La Fumado - Eventoj

lufi antaŭ la kompanoj. La tabakoprezo ne estis citita de junuloj en la enketo de la Franca
Komitato de Edukado por la Sano, kies konkludoj pri tiu temo estas jenaj: "Ni mencias tiun
bridon cele al memorigo; ĝi ŝajnas al ni treege malforta. Eĉ junuloj el senluksa socia medio
povas aĉeti cigaredojn. Prezo agas nur kiel raciigo de konduto, kiu havas siajn radikojn
aliloke".
Evidente la grupo estas rolcentra por adopti la cigaredon. Nu, la cigaredo estas centro
por konstitui la grupon. Grupa fumado kreas envolvantan kaj varman etoson, pligrandigas la
senton de kuneco kaj de frateco. Fumado estas videbla. Tiel cigaredo konstituas rekonilon.
Oni rekonas al si la reciprokan rajton de buŝa plezuro, per kiu oni komuniiĝas, kvazaŭ religie.
Elĵetiteco el la fumantogrupo de tiuj, kiuj ne fumas, similas la iamajn malfacilecojn de la
abstemiaj sacerdotoj, kiuj malakceptis trinki vinon, eĉ mesvinon. Cigaredo faciligas
kontaktojn, enmetas formalajn amikajn rilatojn: oni petas fajron, oni donacas cigaredon,
okazas intersanĝo de donacoj. Sed ĉar cigaredo estas nekosta donaco, ĝi ne petas eternan
dankemon, ĝi ne kreas devigajn ligilojn.
Tamen la sentoj estas ambiguaj. Oni deziras eniri en grupon, aŭ pli ĝuste ne senti sin
pelita el ĝi. Sed oni deziras ankaŭ ne solviĝi en ĝin. Kontraŭe, oni volas esti rekonita,
distingita en ĝi, trovi en ĝi peron por fariĝi originala. Necesas ĉiariske mirigi la aliajn, sin fari
videbla, sin valorigi. La gravega vorto estas "ŝajnigado". Okazas ĉiaj troig-agoj: inhali la
fumon sen tusi, ĝin enirigi aŭ elirigi tra la nazo, blovi fumrondojn, posedi cigaredojn, plivole
eksterkutimajn fremdajn markojn, elmontri Davidof cigaron, superi rekordojn de konsumado,
rulumi cigaredon per unu mano...
La sinteno, la maniero fumi, teni cigaredon, ĝin estingi, estas peroj por disvolvi propran
stilon laŭ siaj profundaj inklinoj. Ili ebligas disvolvi kompletan senvortan lingvaĵon. Eblas
fumi kiel "malpuregemulo", kun saliva rulumita stumpo ĉe lipangulo, pulovero stelita de
cindroj, aŭ kiel "snoba pretendema dando", kiu fumas per pinto de lipoj cigaredon tenatan per
pinto de fingroj kiel multvaloran aĵon, kiun poste oni zorge deponos en la cindrujon. Same
kiel dum horoj ŝi komponis al si rideton antaŭ sia spegulo, ŝi prilaboros la kurbiĝon de sia
brako, la graciecon de siaj manaj kaj fingraj gestoj, la revan esprimplenecon de sia vizaĝo
nimba en fumo, aŭ male, ŝi vire kiel husaro fumos rulumitajn cigaredojn el kruda tabako.
Provokadon, agresivecon, malŝaton, oni ĉion povas esprimi per cigaredo. "Diru al mi kiel vi
fumas, mi diros al vi kia vi estas". La grupo estas iniciatanta eksperimenta grundo por eniri en
la socion, kie fumado estas ankoraŭ taksata kiel normala.
La enketo de CFES konkludas: "Tiu iniciatanta socia karaktero ŝajnas kerna por
cigareda adopto far junuloj. Ja sensora agrabla aspekto de cigaredo tute mankas inter la
motivoj de junuloj, kiuj komencas fumi, sed plie ĝi ŝajnas al ili preskaŭ MALKONVENA, kaj
ili neniam spontanee ĝin aludas".
Nu oni rigardas fumadon, kvazaŭ "enirobileton" en la grupon. Oni estas preta pagi tiun
prezon, eĉ se oni ne sentas fumadon kompense agrabla. Ĉar oni kulpiĝas transpaŝi
interdiktojn, oni provas dilui tiun kulpecon normigante la transpaŝon. Se ĉiuj fumadus, estus
"normale" fumadi. Tiel, oni sin malkulpigas prozelitigante la pli junajn, kiujn oni provas altiri
en la grupon de fumantoj.
Knabino estas pli evoluinta ol samaĝaj knaboj, kiuj ŝajnigadas aparten "inter viroj". Ŝi
estas pli sensiva pri beleco de la gesto, kaj rigardas plivole cigaredon kiel parton de sia stilo,
same kiel juvelon aŭ vestan ornamaĵon. Ŝi interrilatas plivole geajn grupojn, kun pli aĝaj
knaboj. Multe pli ofte ol knaboj, ŝi ekspertas samtempe seksrilatojn kaj cigaredon.
Kondiĉe ke cigaredo restas nur ludmono por eniri grupon, oni povas esperi ke
psikologiaj preventaj agadoj efikas. Gravas diri al tiuj, kiuj ankoraŭ hezitas, la konstaton de
74