La Fumado - Eventoj

La buĝetoj de grandaj industrioj ofte superas tiujn de ŝtatoj, kiuj dezirus ilin kontroli. La
rimedoj de ministerioj, kiuj deziras protekti la sanon, estas bagateloj kompare al la grandegaj
tabakaj financaj interesoj. La premgrupoj estas tre aktivaj. Ili lokas apud la instancoj de
decido "sciencajn konsilantojn", kiuj ilin toksas kaj puŝas preni maladekvatajn decidojn. La
naiveco de decidistoj estas grandega. Ili falas en ĉiajn insidojn. Ekzemple, ni de longe scias la
vanecon de fumomaŝina produktokvanto-mezuro, kiu neniel prognozas la kvanton sorbitan de
fumanto. Tamen, ili plu persistas edikti maksimumajn limojn de nikotina kaj gudra
produktokvanto. Tiel, ili kaŭcias de longe la trompon de "mildaj cigaredoj", kaj persistas ludi
partiturojn, kiujn proponas tabaka industrio. Mi ne pretendas alporti la solvon, sed deziras nur
analizi la mekanismon de tiuj devioj, por iom klarigi la prijuĝon, kaj por ke la publikaj
decidistoj ne sin lasu tiel facile trompi.
Pri nikotino
Ŝajnus tute senofenda dubigi pri ekskluziva rolo de nikotino en tabaka dependeco, kiel
mi faras de preskaŭ tridek jaroj. Ekde la surmerkatigo de maĉgumoj, mi diris al la
produktoĉefo de firmao: "Ne prezentu nikotinon kiel nuran molekulon kaŭzantan dependecon,
ĉar vi ne havas nepran pruvon pri tio. Se vi estus certaj pri tio, vi estus krimuloj pro
surmerkatigo de dependiga produkto, sorĉist-lernantoj kvazaŭ vi surmerkatigus kokainon.
Diru nur, ke ĝi helpas fumĉesi, kiel estas elmontrite, kaj gratuliĝu pro tio, ke neniu iam ĝin
uzis kiel drogon". Sed produktoĉefo ekzistas nur por vendi. Eĉ se mi lin konvinkus, tiuj kiuj
difinas la komercajn strategiojn ne povus lin aŭdi. Klare, prezenti nikotinon kiel LA drogon
de tabako estis "pli trafe". Sed la konsekvencoj de tiu elekto estas gravegaj.
Kiam, per multaj sciencaj eldonaĵoj, lekcioj, artikoloj, televidaj elsendoj, trejnado de
farmaciaj reprezentantoj al kuracistoj (medicinaj vizitistoj), oni estas sukcesinta fiksi en ĉiuj
mensoj, ĉefe de kuracistoj, ke nura nikotino eksplikus la grandegan dependigecon de tabako,
simpla rezonado petas ke cigaredoj enhavu kiel eble malplej da ĝi. Tiel infanoj malpli facile
dependiĝus de tabako, kaj fumantoj malpli dependus kaj pli emus fumĉesi. Aliflanke, oni
taksas la tabakajn firmaojn kulpaj, pro tio ke ili artifikus per almeto de nikotino kaj de
amoniako en siajn cigaredojn.
Sed tabako de cigaredo enhavas sufiĉe da nikotino, tiel ke ne necesas almeti pli, aŭ
faciligi ĝian sorbon. "Ultramilda" enhavas la saman kvanton kiel fortaj. Fumanto kapablas
grave ŝanĝi sian fumomanieron por mempreni sian propran nikotinan dozon. Tio sufiĉas por
elmontri la vanecon de reglamentaj limigoj de maŝinaj produktokvantoj. Malgraŭe, premo sur
la decidantojn estas fortega, tiel ke la Eŭropa Parlamento limigis je 1 mg la produktokvanton
je nikotino de unu cigaredo. (direktivo 2001/37/CE, de la 5a de junio 2001)
Tiu decido ne ĝenas la tabakan industrion, ĉar jam de longe oni trovas en Eŭropo neniun
cigaredon pli fortan ol 1 mg. Naivulo ne maltrankviliĝos pro tio, taksante ke temas pri senutila
decido...
Tamen, samtempe, farmaciaj firmaoj provas disvolvi la vendojn de siaj "nikotinaj
anstataŭantoj", sur la merkato de malpliigo de risko. Unu el la evidentaj efikoj de nikotino
estas malpliigo de la kvanto de inhalata fumo. En mia laboratorio, ni esploris la konduton de
fumantaj memvoluloj. Ili devis fumi, kaj siajn kutimajn cigaredojn (Gauloises®), kaj du aliajn
eksperimentajn cigaredojn. La franca ŝtata tabakfirmao fabrikis por ni tiujn ĉi kun sama
eksteraĵo kaj produktokvanto de karbono-monooksido kaj gudro kiel la Gauloise. La unua
tipo produktis pli da nikotino, la dua malpli. Per mezuro de la elspirita karbono-monooksido,
ni konstatis, ke la fumantoj inhalis malpli da fumo el la forta cigaredo. Ili ĝin trovis tro forta,
malbongusta. Sed ĝi malpliigis la bezonon fumi, multe pli ol la alia. Kvankam ĝi estas iom
malpli bona, tiu cigaredo iom pli ilin satigis, ĉar ili pli longe atendis antaŭ ol ekbruligi
123