Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
lokon. Ili sin ne sentas bone protektataj de sia familia kaj socia ĉirkaŭo. Mildigi iliajn timojn<br />
kaj angorojn estus la nura rimedo por ilin helpi pli bone vivi. Sed la superreganta ripetparolo<br />
estas pli kaj pli maltrankviliga, kun rapida kaj bildumita disvastigo de katastrofoj, amasbuĉoj<br />
kaj krimaj aferoj. Agreseco respondas al timo. Danĝeraj hundoj estas ĉefe timemaj hundoj.<br />
"Francoj estas bovidoj" diris de Gaulle (eksprezidento de la Franca Respubliko). <strong>La</strong><br />
superrega socioekonomika sistemo celas nur produkti obeemajn konsumantojn. Al ĝi tute<br />
malplaĉas la celo fari el ili kritikemajn, respondecemajn civitanojn, liberajn pri siaj elektoj.<br />
Individue, konsciaj gepatroj povus pli bone armi siajn gefilojn. Unu el la periloj estus sproni<br />
gepatrojn pli bone komuniki kun ili pri la temoj, kiuj ilin angorigas. Kontraŭe, kolektivaj agoj<br />
pri tiuj temoj ŝajnas nuntempe malfacilegaj. <strong>La</strong> nuntempa socio ne estas preta dubi pri sia<br />
maniero funkcii. Ĝi estas orientita al antaŭforkuro, al konkurso, kiu ĉiam produktas pli kaj pli<br />
da eksigitoj. Ĝi blinde kuras al ekonomia, ekologia kaj homa katastrofo, malfacile evitota.<br />
Grandanimaj paroladoj regule indikas eblajn raciajn solvojn. Eĉ iafoje decidoj estas<br />
alprenataj, sed obskuraj ekonomikaj fortoj ade adicias militojn kaj naftajn tajdojn. <strong>La</strong><br />
respondo al forflankenmetiĝo de ĉiuj, kiuj ne estas en la normo kaj ne kapablas kuri,<br />
resumiĝas al sekureca reakcio, kiu pliigas la problemon. Vivo estas danĝerosvarma. <strong>La</strong><br />
"singarda principo" estas skandala formulo, kiu nur instigas senmoviĝi. Bona edukado devus<br />
trejni taksi kiel eble plej objektive la riskojn, decidi kiel eble plej bone tiujn, kiuj el ili estas<br />
akcepteblaj aŭ ne, kaj trovi la adekvatajn respondojn por malgrandigi riskon sen handikapi la<br />
vivon. Fari kritikemajn civitanojn, kapablajn komunikadi, estus fari veran bombon. Tiel, la<br />
necesaj eksperimentoj por taksi la efikecon de preventa ago devige subfosus la bazon de la<br />
socia konsentumo, kaj riskus elklikigi violentegajn reakciojn.<br />
Oni ankoraŭ ne vidas la solvon fronte al psika malkomforto de adoleskantoj. <strong>La</strong> vakueco<br />
de komunikado, eĉ ĝia konfiskado, treege faciligas disvolviĝon ne nur de tabakismo, sed<br />
ankaŭ de ĉiuj dependokondutoj. Tion klare elmontras la enketoj de CFES, kiuj registris<br />
spontanajn dirojn de junuloj. Tiel, la 13-jaraĝa Henri deklaras: "Tiu, kiun oni iom<br />
flankenlasas, aŭ diras ŝercon, aĉaĵeton, kaj ĉiuj revenas al li, aŭ prezentas paketon kaj<br />
donacas cigaredojn al ĉiuj".<br />
Tamen la 14-jaraĝa Agnès montras vojon, dirante: "Oftege, tabako ebligas komenci<br />
interrilatojn kun aliaj. Kiam oni deziras paroli al iu, aŭ kiam oni deziras logi iun, oni oftege<br />
komencas la dialogon per "Ĉu fajron?", "Ĉu cigaredon?". En la lernejo de mia fratino, oni<br />
lernas vivi tiel, ke oni nenion bezonas por komenci konversacion, sed ni ne estas tiel liberaj.<br />
Eĉ de instruistoj oni petas cigaredon, por havi rilaton kun ili". Tia lernado por trapasi la<br />
barilojn, kiuj soligas homojn en la modernaj socioj, eble estus unu el la esplorindaj edukaj<br />
vojoj. Angla esploro montras, ke nur la disvolviĝo de poŝtelefonoj korelacias kun malpliiĝo<br />
de junula tabakismo. Tio eble fortigas mian opinion. Tiu eblo teksi reton de privataj diskretaj<br />
ligoj, kiu ebligas ĉiujn aŭdacojn, kontaktojn kiujn timeto, pudoro malhelpus, je rigardoj de<br />
aliaj, povus eltiri junulojn el detrua izolado kaj el malveraj komunikadoj dum kunveno ĉirkaŭ<br />
cigaredoj kaj alkoholo. Same por kompensi vesperojn en noktokluboj, kie laŭteco de<br />
laŭtparoliloj kaj krioj de la homamaso malhelpas iun ajn eblan realan kontakton. Oni povus<br />
sin gratuli, ke junuloj uzas sian monon por pli vole aĉeti tiun mirindan ilon ol tabakon aŭ<br />
kanabon. Oni povus ankaŭ sin demandi, ĉu malantaŭ la denunco de danĝereco de telefonondoj<br />
ne sin kaŝus kelkaj viglaj cenzuristoj, suspektantaj subfosajn efikojn. Ve, post ses<br />
monatoj, finnlanda esploro detruas tiun belan esperon, konkludante ke en tiu lando uzantoj de<br />
poŝtelefono pli ofte fumadas kaj pli danĝere kondutas ol aliaj!<br />
Oni formas plenegajn kapojn. Oni ekstazadmiras, kiam lernantoj de bazaj lernejoj<br />
navigas sur interreto kvazaŭ komputikaj profesiuloj. Oni lernas filozofion nur dum la lasta<br />
licea jaro. Mi ŝatus, ke oni komencu ekde vartolernejo.<br />
120