La Fumado - Eventoj

ekzistas mesaĝo de espero: de pli ol unu jarcento, oni ne plu akceptas la petojn de patentoj
koncernantaj la senfinajn movojn. Kiam oni ne plu puŝas balancilon, movo ĈIAM ĉesas.
Certe, sed la aŭtomata cerbo ne kapablas imagi tiujn ĉesojn, pro tio ke la ĉeso de ĉiu regulaĵo,
kiun ĝi regas, signifas morton. "Fumadi estas VITALA por mi", diris al mi fumantino.
Fumanto ne povas eĉ koncepti vivon sen tabako. Mi mem eksperimentis la travivaĵon, ke oni
povas transvivi dum unu jaro sen fumi kaj sen suferi. Tamen, poste mi rekomencis fumi,
iluzio revenis. Denove, dum la 8 jaroj, kiujn mi bezonis por iĝi "eksfumanto", mi ne povis
imagi vivon sen cigaredo.
Plie, oni ne povas esperi malpliigon de la nivelo de toksiĝado, pro tio ke fumanto
scipovas eltiri el nur kelkaj cigaredoj la saman kvanton da nikotino kaj da aliaj toksaj
elementoj kiel el la du aŭ tri paketoj, kiujn ŝli antaŭe fumadis tage. Ĝis 5 aŭ 6 cigaredoj, ĉio
glatas. Ŝli estas relative fiera, kontenta pro sia grandfaro. Mi memoras flegiston, kiu fumadis
po du kaj duonan paketojn tage. Li elspiris 40 ppm da karbono-monooksido. Mi lin revidas,
triumfante, post tri semajnoj. Li diras al mi: "Mi estas kontenta, mi nun fumadas nur 5
cigaredojn tage". Sed li plu elspiras 40 ppm da karbono-monooksido, tiel enspiras do el tiuj 5
cigaredoj la saman kvanton, kiel kiam li fumadis siajn du kaj duonan paketojn. En tiu stadio,
estas du ebloj. Aŭ li komencas pensi, ke eble li povos limigi sin je tiu nivelo. Sed li regas nur
la kutimojn. Rapide tio fiaskos. Aŭ li persistas, kaj provas progresive malpliigi sian
konsumon, pasi al 4, eĉ 3 cigaredoj. Sed tiam, eĉ profunde inhalante, lasante praktike neniun
tabakon en siaj stumpoj, li ne plu sukcesas eltiri sian propran dozon. En la du kazoj, tio ne
longe daŭras, li ne plu eltenas, eksplodas kaj post kelkaj tagoj li retrovas sian antaŭan
konsumon.
Fakte, kiam oni fumas nur 3 aŭ 4 cigaredojn tage, neprus ekpasi al nul, se oni reale volus
fumĉesi. Tial ke toksiĝado ne malpliiĝis pro tio ke oni kompensis ŝanĝinte sian
fumadomanieron, oni povas konkludi, ke "ĉeso de toksiĝado estas ĉiam tute subita".
Tamen, fumado ne estas nur toksiĝado. Bona maniero enmeti iom da progresiveco estas
komence lerni ne ekbruligi cigaredojn, kiujn oni asocias kun situacioj, en kiuj ŝajnas neeble
ne fumi. Oni kompensus eblan mankon de nikotino pli fumante en neŭtralaj situacioj. Tiel
fumanto povus sin liberigi de iaj potencaj ĉirkaŭaj stimuloj. Tiu konsilo estas ja mala rilate la
oftajn konsilojn konservi la "plezurocigaredojn" kaj elimini la "aŭtomatajn cigaredojn".
Kontraŭe, la plej ŝatatajn cigaredojn oni devas komence mallerni. La unuaj semajnoj post la
kompleta kaj subita fumĉeso tiam estus pli facile travivataj. Por tiuj, kiuj ankoraŭ ne estas
pretaj ĉesi, tio estas parto de ŝliaj "pasoj al ekagoj" kiu faciligas maturiĝon. Ekzemple, fumu
unu ekstere antaŭ ol trinki kafon, por ne senti mankon, sed abstinu fumi kun aliaj fumantoj
trinkantaj kafon. Tiel vi vin gardos kontraŭ situacioj eble malfacilaj. Estas asekuro por
estonto. Sed diversigu vian konduton, por ne lerni, per ripeto, ke eliri eksteren antaŭ kafo
fariĝus unu el tiaj situacioj, kiuj petas cigaredon.
Fakte, Pavlov donis al ni la sekreton de fumĉeso: ESTINGO. Kiam oni ripete ne plu
donas viandon al hundo, post kiam ĝi aŭdis la sonoriletan sonon, kiu kaŭzis la alvenon de
salivo, finfine ĝi ne plu salivos. Same, la bezono fumi foriras, kiam oni ripete ne plu fumas en
situacioj kiuj petis cigaredon. Elimini la situaciojn similas elimini la sonorilon, sed dum jaroj
ĝi konservos sian potencon. Tiel eksfumantino transloĝiĝis post sia fumĉeso. Post du jaroj, ŝi
revenis en sian ekskvartalon, eniris por aĉeti ĵurnalon en la tabakejo, kie ŝi kutimis aĉeti siajn
cigaredojn, kaj eliris kun paketo en la mano kaj cigaredo ĉe la lipoj…
Ĉu vi difinu daton por fumĉesi?
Pro tio ke fumĉesi estas la fina rezulto de maturiĝa procezo, ne ekzistas fumĉesodato,
sed nur datoj de fumĉesaj provoj. Nur poste ulo kapablos senti, ĉu okazis interna ŝanĝiĝo, kaj
97