Prolil endopeptidasa eta piroglutamil peptidasa I ... - Euskara
Prolil endopeptidasa eta piroglutamil peptidasa I ... - Euskara Prolil endopeptidasa eta piroglutamil peptidasa I ... - Euskara
Tirotropinaren Hormona Askatzailea Entzima anderatzaileen presentziak leku hauetan guztietan, TRH-a inaktibatzeko gaitasunaz gain, ehunetan bere edukia, bere ekintzaren iraupena eta bere eraldaketa, biologikoki aktiboak diren zati txikiagotara, kontrolatzeko ahalmena ere isladatu ahal du (Griffiths eta McDermott, 1983). 2.4.4. Biotransformazioa TRH-aren anderatze entzimatiko primarioaren ostean nagusiki bi metabolito eratzen dira: 1. TRH azidoa: Prolil endopeptidasa (PE) entzimaren aktibitatearen ondorioz sortzen den metabolito primarioa da. Erradioimmunosaiakeraz, detektatu zen lehenengo aldiz, arratoiaren burmuinean (Emerson eta lank., 1980) eta gizaki-gernuan (Bhandrau eta Emerson, 1980). Molekula honen garun-bentrikulu barneko injekzioak, “wet dog shaking” izenarekin ezagutzen den portaera eragiten du (Boschi eta lank., 1980). 2. His-Pro diketopiperazina edo ziklo (His-Pro): TRH-a piroglutamil peptidasa (PG) entzimen bidez hidrolizatzean His-Pro-NH2 sortzen da eta hau, espontaneoki ziklatzen da His-Pro diketopiperazina emateko (Peterkofsky eta lank., 1982; Prasad eta lank., 1982). Diketopiperazina, bere aitzindaria (TRH-a) baino kontzentrazio handiagotan dago burmuinean. Bertan eragin ugari ditu. Aktibitate endokrinoa du (Brabant eta lank., 1981) eta NSZ-ean zenbait ekintza burutzen ditu, adibidez, kortexeko neuronak kitzikatzea (Stone, 1983). Odolean (Mori eta lank., 1982; Duntas eta lank., 1993), hodi gastrointestinalean (Mori eta lank., 1982) eta gernuan (Perry eta lank., 1965) ere topatu da. PG PE pGlu—His—ProNH2 2. IRUDIA: TRH-aren anderatze entzimatikoa. 2.4.5. Ontogenia Sarrera 13
Tirotropinaren Hormona Askatzailea Ugaztunetan, TRH-aren sistema neuronala, hipotalamo zein, hipotalamo kanpoko ataletan, heldu gabe dago jaiotza unean, baina, jaio ondoko lehenengo asteetan, berehala garatzen da maila altuenak lortuz. Ondoren, jeisten da helduen mailetara ailegatuz. Garapen eredu hau, hipotalamo-hipofisi-tiroide ardatzarenarekin bat dator (Blanchard eta Barden, 1986; Bayliss eta lank., 1994). 14 2.4.6. TRH-aren hartzaileak TRH-ak, zelulen azaleran eta G proteinetara lotuta dauden hartzaileek aktibatzen dituzten bigarren mezularien bitartez betetzen du bere funtzio fisiologikoa (Gershengorn eta Osman, 1996). Bigarren mezularien sistema honetan, Ca 2+ -ak C fosfolipasa aktibatzen du, azkenik inositol fosfolipidoek parte hartzen duten seinalizazio sistema eratuz (Bayliss eta lank., 1994). Fosfatidil inositolaren (PI-aren) turnover-a aktibatzen duten hartzaileak, bi taldetan banatzen dira: Pertussis toxinari sentikorrak diren G proteinen gain jokatzen duten hartzaileak eta Pertussis toxinari sentikorrak ez diren G proteinen gain jokatzen dutenak. Gehienak, azken talde honen barruan daude (Dohlman eta lank., 1987) eta TRH-aren hartzailea ere, talde honen barruan dago. Tiroide hormonen kontzentrazioak, TRH-aren hartzaileen aktibitatea erregulatzen du (Bhargava eta lank., 1989). 1990. urtean TRH-aren hartzailea identifikatu zen lehenengo aldiz, Straub-ek DNA osagarriko (cDNA) bilduma batetik klonatzean bere espresioa lortu zuenean (Straub eta lank., 1990). Hartzaile hau ugaria zen aurreko hipofisian eta burmuinaren atal neuroendokrinoetan, baina mRNA-ren espresio patroia oso mugatua zen NSZ-aren beste guneetan (Calza eta lank., 1992; Zabavnik eta lank., 1993). Bestalde, NSZ-ean TRH-aren lotura guneak autoradiografiaz aztertu zirenean, lortutako datuek, tripeptidoak banaketa zabalagoa erakuzten zuela frogatu zuten. Honek guztiak beste hartzaile baten presentzia iradokitzen zuen. Honela, 1998.ean, TRH-aren hartzaileen azpitalde berri baterako kodifikatzen zuen cDNA klonatu zen (Cao eta lank., 1998). TRH hartzaile honi TRH-R2 deitu zioten, lehenago aurkitutakoaz desberdintzeko (TRH-R1). Sarrera
- Page 1 and 2: Jakintza-arloa: Medikuntza Prolil e
- Page 3 and 4: UNIVERSIDAD DEL PAIS VASCO Eman ta
- Page 5 and 6: Doktore-tesia Naiara Agirregoitia M
- Page 7 and 8: Esker onak Lan hau hasi nuenetik mo
- Page 9: David Artola Blancoren Oroimenez Es
- Page 12 and 13: Aurkibidea SARRERA 1.NEUROPEPTIDOAK
- Page 14 and 15: Aurkibidea 7.4. BIRIKAK 65 7.5. GIL
- Page 16: Aurkibidea 2.4.PIROGLUTAMIL PEPTIDA
- Page 19 and 20: Sarrera 2 Sarrera
- Page 21 and 22: Neuropeptidoak dira: 4 Hurrengo tau
- Page 23 and 24: Neuropeptidoak 6 1.2.4. Askapena Ne
- Page 26 and 27: Tirotropinaren Hormona Askatzailea
- Page 28 and 29: Tirotropinaren Hormona Askatzailea
- Page 32 and 33: Tirotropinaren Hormona Askatzailea
- Page 34: Tirotropinaren Hormona Askatzailea
- Page 37 and 38: Prolil endopeptidasa burututako leh
- Page 39 and 40: Prolil endopeptidasa 22 3.3. PROLIL
- Page 41 and 42: Prolil endopeptidasa 24 3.5. GARRAN
- Page 43 and 44: Piroglutamil peptidasa I Mutagenesi
- Page 45 and 46: Piroglutamil peptidasa I Katuaren g
- Page 48 and 49: 5. GARUN GARAPENA 5.1. SARRERA 5.1.
