La Fumado - Eventoj

tiun belan kaj interesegan kvartalon. Vi malkovras parkon, muzeon, komercejojn. Vi aĉetas
naskiĝfestan donacon por via edzino. Vi alvenas en la konsultejon 5 minutojn prokraste. La
kuracisto vin tuj akceptas. Vi vivis momentojn de vera libereco! Ne nombru la tagojn. Kiel
ĉiuj homoj, vi evidente vin sentas eterna. Komparo de kelkaj penaj tagoj sen tabako fronte al
eterneco de via vivo, anoncos al vi senfinan kalvarian vojon. Tiu vido laŭ la kalkula regulo tuj
vin senkuraĝigos. Memoru la daton de via fumĉeso. Ekde tiu marko, vi povos kalkuli
subtrahojn: "jam unu semajnon, unu monaton, estas la datreveno..."
Tamen, spite de via maturegiĝo kaj deziro, vi eble ne estas venkinta. Tabako vin konas
perfekte. Ĝi insidos enfalejojn al vi. Tiam vi povos uzi mian sekretan armilon.
La sekreta armilo
Nun necesas reparoli pri la tri funkcioj de nia cerbo, por dedukti el ili la efikan
strategion por definitive fumĉesi.
Nia racia cerbo evidente ne havas perojn por plenumi sur ni la necesan seninterrompan
kontrolon. Per raciaj motivoj, ĝi nur ebligas elekton kaj decidon. Sed prizorgi la plenumon de
la decido estas alia laboro. Se mi decidus vole fumĉesi, tio praktike signifas: "Ekde nun, mia
maldekstra mano tuj kaj seninterrompe malpermesos al mia dekstra mano alporti tiun ĉi
cigaredon al miaj lipoj". Tiam, kion mi do faros dum mia tuta vivo, pro tio ke la racia cerbo
kapablas pensi nur unu aferon samtempe, do necesus seninterrompe pensi nur pri tiu
malpermeso?
La aŭtomato, komisiita je tabako-proviziado, evidente tuj profitos neeviteblan
malfortiĝon de tiu gardado. Nur ĝi, nelacigebla kaj nedistrebla, kapablus ofici je tia kontrolo.
Estus ideale. Se la aŭtomata cerbo interne blokus, neŭtraligus la bezonajn sentojn, ili ĉiel ne
plu povus alveni al konscio. Tio estus liberiĝo. Sed tio ŝajnas utopio...
Tamen tio estas la maniero por sukcese fumĉesi. Unu el la mirindaj kvalitoj de la
aŭtomato estas, ke ĝi kapablas lerni aŭtomataĵojn. Tio ofte konsistas el trudanstataŭigo de
oldaj refleksoj per novaj aŭtomataĵoj. Mi ofte mirigas miajn pacientojn dirante, ke ili jam
akiris tiajn fummalpermesantajn aŭtomataĵojn. "Ĉu vi foje vizitas kinejon?"; "Jes, ofte"; "Ĉu
vi fumas en la kinejo?"; "Ne, estas malpermesite"; "Ne tio min interesas. Ĉu vi sentas la
bezonon fumi?". Plejmulto respondas tiun demandon tiel: "Ne, pro tio ke la filmo estas
interesa, tial mi ne pensas pri tabako". Tiam mi facile rimarkigas, ke kiam ili rigardas la
saman filmon ĉe televido, ili plenigas la cindrujon. Ne la intereso de la filmo forigas la
fumbezonon, sed la fakto ke ili jam "integris", "internigis" la malpermeson. Ilia aŭtomato
filtras la bezonajn sentojn, kiuj alvenas en la konscion nur ĉe la fino de la filmo. Tiam
plimulto elprenas cigaredon ankoraŭ en la benkolinio sen atendi eliron, kio pruvas ke la
bezono reale ekzistas. Oni povas interpreti tion ankaŭ kvazaŭ ribeleton kontraŭ trudado, kiun
ili malfacile akceptas.
Kiam mi tiel analizis tiun situacion kun la multnombraj magrebaj fumantoj de mia
konsultejo de la Nantera Hospitalo, ĉiam unu el ili diris al mi: "Mi, kiu tamen kutimas fumi du
paketojn tage, neniam sentas la bezonon ekbruligi cigaredon dum la tuta Ramadana diurno".
Li estas "integrinta" la fummalpermeson, same kiel li ne reale sentas malsaton aŭ soifon.
Tiel oni povas lerni ne senti la bezonon, dank' al la aŭtomata cerbo. La tekniko por lerni
estas tiel olda kiel la mondo: ripeto... Koncerne fumĉeson, tio signifas "Trejniĝu vivi sen
tabako ĉiujn fuminstigantajn cirkonstancojn de la vivo". Kiam oni estos tiujn travivinta sufiĉe
ofte, ne ekbruligi cigaredon dum tiuj momentoj fariĝos aŭtomate, do normale kaj nature.
Ve la ideo ŝanĝi tiujn akiritajn aŭtomataĵojn ne povas ĝermi en la aŭtomata cerbo. Ĝi
estas bonega staplisto. Stulte kaj disciplinite, ĝi nur diligentas la instrukciojn laŭlitere. Se
93