gaja leganto per esperanto.pdf - Hejmo

moneron, lekis ĝin, enpoŝigis ĝin kaj mallaŭte fajfante foriris.
203. Embarasa situacio.
Dum Coolidge estis prezidento de Usono, gasto en la Blanka Domo
troviĝis en stranga situacio. Ĉe la familia matenmanĝo li sidis dekstre de
la Prezidento. Je sia granda surprizo li vidis, ke Coolidge prenas sian
kafotason, verŝas grandan kvanton de ĝia enhavo en la profundan
subtason kaj malrapide aldonas iom da kremo kaj iom da sukero.
La gasto tiel embarasiĝis, ke li tute perdis sian sintenon. En panika
alarmo, li sentis, ke decus al li kiel gasto, fari same kiel la Prezidento. Li
rapidege verŝis sian propran kafon en la subtason kaj sekvis la
ekzemplon. Sed finfarinte tion, li ektremis pro teruro, kiam li vidis, ke
Coolidge prenis sian subtason kaj metis ĝin sur la plankon por la kato.
204. Araneo
Kiam Mark Twain estis ĵurnalisto, li publikigis malgravan ĵurnalon
en Missouri. Iutage li ricevis leteron de abonanto kun la sciigo, ke tiu
trovis araneon en sia ĵurnalo. Kaj li demandis, ĉu tio estas bona aŭ
malbona aŭguro.
Twain skribe respondis: “Trovi araneon en via ĵurnalo antaŭsignas
nek bonon nek malbonon. La araneo trarigardis nian ĵurnalon nur por
vidi, kiu komercisto ne reklamas en ĝi; tiel ĝi povus iri al la koncerna
butiko, teksi sian araneaĵon trans la enirpordon kaj loĝi tie neĝenate kaj
en paco dum la cetero de sia vivo.”
205. Konkurenco.
Juna kaj konscienca viro havis gazetkioskon antaŭ banka konstruaĵo.
Iutage unu el liaj amikoj preterpase haltis kaj petis de li pruntedonon de
kvin dolaroj.
“Mi bedaŭras,” diris la junulo sincere, “estas domaĝe, ke mi ne povas
fari tion. Vidu mi havas kontrakton kun la banko.”
“Vi, kontrakton kun la banko? Kion vi volas diri?”
“Nu, komprenu, estas tiamaniere. Mi ne donas pruntojn. La banko
ne vendas gazetojn. Estas perfekta inter-konsento. Mi bedaŭras, sed tio
- 36 -