- Page 50 and 51: Garun garapena Rhombentzefaloaren k
- Page 52 and 53: Garun garapena mekanismoa hurrengoe
- Page 54 and 55: Garun garapena Oinarrizko morfologi
- Page 56 and 57: Garun garapena egunetan, baina 40.
- Page 58 and 59: Garun garapena badaude, eta entzima
- Page 60 and 61: Garun garapena neuronen genesia (Fr
- Page 62 and 63: Garun garapena hipotiroideoaren adi
- Page 64 and 65: Garun garapena azpiko zati bat. Bi
- Page 66 and 67: Garun garapena lank., 1984; Gayo et
- Page 68 and 69: Organo periferikoen garapena 6.ORGA
- Page 70 and 71: Organo periferikoen garapena Peptid
- Page 72 and 73: Organo periferikoen garapena eta la
- Page 74 and 75: Organo periferikoen garapena Birike
- Page 76: Organo periferikoen garapena ondore
- Page 79 and 80: Zahartzapena Entzefalinak eta TRH-a
Tirotropinaren Hormona Askatzailea<br />
Ugaztun<strong>eta</strong>n, TRH-aren sistema neuronala, hipotalamo zein, hipotalamo<br />
kanpoko atal<strong>eta</strong>n, heldu gabe dago jaiotza unean, baina, jaio ondoko lehenengo<br />
aste<strong>eta</strong>n, berehala garatzen da maila altuenak lortuz. Ondoren, jeisten da helduen<br />
mail<strong>eta</strong>ra ailegatuz. Garapen eredu hau, hipotalamo-hipofisi-tiroide ardatzarenarekin<br />
bat dator (Blanchard <strong>eta</strong> Barden, 1986; Bayliss <strong>eta</strong> lank., 1994).<br />
14<br />
2.4.6. TRH-aren hartzaileak<br />
TRH-ak, zelulen azaleran <strong>eta</strong> G protein<strong>eta</strong>ra lotuta dauden hartzaileek<br />
aktibatzen dituzten bigarren mezularien bitartez betetzen du bere funtzio fisiologikoa<br />
(Gershengorn <strong>eta</strong> Osman, 1996). Bigarren mezularien sistema hon<strong>eta</strong>n, Ca 2+ -ak C<br />
fosfolipasa aktibatzen du, azkenik inositol fosfolipidoek parte hartzen duten<br />
seinalizazio sistema eratuz (Bayliss <strong>eta</strong> lank., 1994).<br />
Fosfatidil inositolaren (PI-aren) turnover-a aktibatzen duten hartzaileak, bi<br />
tald<strong>eta</strong>n banatzen dira: Pertussis toxinari sentikorrak diren G proteinen gain jokatzen<br />
duten hartzaileak <strong>eta</strong> Pertussis toxinari sentikorrak ez diren G proteinen gain jokatzen<br />
dutenak. Gehienak, azken talde honen barruan daude (Dohlman <strong>eta</strong> lank., 1987) <strong>eta</strong><br />
TRH-aren hartzailea ere, talde honen barruan dago.<br />
Tiroide hormonen kontzentrazioak, TRH-aren hartzaileen aktibitatea<br />
erregulatzen du (Bhargava <strong>eta</strong> lank., 1989).<br />
1990. urtean TRH-aren hartzailea identifikatu zen lehenengo aldiz, Straub-ek<br />
DNA osagarriko (cDNA) bilduma batetik klonatzean bere espresioa lortu zuenean<br />
(Straub <strong>eta</strong> lank., 1990). Hartzaile hau ugaria zen aurreko hipofisian <strong>eta</strong> burmuinaren<br />
atal neuroendokrino<strong>eta</strong>n, baina mRNA-ren espresio patroia oso mugatua zen NSZ-aren<br />
beste gune<strong>eta</strong>n (Calza <strong>eta</strong> lank., 1992; Zabavnik <strong>eta</strong> lank., 1993).<br />
Bestalde, NSZ-ean TRH-aren lotura guneak autoradiografiaz aztertu zirenean,<br />
lortutako datuek, tripeptidoak banak<strong>eta</strong> zabalagoa erakuzten zuela frogatu zuten.<br />
Honek guztiak beste hartzaile baten presentzia iradokitzen zuen. Honela, 1998.ean,<br />
TRH-aren hartzaileen azpitalde berri baterako kodifikatzen zuen cDNA klonatu zen<br />
(Cao <strong>eta</strong> lank., 1998). TRH hartzaile honi TRH-R2 deitu zioten, lehenago<br />
aurkitutakoaz desberdintzeko (TRH-R1).<br />
Sarrera
Change language