La Fumado - Eventoj

La Rilata angoreto estas malgranda ĉe fumantoj. Cigaredo plibonigas homajn kontaktojn
kaj interkomunikojn. "Ĉu vi havus fajron?" bone ebligas ekinterparolon. La fumantoj de mia
konsultejo havas iomete pli da malfacileco. Eble fumizi siajn laborkolegojn estigas kelkajn
konfliktetojn, kiuj ilin puŝis konsulti. La treege malgranda Rilata angoreto de eksfumantoj
jam surprizas. Ili perdis rilatfaciligan ilon, tamen konservis siajn amikojn kaj siajn bonajn
interrilatojn. Oni povas supozi, ke cigaredo igis ilin lertaj pri homaj kontaktoj, kaj ili plu havis
tiun kapablon post kiam ili fumĉesis. Plie, tiuj homoj, kiuj nun tute estas liberiĝintaj el tabako,
klare ne estas agresemaj kontraŭ fumantoj. Ankoraŭ pli surpriza estas la granda poentaro de
nefumintoj. Tio eble supozigas, ke ili havus kunnaskan angoreton. Oni povas hipotezi, ke
nikotino plimildigus komunan angoreton, sed ke eksfumantoj, kvankam ili ne plu sorbas ĝin,
ne denove angoretus, pro la sociaj kutimoj, kiujn ili alprenis, kiam ili fumadis. Alia hipotezo
estas, ke tiu malgrandeta denaska kontakta malfacileco malhelpus iajn infanojn miksiĝi kun la
grupo de fumantoj en la kolegia korto, tial ili pli facile restus nefumintoj. Por scii ĉu iomete
da socia angoreto estus reale bremso kontraŭ alpreno de cigaredo, necesus ĝin mezuri ĉe
infanoj antaŭ ekfumado, kaj ilin sekvi dum la lernejtempo. Sed ellaborado de tiaj "laŭlongaj
kohortaj esploroj" estas granda kaj malfacila tasko. Necesas daŭraj klopodoj por konstitui
dosierojn, kiuj gardas la anonimecon de neplenaĝuloj. Des pli da komplikaĵoj pro nepra leĝa
aprobo far komisiono pri komputilaj personaj datenoj.
Fumantoj diras, ke cigaredo klarigas ilian menson. Multaj esploroj konkludas, ke
nikotino faciligas mensan laboron. Sed la poentaro de la Kogna poluso ne akordiĝas kun tio.
Nefumintoj estas la plej angoretaj. Ili diras, ke ili malfacile sin koncentras. Eksfumantoj, kiuj
ne plu havas nikotinon, nombras la plej malgrandan poentaron. Same pri la Vigleca poluso.
En ĉiuj polusoj eksfumantoj estas la malplej angoretaj el ĉiuj. Ilia angoreta karakterizaĵo
estas tre malsimila kun tiu de nefumintoj. Granda sereneco ilin karakterizas. Ili ne plu
fumadas, ne timas pri sia sano, perdis nek siajn mensajn kapablojn, nek dormon, nek la
amikojn. Plie, ili ne havigis al si malamikojn, ĉar ili estas indulgemegaj rilate al malfeliĉuloj,
kiuj plu fumas. Sed la interpretado starigas la problemon pri vic-rango inter kokino kaj ovo.
Ĉu fumĉesi kaŭzas tiun belegan serenecon, aŭ ĉu ilia sperto pri vivo donis al eksfumantoj tiun
serenecon, kiu ebligis al ili abstini pri cigaredoj?
Ni havas elementon por respondi. En 1999, angla esploro mezuris angoreton ĉe 70
fumantoj dum du semajnoj antaŭ fumĉeso, kaj dum la sekvantaj kvar semajnoj. La du uzitaj
psikaj testoj montras gradan malgrandiĝon de angoreto post fumĉeso. Por fumanto, fumĉeso
certe estas grava streso, kiu pligrandigas angoreton per stimulo de la simpata nerva sistemo.
Sed sciate nikotino efikas same, jen do certe klarigo por parto de angoreto. La streso pro
fumĉeso malgrandiĝas grade laŭ la tempo. La streso pro manko de nikotino foriĝas tuj post
kiam oni ne plu fumas.
La okaza fumanto
Ŝli fumas unu cigaredon aŭ tutan paketon, kiam ŝli festas en kunveno, aŭ pipon aŭ
cigaron tri fojojn jare. Ŝli senfine laŭdadas la hedonisman plezuron, kiun ili donas al ŝli. Ŝli
ofte fanfaronas kvazaŭ "spertulo", parolas pri "Davidof", pri "Romeo kaj Juliette", pri la
kvalito de ia pipo. Sed la kondutoj estas diversegaj. Iuj antaŭe regule fumadis, kaj iĝis okazaj
fumantoj dank’ al seninterrompa sinregado. Ja ili estas veraj dependaj fumantoj. Aliaj estas
nur fumetantoj, kiuj ne dependas. Ili fumas nur por ne afekti originalecon en kunvenoj. Aliaj
okaze fumadas, sed baldaŭ dependiĝos.
78