Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

vandalaus adj (auðveldur) facila, ne malfacila; (óskyldur, óviðkomandi) neparenca; ne devrilatanta
(ŝuldrilatanta), ne dankŝulda al, fremda.
vandamaður m parenco, familiano.
vanda-mikill, -samur adj malfacila.
vandarhögg n verg-oj, -obatoj.
vandfundinn adj malfacile trovebla.
vandfýsinn adj malfacile kontentigebla (komplezata), elektema; postulema; frandema.
vandi -a m (erfiðleiki) malfacilaĵo, malfacila tasko (afero); (kröggur, klípa) malfacila situacio,
embaraso, dilemo; perpleks(ec)o; (ábyrgð, skylda) respondeco, devo; (venja) kutimo; emo; io,
kio ofte okazas al iu, aŭ kio iu ofte suferas de.
vandkvæði npl malfacilaĵo; malhelpo, baro, obstaklo.
vandlaupur m vimen(-a )korbo.
vandlátur adj elektema, postulema, malfacile kontentigebla.
vandlega adv zorg(em)e.
vandlætari -a, -ar m severa admonanto; zeloto.
vandlæting -ar, -ar f (hörð áminning, (trúar)ofsi) severa admono; zelotismo; (sár gremja) indigno.
vandræði npl embaraso; dilemo; malfacilaĵo; malfacila situacio, malfacilaj cirkonstancoj.
vandur adj (- að virðingu sinni) zorg(ant)a pri sia honoro, netoleranta makulon sur sia reputacio
(honoro); (úr vöndu að ráða) malfacila afero por solvi; (vera vant við látinn) esti (tre) okupata.
vandvirkur adj zorge kaj precize ellaborema.
vanefnd f neplenumo de devo (promeso).
vanefni npl manko de sufiĉaj vivrimedoj, - sufiĉa (mon)havaĵo (posedaĵo).
vanfær adj nekapabla, senpova, malforta, fortomanka; (ólétt) graveda.
vangafilla f vangokarno.
vangaskegg n vangharoj.
vangá f misatento, mal-, senatento, nesingard(em)o, senintenco.
vangefinn adj (andlega óþroskaður) malinteligenta, kun nematura intelekto; (vangiftur) malbone
edzinigita.
vangi -a, -ar m vango.
vangoldinn adj nepagita.
vangur -s, -ar m kampo; tereno.
vangæfur adj delikata, malforta; malbona; neoportuna; malfacila.
vanhaga -aði v (- um e-ð) manki, esti en manko de, bezoni.
vanhaldinn adj nericevanta sufiĉe laŭ bezono, nericevanta sufiĉan nutr(aĵ)on, subnutrita.
vanheilindi npl (vanheilsa) malsan(ec)o, malbonfarto; (undirhyggja, hræsni) malsincer(ec)o,
hipokrit(ec)o.
vanheilsa f malforta sano, malsan(ec)o.
vanhelga v malsanktigi, profani.
vanhirða f malzorgo, neglekto.
vanhugsaður adj nepripensita, senpripensa; malbone konsiderita, senkonsidera; nelogika.
vanhús n necesejo, latrino.
vanhöld npl (eventuala) perdo, malprofito; (gera fyrir -um) prikalkuli eventualan perdon.
vani -a, -ar m kutimo; (langur -, æfing, leikni) longa praktikado, rutino.
vanilla -u, -ur f vanilo.
vankaður adj turnmalsana, rondiranta kapturniĝe.
vankunnátta f nesciado; malklereco.
479