La Fumado - Eventoj

spontane siajn kutimajn cigaredojn. Tiel, pli multe da nikotino ne pliigas la plezuron fumi, sed
malpliigas la bezonon fumi kaj satigas.
La favorata merkatika ideo estas do provizi tiujn, kiuj ne povas fumĉesi, per "bona
nikotino" por ekhavi tiun satigan efikon, per maĉgumoj, plastroj aŭ aliaj periloj. Ili certe
persistus fumadi, sed inhalus malpli da fumo, tio estas pli bona por ilia sano. Komerce,
gravegas akceptigi tiun koncepton. La celo de nikotinaj medikamentoj ne estus nur faciligi
fumĉeson, post maksimuma uzodaŭro de nur kelkaj monatoj. Oni ilin vendus ankaŭ al
fumantoj, kiuj ne deziras fumĉesi, dirante al ili ke ili povus vivlonge plu fumadi malpli riske.
Tiel oni komprenas la perversecon de la decido de Eŭropa Parlamento, kaŝtrudita de
aktivaj premgrupoj de tiuj industrioj. Se mi devus konsili la tabakajn firmaojn, mi fakte dirus
ke ili inklinu al tiu ĉi decido: "Fabriku cigaredojn kun kiel eble plej malgranda
produktokvanto da nikotino. Pro tio ke fumantoj fumas ĝis tiom, kiom ili estos sorbintaj sufiĉe
da nikotino por mildigi sian bezonon, do ili bezonos fumi pli da cigaredoj. Pro tio ke tiuj
cigaredoj estas teknike pli ellaboritaj, do vi ilin pli altkoste vendos. Fine, pro tio ke vi
dependigus pli da junuloj, kiuj pli facile akceptus mildegajn cigaredojn ol fortajn, kiuj ilin
malsanigas".
Tiu lasta argumento eble ne estas konvinka. Por ĝin kontroli, mi enketis fumantajn
mezlernejanojn por scii, ĉu ili komencis fumi per mildegaj. Fakte, ili faris siajn unuajn
provojn per cigaredoj, kiujn ili hazarde trovis, ŝtelitaj el la paketo de paĉjo aŭ panjo, donacitaj
de kamarado, truditaj el alia. Verŝajne por inicado gravas la kontakto kun fumo, kia ajn estas
la nikotina produktokvanto. Probable oni prenas pli malgrandajn kaj maloftajn buŝplenojn el
fortegaj cigaredoj. Plie, la malloga efiko estas plivere kaŭzata de la iritaj substancoj de fumo
ol de nikotino, kaj novbakita fumanto ne ankoraŭ kutimiĝas inhali, kio limigas nikotinan
sorbon.
Tiel evidente la interesoj de ambaŭ industrioj konverĝas. Intereso de la tabaka estas
produkti nikotinomalriĉajn cigaredojn, kiujn ĝi vendos pli multe kaj pli koste. Intereso de la
farmacia estas vendi kiel eble plej multe da nikotino. Ĝia merkatiko trovis mirindan formulon,
la "bona nikotino", kontraŭ la "malbona nikotino" de tabako. Mi lasos la kemiistojn difini la
malsamecon! Laŭ la esploro pri inhalilo, "bona nikotino" malpliigus je 30% la inhalon de
fumo. Tamen, por eltiri realan sanan profiton, necesus tutviva uzado. Estus riĉofonto, se
samtempe fumantoj aĉetus sian nikotinan skatolon kaj sian cigaredan paketon! Ĉar nenio estas
perfekta, tio estas utopio, ĉar la malavantaĝo de "bona nikotino" estas, ke fumantoj ĝin ne
ŝatas kaj rapide forlasas. Sed ĉiel oni vendis iom da ĝi.
Maliceta menso eble juĝus tiun konverĝon suspektinda. Ĝi tamen ne estas mirinda.
Estus interese esplori la makison de holdingoj, de kompanioj kaj ties filioj. Eble oni estos
surprizita. Mono iras al tio, kio gajnigas, sen etika zorgo. Kiel tiu sinjorino, kiu ekflamigis
kandelegon antaŭ Sankta Miĥaelo kaj alian antaŭ la Drako, por asekuri al si protektadon de
ambaŭ partioj.
Koncerne tabakismon, la intereso por la publika sano ne estas la unua zorgo de ambaŭ
industrioj. Ĝi necesigus, ke la tabaka industrio postulate surmerkatigu cigaredojn
produktantajn kiel eble plej multe da nikotino kaj kiel eble plej malmulte da kancerogenaj
substancoj kaj karbono-monooksido. Fumeganto certe ne malfacile adaptiĝus al ili por daŭra
uzo. Precipe, ŝli ne kapablus iluzie rigardi nikotinan medikamenton kiel antidoton, kiu
permesus al ŝli senriske fumadi. La fumĉesigaj mesaĝoj ne estus perdontaj sian pravoforton.
La intereso por la publika sano necesigus ankaŭ ke la farmaciaj firmaoj ne plu celu
pligrandigi siajn vendojn laŭ vojo, kiu instigus la fumantojn daŭre fumadi, ĉar medikamenta
124