La Fumado - Eventoj

La saŭcoj sorbigas tabakon per substancoj sukeraj (melaso, mielo), malseketigantaj
(glicerolo), kaj ofte aromaj. Ili dolĉigas la fumon, kiun oni pli facile inhalas. Iaj produktaĵoj
devenantaj el sukeroj pligrandigus dependecon. Acetata aldehido plifortigus adiktivecon de
nikotino, kaj sole startigus memprenan konduton ĉe rato. Kiel aliaj organikaj acidoj, la
levulinika acido kombiniĝus kun nikotino, malgrandigante la akrecon de fumo.
Oni ofte iomete rostas tabakon. Tio produktas aromojn. Fakte, kiam oni rostas
samtempe sukerojn kun azotaj substancoj (proteinoj, aminoacidoj), ili kemie reakcias laŭ la
fama reakcio de Maillard, kiu estigas gamegon de aromoj, kiuj multe plaĉas al la ŝatantoj de
kafo kaj de ĝardenaj krad-rostiloj. Agrable tiklas tiuj aromoj la flarsenton, kiam matene oni
eniras en aŭtentan bakejon.
Poste, oni ŝprucigas sur tabakon diversajn aromajn substancojn, ĝenerale uzataj ankaŭ
de la nutraĵa industrio (kakao, citrono, vanilo…). Oni elfaras mentolajn cigaredojn, ĉu ilin
ŝprucigante per mentolo, ĉu sorbigante la pakaĵan paperon per mentolo, kiu poste difuziĝas en
la cigaredojn kiel en fridujo la melonodoro en buteron. Tiujn aromojn evidente uzas
fabrikistoj por kaŝi la abomenan proprecon de tabako, ĉefe al tiuj, kiuj komencas fumi, aŭ por
kaŝi la gustomankon de mildegaj cigaredoj.
Oni almetas ankaŭ aĵojn al papero, precipe kalcio-karbonaton, por blankigi ĝin (dum
rusoj preferas travideblan paperon). Kalcio estigus fumon malpli videblan kaj agresivan,
sekve fumanto estus pli tolerebla por sia kunvivantaro.
Almeto de nikotino kaj amoniako
Pretekstante ke nikotino estus la adiktiva substanco de tabako, tutmonda treega
kampanjo, komencita en Usono, startis kontraŭ tabakofabrikistoj, post kiam oni malkovris ke
ili almetas nikotinon en tabakon por fabriki iujn cigaredojn. La akuzo estas ke ili uzas tiun
procedon por pligrandigi la adiktivecon de cigaredoj. Tiuj akuzoj estas ebligitaj pro rivelo de
internaj dokumentoj de la tabaka industrio.
Fakte, la kvanto de nikotino en cigaredo estas tiom granda, ke ne necesas almeti pli.
Tabako enhavas po ĉirkaŭ 15 ĝis 23 mg da nikotino grame. Tabako de la fama bruna franca
senfiltrila cigaredo "Gauloise" pezis unu gramon. La statistikistoj ankoraŭ kalkulas po unu
gramon cigarede, kiam ili transtaksas la nombron de cigaredoj je la pezo de tabako. Sed
averaĝa nuntempa cigaredo pezas nur 750 mg, kaj iuj nur 500 mg. Tiel cigaredo enhavas de 8
ĝis pli ol 20 mg da nikotino, laŭ kvanto kaj tipo de uzita tabako. Tio estas kvanto 25- ĝis 100oble
pli granda ol tiu, kiun mezuras la maŝino. Tiel la adaptiĝpovo de fabrikisto kaj de
fumanto estas tiel granda, ke ne necesas almeti nikotinon "por pligrandigi adiktivecon".
Alia motivo povas ekspliki, kial oni almetas nikotinon en tabakon. Jen la klarigo de
fabrikistoj. Kiam ili uzas multe da "rekonstruita tabako", kiu perdis multe el sia nikotino en
akvon dum fabrikado, ili ne povas obteni la deklaritajn produktokvantojn. Tial, ili realmetas
aŭ la koncentritajn lavakvojn, aŭ nikotinon por atingi la deziratajn kriteriojn. La polemiko
estas fortega, ĉar la usonaj advokatoj ĝin pliardigas. Oni facile estas taksata abomene, se oni
ne tuj konsideras iun ajn deklaron de fabrikistoj malvera kaj inspirita de diablo. Mi mem
pensas, ke la intereso de fabrikistoj estas plivere fari kiel eble plej nikotinomalriĉajn
cigaredojn. Se reale la dependaj fumantoj serĉas nikotinon el siaj cigaredoj, ili bezonas sian
propran dozon. Do ili fumos pli da nikotinomalriĉaj cigaredoj ol da riĉaj, kaj inverse. Plie,
mildega cigaredo, kun malgrandega produktokvanto da nikotino, kies fumo estas malpli
agresiva, eble estas pli facile alprenata de junuloj. Certe, la unuaj cigaredoj, kiujn fumas
adoleskanto, estas tiuj, okaze trovitaj, donitaj al ŝli de kunulo, aŭ ŝteletitaj el la patra paketo.
Ŝli ne zorgas pri la produktokvanto. Sed oni povas esperi, ke iuj junuloj estos mallogitaj de
malbonaj unuaj travivaĵoj, se ili sentiĝas malsanaj aŭ naŭzitaj de forta sorbo de nikotino. Mi
66