oni ĝin decidas antaŭe, mi
opinias necesa ke ĝi ne estu tro signifa, tro solena, ĉar la sento esti ligita je formala promeso
estas iafoje netolerebla kaj kapablas puŝi al mispaŝo. Se oni elektus la datrevenon de
geedziĝo, oni riskus refumi okaze de plej malgrava geedza kverelo. La plej bona dato estas
tiu, kiu plej bone akordiĝas kun la interna strategio de la fumanto. Ŝajnas al mi tute nelogike
trudi iun daton al ŝli, eĉ la konsultotagon. Oni povas interparoli kun la paciento pri ebla dato
de ĉesprovo, sed mi kredas grava ne tro ĝin konsekri per kontrakto. Gravas nur ke ĝi havu
signifon por faciligi ĝian memoradon, ke ĝi estu signomarko por ebligi diri: "Ha, jam ses
monatojn hodiaŭ!" aŭ "Estas la datreveno de mia fumĉeso!". Oni simple povas sugesti: "Eble
estas dato dum la venontaj, kiu estus bona datreveno de via fumĉeso".
Multaj fumantoj elektas la daton de siaj ferioj, ĉar tiam la laborkolegoj ne plu ilin
altiros, ĉar ili pensas pri la mita eblo de purigado per sporto kaj puraero, ĉar ili rilaksiĝos kaj
forgesos siajn streĉojn. Sed kiam oni fumĉesas ekster sia natura ĉirkaŭo, oni senhavigas sin je
la lernado abstini, kiam la laborkolegoj fumadas. Tiel la estingo ne povas naskiĝi. La reveno
el ferioj estos malfacila. Multaj el ili diras ke ili neniam pli fumis ol dum ferioj, aŭ ke ili
reprenis cigaredon tuj kiam ili retrovis sian oficejon.
Ĉu vi elĵetu viajn paketon kaj fajrilon?
Tiu simbola ago dusignifas. Ĉu mi ilin elĵetas aŭ, laŭ la leĝo de ago kaj reago, ĉu ili min
elĵetas, kaj mi iĝas kvazaŭ proskribito? La solena ceremonieco de tia apartiĝo paradokse
montras la intereson, kiun oni donas al tio, kion oni elĵetas. Se oni petus infanon, ke ŝli forĵetu
en la rubujon sian preferatan malpuran pluŝon, ŝlia alligiteco sendube grandiĝus. La vera
rompo venus el ŝlia malinteresiĝo.
Iafoje tia forĵeto okazas dum granda kolektiva ceremonio, ekzemple dum seancoj de la
"5-taga plano". Mi dubas pri ĝia efikeco, same pri ĉiuj tiaj ĵuregoj. Ĉiam estos iu, kiu donacos
cigaredon al vi. Plie la tabakejo estas apude. Iuj pacientoj diras, ke scii siajn proprajn
cigaredojn tuŝproksime en sia aŭto aŭ vestejo donas al ili senton de sekureco, kiu evitas peti la
fiaskan cigaredon. La cigaredoj, kiuj restas hejme, fine trovos alian fumanton. La decido pri
tio, kion fari pri la fumilaro estas parto de la psika laboro de la fumanto sur ŝli mem. Mi min
gardus fari tion anstataŭ ŝli.
Ĉu vi antaŭavertu kunvivantaron pri via decido?
Oni oftege konsilas meti tiun socian gardorelon. Sed ne necesus ĝeneraligi tiun konsilon,
ĉar ĝi eble estas riĉa je perversaj efikoj. Eble oni abstinos fumi fronte al vi, donaci cigaredon
al vi, sed tiam vi vin sentos elĵetata. Viglecatenta mano, kredante bone fari, elŝiros el viaj
fingroj la cigaredon, kiun vi ĵus akceptis, sed… vi trovos ke oni vin infanigas. Vi ne kuraĝos
refumi publike, sed... kiu vin postvenos en necesejon trovos, ke tie odoras fumo kaj vidos
stumpon flosantan en la pelvo. Tiu konsilo supozas ke la kunvivantoj pretas helpi. Kiam via
edz(in)o estas reale eksfumanto, ŝlia ekzemplo favoras sukceson, la etoso verŝajne estos
fervorega kaj kompreniva, kvankam pro via sukceso ŝli perdos privilegian statuson, kiu donis
al ŝli ian avantaĝon super vi. Sed estas iaj moraligantaj edz(in)oj, provokantaj geamikoj. Se
fumanto serĉus subtenon, ŝli sola scias, kiu scipovus ĝin doni al ŝli. Se antaŭaverti enŝlosigus
ŝlin en situacion, kiu farus refumadon hontinda, la sola efiko estus ŝlin pli kulpigi. Mi ne
98