31.05.2013 Views

Leggi pubblicazione on line - Arcipelago Adriatico

Leggi pubblicazione on line - Arcipelago Adriatico

Leggi pubblicazione on line - Arcipelago Adriatico

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

VII<br />

CONCORSO MAILING<br />

LIST HISTRIA<br />

Co la fiacheta i grani i diventava sempre più scuri<br />

fina a ciapar el caratteristico color mar<strong>on</strong> intenso<br />

del cafè. A sto p<strong>on</strong>to la n<strong>on</strong>a de me mama tirava<br />

fora dela dispensa el masinin. La se lo meteva fra i<br />

zenoci, la butava dentro i grani de cafè brostolai e la<br />

scominsiava a masinar.<br />

Me mama se ricorda perfina el rumor fiaco e ritmà<br />

de ogni giro che la n<strong>on</strong>a faseva col manego del<br />

masinin. Ma sto rumor ogni tanto se fermava,<br />

perché la n<strong>on</strong>a tirava fora el casetin del masinin per<br />

c<strong>on</strong>trolar la c<strong>on</strong>sistenza del cafè masinà. Subito<br />

dopo la serava sto picio casetin e la tacava de novo<br />

el rito lento del misiar e c<strong>on</strong> quel gesto circolar<br />

tornava anca el rumor m<strong>on</strong>ot<strong>on</strong>o e ritmà. A lavor<br />

finì, la andava in credensa, la cioleva un baratolo de<br />

porcelana c<strong>on</strong> scrito su CAFÈ e dentro la meteva<br />

sta polvere presiosa. La ghe meteva su el covercio e<br />

la sistemava el baratolo in bela vista sula credensa,<br />

una bela credensa nova color verde biso c<strong>on</strong> de sora<br />

ornamenti in merleto. La bevanda preziosa veniva<br />

bevuda solo de domenica, e naturalmente solo dai<br />

grandi.<br />

El ricordo della sesola invese porta la mente de<br />

me mama in orto de so n<strong>on</strong>a. Sto ordegno vegniva<br />

adoperà de so n<strong>on</strong>o per taiar l’erba e per preparar<br />

le spise, che serviva per impisar el fogo. Anca se so<br />

n<strong>on</strong>o ghe stava sempre drio a l’erba, a me mama la<br />

ghe pareva sempre ‘sai alta. ‘Deso però la se rendi<br />

c<strong>on</strong>to che invese la iera ela a eser ‘sai picia.<br />

E el marteleto col ciodin? Oh, quel iera de novo un<br />

ordegno de me bisn<strong>on</strong>o. Mama me c<strong>on</strong>ta che c<strong>on</strong><br />

quel marteleto, so n<strong>on</strong>o, a ga inciodà un mucio e<br />

meso de tole e fato tante riparasi<strong>on</strong>i. Ma a iera<br />

bravo anca de crear robete col legno. Me mama<br />

se ricordarà sempre de quel bel scagneto fato<br />

de so n<strong>on</strong>o. Ma a ghe giustava anca i socoleti e a<br />

governava le robe che ela, ancora picia, la rompeva<br />

o rovinava sensa voler.<br />

Ma oramai questi xe solo ricordi. I n<strong>on</strong>i de me<br />

mama no xe più de tanti ani. Xe restà solo quel<br />

vecio bauleto, in quela vecia casapanca, serà in<br />

quela vecia sofita de Fiume. Ma se me mama sera<br />

i oci, la senti ancora el s’ciochetar de quel vecio<br />

brostolin, el cricar m<strong>on</strong>ot<strong>on</strong>o del vecio masinin e<br />

quel b<strong>on</strong> odor forte e b<strong>on</strong> de cafe ‘pena brostolà e<br />

masinà.<br />

Me mama disi che duto xe restà serà in quel<br />

bauleto lasù, in quela sofita de Fiume. Duto,<br />

insieme co la sua infansia, che no se più.<br />

PREMIO SPEcIalE<br />

Periodico degli Esuli Polesani<br />

Europeisti “Istria-Europa”:<br />

FRancesca FRliČ<br />

motto PRIMAVERA SUPERIORI<br />

Classe I Ginnasio<br />

Scuola Media Superiore Italiana<br />

Gian Rinaldo Carli” Capodistria<br />

57<br />

Motivazi<strong>on</strong>e - a questo elaborato è stato assegnato<br />

il premio Istria - Europa perché esprime c<strong>on</strong> chiarezza<br />

la tensi<strong>on</strong>e spirituale verso un futuro migliore in cui<br />

l’Europa e il m<strong>on</strong>do intero possano crescere in serenità<br />

e c<strong>on</strong> giustizia.<br />

“la cRISI EcOnOMIca MOndIalE: SPERanzE<br />

E PREOccUPazIOnI PER Il tUO fUtURO<br />

nElla tUa tERRa”<br />

Ogni giorno guardo il telegiornale ed ogni<br />

giorno ci s<strong>on</strong>o notizie orribili. Guerre, fame, crisi,<br />

disoccupazi<strong>on</strong>e, c<strong>on</strong>fini... Se le cose c<strong>on</strong>tinuano così,<br />

n<strong>on</strong> ci sarà un futuro nella mia terra né per me né per<br />

nessun giovane al m<strong>on</strong>do. Ieri abbiamo fatto festa<br />

per un c<strong>on</strong>fine che è caduto, ora poco manca che<br />

mettano il filo spinato in mezzo ad un golfo. La storia<br />

ci insegna tanto ma sembra che nessuno stia ad<br />

ascoltarla. Quando c’è prosperità? Quando i c<strong>on</strong>fini<br />

cad<strong>on</strong>o e l’ec<strong>on</strong>omia dei paesi n<strong>on</strong> ha c<strong>on</strong>fini? Oppure<br />

quando si chiud<strong>on</strong>o strade, si scrivano menzogne<br />

sui giornali, si mente alla gente e la si nutre di falsi<br />

problemi per nasc<strong>on</strong>derne di ben più grandi?

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!