Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

ögun -ar f puno, disciplinado.
ögur -urs, - n (vík) (klifa) golfeto; (haf) maro.
ögurskorinn adj entranĉita de golfetoj (fjordoj), golfe dent(ig)ita (tranĉita), fjorde fendita.
ökli -a, -ar m piedartiko, maleolo.
ökuhraði m (vetur)rapido.
ökumaður m veturigisto, kondukisto; ŝoforo, aŭtisto; koĉero.
öl -s n (bjór) biero; elo; (áfengi) ebriigaĵo, alkoholaĵo, ebriiga trinkaĵo; (vera við -) esti ebria.
öld aldar, aldir f (100 ár) jarcento; (tíma-bil, -mót, aldahvörf) epoko; tempo; (menn) homoj; (um
aldir alda) eterne; (fara á fætur fyrir allar aldir) leviĝi fruege (tre frue, antaŭ ĉiuj, kun la koko).
öldóttur adj onda.
öldubrjótur m ondoromp-ilo, -anto, ondorompa digo, moleo.
öldugangur m ondado, ondo-frapado, -jetiĝado, -ŝvelado, ondresalto.
öldungaráð n senato.
öldungur -s, -ar m grandaĝulo, maljunulo; (öldungadeildarmaður) senatano.
öldustokkur m boatrando, rando de boato, ŝiprando, ŝipranda balustrado.
ölger n bierfermento, gisto.
ölgerð f bier-farado, -fabrikado; -farejo, -fabriko.
ölkelda f minerala akvofonto.
ölkær adj pasia al (por, pri) vino, drinkema, vinama.
ölmusa -u, -ur f almozo; (styrkur í skóla) stipendio; (beiðast -u) peti almozon, almozpeti.
ölmusumaður m almoz-ulo, -petanto, malriĉulo.
ölnbogi m (olbogi) kubuto.
ölóður adj ebri(eg)a, deliranta (freneza) pro ebrieco.
ölstofa f bier-trinkejo, -vendejo, -restoracio.
ölteiti -is n gaja drinkado, bierbankedo; orgio.
ölvaður adj ebria, ne-, mal-sobra; ebriulo.
ölvun -ar f ebri(ec)o.
ömurlegur adj (dapurlegur) malgaja, trista; (andstyggilegur) malplaĉa, abomen-a, -inda;
(hræðilegur) terura.
önd andar, andir aŭ endur f (fugl) anaso; (öndun, andi) spir(ad)o; (sál) animo; (líf) vivo; (standa á -
inni) perdi la spir(ad)on, senspiriĝi, esti senspira; (varpa -inni) ekĝemi, ĝemi profunde; (gefa upp
-ina) fari (elspiri) la lastan spiron, morti.
öndvegi -is, - n honora (supera, plej alta, disting(ig)a) sidloko (seĝo), altseĝo; (í - fyrir) plej antaŭa,
frontestaranta, gvid(ant)a; supera, ĉefa, unuaranga, plej altranga.
öndvegismaður m ĉef(ul)o, unuarangulo, plejaltrangulo, gvida persono, gvidanto.
öndvegissúla f honorseĝa (altseĝa) kolono.
öndverður adj (gagn-, and-stæður) kontraŭ(a), kontraŭrigard-anta (-e al), vidalvide al, front-anta, (-e
al); (öfugur) inversa, kontraŭ(-a al); (um tíma) frua, frue en, en frua (unua) tempo (parto de), en
la komenco (origino) de; (frá -u) ekde la komenco.
öng angar, öngvar f (vera í öngum sínum) esti en prem(at)eco, dispremiĝo; embaraso, dilemo;
ĉagreno, aflikto, stato de malfeliĉo.
öngull -uls, -lar m fiŝhoko.
öngvit n senkonsciiĝo; sveno, sinkopo.
öngþveiti -is n embaraso, dilemo, tre malfacila situacio.
525