Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

uppgufun f elvaporiĝo, forvaporiĝo.
uppgötva v (finna, komast að, verða var) eltrovi, malkovri; rimarki; (finna upp) elpensi, inventi.
upphaf n komenco, origino; deveno.
upphaflega adv komence, unue, origine, en la komenco; (- samið, frumsamið) originale verkita.
upphafning f (lyfting, hækkun í tign) lev-o, -iĝo, alt-igo, -iĝo, promocio.
upphafsmaður m unua proponanto, iniciat-anto, -oro; (frumherji) pioniro.
upphafsstafur m ĉeflitero, grandlitero, komenclitero.
upphandleggsbein n humero.
upphandleggur m brako; (fram-) antaŭbrako.
upphár adj alta, atinganta alten.
upphátt adv laŭte, aŭdeble; (lesa -) voĉlegi, laŭtlegi.
upphefð f (heiður) honoro; (frami) (rang)alt-iĝo, -igo, leviĝo al pli alta rango, plirang-iĝo; -igo,
promocio.
upphefja v (pli)altigi, levi; (eyða, gera að engu) nuligi.
upphitun f hejtado; varmigado; (miðstöðvar-) centra hejtado; (- matar) revarmig(ad)o.
upphlaup n (uppþot, uppreisn) tumult(iĝ)o, ribelo; (á húð) ruĝa ŝvelaĵo (aknoj, vezikoj) sur la haŭto.
upphleyptur adj relief-a, -igita, modlura; (- mynd) reliefa bildo, relief(aĵ)o; altreliefo; bareliefo.
upphluts-skyrta f, -treyja f korsaĵa ĉemizo (kamizolo).
upphlutur m korsaĵo.
upphrópun f (óp) ekkrio; (í málfræði) interjekcio. upphugsa v elpensi; inventi.
upphæð f (summa) sumo; (-ir) la supera (pleja, plej supra) alto, ĉielo.
upphækka v (pli)altigi, levi.
uppi adv supre; sur (en) la supra etaĝo; (- á) sur, supre sur; (standa -, um lík) kuŝi sur mortotabuloj;
(standa -, um skip) stari sur lando (seka grundo); (standa einn -) resti sola staranta (en vivo,
vivanta); (vera - á e-m tíma) vivi; (- í munninum) en la buŝo; (láta e-ð -) (maldiskrete) eldiri,
konigi, espiimi; malsekretigi.
uppihald n subten(ad)o; vivten(ad)o, ekzist(ad)o.
uppiskroppa adj tute manki (malhavi), suferi mankon de, havi nenion restantan.
uppistaða f (í vef) varpo; (í riti) ĉefa temo (motivo); ĉeftrajtoj; (- vatns) staranta akvo, akvostaro;
baseno; laguno; (við vinnu) longa laborado sen dormo, je laboro.
uppistand n (tumulta) ekscitiĝo, tumulto.
uppistöðuengi n subakvigita kampo, kampo tenata sub akvo.
uppivöðslusamur adj kun arog(ant)a kaj bruema konduto, arog-a, -anta, -eca.
uppkast n (frumdrættir, drög, riss) malneta skrib(aĵ)o, malneto, skizo; (skizo de) projekto;
(yfirlitsmynd) skemo; (uppsala) vomo.
uppkoma f (- sólar) leviĝo (de la suno), sunleviĝo; (elds-) (ek)komenc(iĝ)o (leviĝo) de fajro
(brulego).
uppkominn adj plenkresk-a; -ulo, plenaĝ-a; -ulo.
uppkveikja f ekbrulig-o; -aĵo, brulligno.
uppköst npl vom(ad)o.
upplag n (skaplyndi, eðli) karaktero, naturo; kunnaskita eco (talento), naturdoto; (- bókar)
eldonkvanto.
upplestur m laŭtleg(ad)o, voĉleg(ad)o; (framsögn) deklam(ad)o; (endurlestur) relegado,
ripetlegado; (tilvitnun úr e-u) recitado.
uppleysa v solvi; dissolvi.
upplit n okullevo, rigardo; mieno; aspekto.
468