AAS 74 - Vaticano
AAS 74 - Vaticano AAS 74 - Vaticano
486 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale concreditarum, magis ac magis continuo sese adlaboraturum pollice- batur : « Ego autem libentissime impendam, et superimpendar ipse pro animabus vestris» (2 Cor 12, 15), ad unguem in praxim deducta conspiciuntur in Servo Dei Raphaele Guizar Valencia, episcopo Verae Crucis, qui, quasi futura praeveniens effata Concilii Oecumenici Vati cani II, quibus optimi pastoris figura delineatur, vitam perpetuo holo caustum Deo gratum et odorem sanctitatis redolens sapienter effecit. Ipse enim, qua Christi legatus, ecclesiam sibi commissam sedulo rexit consiliis, suasionibus, exemplis; verum etiam auctoritate sanctissime usus est, prae oculis aedificationem gregis sibi commissi semper ha bens et ex praecessore humilis et diligens ministrator effectus (cfr. Lu men Gentium, 27). In loco cui vulgo nomen Cotija, dioecesis Zamorensis, quae in ho diernae reipublicae Mexicanae portione orientali continetur, octavus ex undecim fratribus, ortus est Raphael die 26 mensis Augusti anni 1878 et postridie, iuxta familiae mores, christiana pietate conspi cuae, baptismalibus aquis ablutus. Parentes eius, Prudentius Guizar et Maria Nativitas Valencia, Deo propter novum ipsis elargitum do num summopere grati, puerum non solum humanitatis studiis, sed et religiosae disciplinae dicatum voluerunt. Ita factum est ut, prin cipiis christianae religionis et humanisticis, quae vocantur, studiis op time potitus, anno 1896, iuvenis 18 annorum, seminarium Zamorense sponte ingrederetur et, disciplinae theologicae curriculo emenso, mense Iunio anni 1901 unctione sacerdotali liniretur. Sacerdos igitur factus, totus lucrandis Christo animis summo zelo indesinenter se vovit, sive sacrarum expeditionum ope, sive Institu torum sacerdotibus numero et qualitate augendis, necnon iuventuti christianae instituendae peropportuna fundatione. Eodem tempore in seminario Zamorensi et magister pietatis delectus est et doctrinae asce ticae et mysticae tradendae destinatus. Eadem praeterea tempestate missionarius apostolicus renuntiatus est, piam unionem dioecesanam ab Apostolatu Orationis sapienter moderatus est, cultum pariter erga Sacratissimum Cor Iesu quam maxime diffundens. Anno 1912 in ca nonicorum collegium ecclesiae cathedralis cooptatus est. Sic actuosam et proficuam ducebat Raphael vitam, donec anno 1913, adversus ecclesiam Mexicanam eiusque ministros lucta furen- tissima exorta est. Irruentem, nulloque obstáculo coërcitam, undam maleficam cohibere satagens, iuvenis canonicus in luctam generose semetipsum proiecit, unum tantum prae oculis habens, ne scilicet ee-
Sacra Congregatio pro Causis Sanctorum 487 clesiae iura laederentur et fidelium grex detrimenta quaelibet pate retur. At temporum insidiis coactus, ut tutius incoepta in bonum ecclesiae opera perficere valeret, in reipublicae Mexicanae urbem prin cipem sese recipere inductus est, ibique, pro posse «omnibus omnia factus » (cfr. 1 Cor 9, 22), usu quoque artificiorum cuiusque generis, sauciatos et in discrimine positos continuo auxilio confortare contendit. Ecclesiae inimicis, propter summam qua utebatur industriam, infen- sissimus effectus, ab ipsis deprebensus et iam morti proximus, quam sagaciter vitavit, patriam relinquere coactus est, in Guatimalensem regionem primum sese abdens et deinde insulae Oubanae litora pertin gens. Ibi manere coactus, adeo christianos mores in illas invexit terras, ut eius nomen summis extolleretur laudibus et ad nostros usque dies in benedictione permanserit. Exsul in urbe principe insulae Oubanae adhuc degebat cum, anno 1919, episcopus dioecesis Verae Crucis renuntiatus est; cui muneri humiliter humeros supponens, ordinationem ab apostolico in insulis Antillis legato rite suscepit, in gregem nuper creditum in primis in tendens. Ineunte anno 1920, Raphael Guízar, Dei solius nixus auxilio, pa trias oras Mexicanas iterum appellere valuit. Imago novellae sibi traditae dioecesis episcopo, munus collatum aggredienti, supra modum luctibus onustam sese portendit. Nuper enim immanis terraemotus regionem vastaverat eiusdemque terribilia vesti gia facile ab omnibus conspici adhuc poterant. Neoepiscopus, post ingressum in sedem episcopalem, aerumnis gregis subventurus, cuius pastor factus erat, statim visitationis vastissimae dioecesis initium imposuit, nulli parcens labori ac imperterritus in inceptum progre diens opus. Eodem fere tempore, in dilectum seminarium, periclitans et absque sede vagans, summas impendit curas, potissimum ut fixam sedem consequi valeret. Ad dioecesanum insimul clerum sese con vertens, illum, tam paterne alloquendo, quam peculiaria pietatis opera ipsi insinuando, elevare suaeque dignitatis magis magisque conscium efficere sategit. Aedificia, praesertim scholis destinata, terraemotus vi aut damnis referta aut prolapsa ac solo aequata vel reiecit vel iterum aedificavit, christianae catechesis institutio pro viribus dila- tavit, cathedrale capitulum restituit, pauperum et infirmorum pater factus est studiosissimus, peramplam dioecesim haud semel, difficulta tum immemor, sedulo peragravit sacrisque praedicationibus plebem sibi traditam sanctissime communivit.
