La Fumado - Eventoj

Ĉapitro VII
Sed, antaŭ sia sunblindumiga blanka malgranda tablo,
la elreviĝinta alkemiisto savas nur ŝajnojn,
kaj drinkas pli kaj pli da biero kun malpli kaj malpli da ĝojo.
Estas amara feliĉo:
oni drinkas por forgesi la unuan gluton.
Filipo Delermo. La unua gluto da biero.
LA UNUA ENSPIRO
Oni fumas la unuan cigaredon en sia vivo ne pro manko. La movilo, kiu puŝas ĝin preni,
estas la koro, la deziro. Malgraŭ la ofte malagrablaj sentoj de unuaj cigaredoj, la deziro puŝas
persisti ĝis dependeco. Du faktoroj ŝajnas veki tiun deziron. Unue, esploremo, scivolo. Due,
timo antaŭ elĵetiteco, kiu kreas bezonon sin integri en la grupon.
Esploremo? Neniam junulo vivanta en Eŭropo havos ideon maĉi betelon, sed kiel ne
provi, se ŝli vivas en Kalkato? Tiu, kiu vivus en socio, kie neniu fumas, ne tentatus
eksperimenti tabakon, kaj estus vivdaŭre nefumanta fumegunto. En medio, kie infanoj vidas
ĉirkaŭe adoltojn, ofte gepatrojn, kiuj frande fumadas, kvazaŭ tio estas normala konduto, ja ne
provi fumi estus nenormale. Tio signus mankon de esploremo, tiom ke mi malkvietiĝus kaj
estus tuj petonta konsilon de pedopsikiatro. La Franca Komitato de Edukado por la Sano
intervjuis infanojn kaj adoleskantojn en 1983. Mi eltiris el tiu enketo kelkajn informojn kaj
citaĵojn. Junuloj pensas ke tiu adolta konduto kaŝas ion misteran kaj rafinitan. Per asocio de
ideoj, ili finfine en tio vidas vualitan, deformitan esprimon de la seksa plezuro, kiun jam
junuletoj antaŭsentas kaj rigardas kiel danĝeran. Ili konkludas ke temas pri ago, kiu necesigas
inicadon kaj maturecon.
Ili ankaŭ vidas, ke adoltoj konsideras cigaredon kiel rekompencon. Post barakto, laboro,
cigaredo akompanas la rilaksajn momentojn. Sed ĝi estas poradolta rekompenco, buŝa
evoluinta plezuro. Ĝi ne tuj plezurigas, kiel suĉi bombonon, aŭ simple sian dikfingron. Suĉi
bombonon ŝajnas "bebe". La adolta plezuro estas ellaborita, nobla kaj akceptita. Necesas
malfacila inicado, venki abomenon, kaj praktikadi por akiri sperton. Estas "kiel pasi de
frandemo al gastronomio".
Cigaredo estas rigardata kiel adolta atributo. Mirinde kiel ofte jam fumas la 13-15jaraĝaj
junuloj. Eble postvivaĵo de la tempo, kiam oni emancipiĝis dum milita servo. Necesis
forto de adolta korpo por elteni tabakon, apartaĵon de masklo. Tio persistas, ĉar la unua
kontakto kun tabako estas fakte malfacila. Tamen, nuntempe la francaj lernejoj estas geaj.
Knabinoj konkuradas kun knaboj, kaj ne plu akceptas esti rigardataj kiel "la febla sekso", tiel
la motivoj por fumi similas. Persistema mito estas ke infanoj deziras grandiĝi. La vero estas,
ke ili dezirus resti en sia luda kaj nepriresponsa stadio, sed samtempe ĝui la prerogativojn de
adoltoj, kio tute malsamas.
Evidente malpermeso pligrandigas la logpovon de tabako. En la aĝo, kiam oni sin
serĉas, transpaŝi estas ilo por konstrui sian personecon, sin oponante al la gepatroj. Sed, ĉar
nenio estas simpla, se la gepatroj fumadas, fumi ankaŭ povas esti ilo por ilin retrovi, por eniri
en ilian mondon, kaj ankaŭ por ĉesi ilin juĝi. "Se mi fumos, mi ne plu emos riproĉi miajn
gepatrojn ĉar ili fumadas, kio min kulpigas". Transpaŝi ne estas nur ĝui malpermesitajn
aferojn, kiuj oftuzate povas sengustiĝi, sed estas precipe ĝui per la ekscito, kiun tio vekas. Mi
72