La Fumado - Eventoj

ajn cigaredo en Eŭropo ne atingas 1 mg da nikotino. La mildaj produktis 0,4 mg da nikotino
ĉirkaŭ 1990, ili nun mildegas, je 0,1 mg da nikotino kaj 4 mg da gudro.
Kiel industrio tiom reduktas la produktokvantojn? Unue, ĉu ĝi uzas tabakojn
enhavantajn malmulte da nikotino? Granda eraro. Ju pli milda estas cigaredo, des pli
nikotinoriĉa estas tabako. Oni facile klarigas tiun paradokson. Nikotinomalriĉa tabako havas
malpli da aromo. Se industrio fabrikus tiajn cigaredojn, tiuj komerce fiaskus. La solvo estis
uzi pli fortajn tabakojn, sed meti malpli da ili en la cigaredon. Tiel la nikotina kvanto en
mildegaj aŭ fortaj cigaredoj estas preskaŭ egala. Pro tio ke la maŝino bruligas malpli da
tabako, evidente ĝi produktas malpli da gudro. Oni ankaŭ povas uzi poregan paperon kaj
prilaboritajn tabakojn kiuj memŝveliĝas kaj lasas transiri multe da oksigeno. Tiel cigaredo
brulas pli vive, do pli varme, tiel ĝi produktas malpli da gudro kaj karbono-monooksido, kaj
pli multe da nikotino estas detruita de varmo. Plie, dum la longa tempo inter du enspiroj, la
brulo estas daŭre aktiva. Tiel antaŭ la fino la maŝino kapablas enspiri nur 6 aŭ 7 fojojn
anstataŭ 8 aŭ 9, tio malgrandigas ankoraŭ pli la maŝinan produktokvanton. Plie, la papera
poreco lasas nikotinon kaj karbono-monooksidon fordifuziĝi en la ĉambron.
Fine, la merkatistoj havis geniaĵon: ventoli la filtrilojn. Ili traboras, ofte per lasero,
minusklajn truetojn tra la manumo-papero. Necesas mikroskopo por ilin vidi. Tiel, tra la
papera poreco, ĝis 85% de la enspira kvanto estas pura aero de la ĉambro! Ĉar la maŝino
enspiras nur 15% de fumo, oni dozos malpli da nikotino kaj gudro el la kembriĝa filtrilo.
Rigardante la stumpon, estas facile diferencigi, ĉu ĝi devenas de forta aŭ de mildega ventolita
cigaredo. La ekstremaĵo de mildega filtrilo estas kokarda, ĉar fumo pasis nur tra ĝian centron,
kolorigitan brune. Ĉar nur pura aero trairis la filtriloperiferion, kiu restas blanka. Plie, ventolo
malvarmigas la filtrilon, en kiu pli facile kondensiĝas nikotino kaj gudro. Tiel fumanto
enspiras aerodiluitan fumon, kiu estas malpli akra, pli dolĉa, do kiun ŝli profunde kaj pli facile
inhalas. Tio fortikigas ŝlian ideon, ke ŝli fumas malpli danĝeran cigaredon. Mildega cigaredo,
kiel kalorimalriĉa butero, treege komerce sukcesas.
Bildo 6: Stumpoj de mildegaj cigaredoj
La finaĵo de la filtrilo de normala cigaredo estas unuece bruna. La fino de la mildega filtrilo aspektas kokarde, ĉar la
fumo pasis nur tra ĝia centro.
Oni povas taksi la intensecon de la fumado per observo de la filtrilo, de la diametro kaj koloro de la centra makulo. La
makulo estas discentrita, kaj eĉ la koloro unueca, kiam la fumanto ŝtopis la truojn per fingroj, lipoj, eĉ glubendo!
Male la redukto de fumrisko ne sukcesis. Nuntempe pulmokancero estas same ofta ĉe
fumantoj de mildegaj cigaredoj. Kancero simple ŝanĝis sian tipon kaj lokon. La diluita fumo
postulas kaj ebligas pli profundan inhalon. La partikloj do deponiĝas ĉe la plej malproksimajn
bronketojn. Pulmosklerozo kaj emfizemo estas eble pli gravaj. Koncerne publikan sanon, la
62