- Page 436 and 437: 436 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 438 and 439: 438 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 440 and 441: 440 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 442 and 443: 442 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 444 and 445: 444 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 446 and 447: 446 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 448 and 449: 448 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 450 and 451: 450 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 452 and 453: 452 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 454 and 455: 454 Acta Apostolicae Sedie - Commen
- Page 456 and 457: 456 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 458 and 459: 458 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 460 and 461: 460 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 462 and 463: 462 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 464 and 465: 464 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 466 and 467: 466 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 468 and 469: 468 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 470 and 471: 470 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 472 and 473: 472 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 474 and 475: 474 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 476 and 477: 476 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 478 and 479: 478 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 480 and 481: 480 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 482 and 483: 482 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 484 and 485: 484 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 488 and 489: 488 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 490 and 491: 490 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 492 and 493: 492 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 494 and 495: 494 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 496 and 497: 496 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 498 and 499: 498 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 500 and 501: 500 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 502 and 503: 502 Acta Apostolicae Sectis - Comme
- Page 504 and 505: 504 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 506 and 507: 506 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 508 and 509: 508 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 510 and 511: 510 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 512 and 513: 512 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 514 and 515: 514 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 516 and 517: 516 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 518 and 519: 518 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 520 and 521: 520 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 522 and 523: 522 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 524 and 525: 524 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 526 and 527: 526 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 528 and 529: 528 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 530 and 531: 530 Acta, Apostolicae Sedis - Comme
- Page 532 and 533: 532 Acta Apostolicae Sedis - Commen
- Page 534 and 535: 534 Acta Apostolicae Sedis - Commen
486 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale<br />
concreditarum, magis ac magis continuo sese adlaboraturum pollice-<br />
batur : « Ego autem libentissime impendam, et superimpendar ipse<br />
pro animabus vestris» (2 Cor 12, 15), ad unguem in praxim deducta<br />
conspiciuntur in Servo Dei Raphaele Guizar Valencia, episcopo Verae<br />
Crucis, qui, quasi futura praeveniens effata Concilii Oecumenici Vati<br />
cani II, quibus optimi pastoris figura delineatur, vitam perpetuo holo<br />
caustum Deo gratum et odorem sanctitatis redolens sapienter effecit.<br />
Ipse enim, qua Christi legatus, ecclesiam sibi commissam sedulo rexit<br />
consiliis, suasionibus, exemplis; verum etiam auctoritate sanctissime<br />
usus est, prae oculis aedificationem gregis sibi commissi semper ha<br />
bens et ex praecessore humilis et diligens ministrator effectus (cfr. Lu<br />
men Gentium, 27).<br />
In loco cui vulgo nomen Cotija, dioecesis Zamorensis, quae in ho<br />
diernae reipublicae Mexicanae portione orientali continetur, octavus<br />
ex undecim fratribus, ortus est Raphael die 26 mensis Augusti anni<br />
1878 et postridie, iuxta familiae mores, christiana pietate conspi<br />
cuae, baptismalibus aquis ablutus. Parentes eius, Prudentius Guizar<br />
et Maria Nativitas Valencia, Deo propter novum ipsis elargitum do<br />
num summopere grati, puerum non solum humanitatis studiis, sed<br />
et religiosae disciplinae dicatum voluerunt. Ita factum est ut, prin<br />
cipiis christianae religionis et humanisticis, quae vocantur, studiis op<br />
time potitus, anno 1896, iuvenis 18 annorum, seminarium Zamorense<br />
sponte ingrederetur et, disciplinae theologicae curriculo emenso, mense<br />
Iunio anni 1901 unctione sacerdotali liniretur.<br />
Sacerdos igitur factus, totus lucrandis Christo animis summo zelo<br />
indesinenter se vovit, sive sacrarum expeditionum ope, sive Institu<br />
torum sacerdotibus numero et qualitate augendis, necnon iuventuti<br />
christianae instituendae peropportuna fundatione. Eodem tempore in<br />
seminario Zamorensi et magister pietatis delectus est et doctrinae asce<br />
ticae et mysticae tradendae destinatus. Eadem praeterea tempestate<br />
missionarius apostolicus renuntiatus est, piam unionem dioecesanam<br />
ab Apostolatu Orationis sapienter moderatus est, cultum pariter erga<br />
Sacratissimum Cor Iesu quam maxime diffundens. Anno 1912 in ca<br />
nonicorum collegium ecclesiae cathedralis cooptatus est.<br />
Sic actuosam et proficuam ducebat Raphael vitam, donec anno<br />
1913, adversus ecclesiam Mexicanam eiusque ministros lucta furen-<br />
tissima exorta est. Irruentem, nulloque obstáculo coërcitam, undam<br />
maleficam cohibere satagens, iuvenis canonicus in luctam generose<br />
semetipsum proiecit, unum tantum prae oculis habens, ne scilicet ee-