gaja leganto per esperanto.pdf - Hejmo

218. Latinaj proverboj.
La ĉemizo estas pli proksima al la korpo ol la vesto.
La montoj akuŝas, kaj ridinda museto naskiĝas.
Ne ĉiu scipovas ĉion.
Disputo de geamantoj estas renovigo de la amo.
Homo mi estas; nenio homeca estas al mi fremda.
Kiujn la dioj pereigas, tiujn ili antaŭe frenezigas.
Se du faras la samon, ĝi ne estas la sama.
Kiom da homoj, tiom da opinioj.
El nenio fariĝas nenio.
Duoble donas, kiu tuj donas.
De heredantoj la plorado estas maskita ridado.
Se vi volas pacon, preparu militon.
La envio akompanas la gloron.
Eĉ se vi per forko la naturon elpuŝas, ĝi tamen ĉiam revenas.
Bone estas ripozi post laboro farita.
Kiel semite, tiel rikoltite.
Fortuno estas blinda.
Erari estas homece.
Konkordo malgrandaĵon kreskigas, malkonkordo grandaĵon
ruinigas.
Nin ĉiuj atendas la unusama nokto.
Kial ajn la reĝoj furiozas, la subuloj suferas.
Kiam du malpacas, ĝojas la tria.
Eĉ se la fortoj mankas, tamen la volo laŭdenda estas.
Kion ajn vi faras, saĝe ĝin faru kaj la finon pripensu!
Ĉiu homo erari povas, sed nur stultulo en sia eraro persistas.
- 50 -