Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

tirjóttur adj ĉifona, ŝirita.
titill -ils, -lar m titolo; honora nomo.
titilmynd f vinjeto.
titra -aði v (skjálfa, nötra, sveiflast) trem(et)i; vibri; oscili.
titringur -s m tremo; vibrado.
tittlingur -s, -ar m (snjó-) pasero; (drepa tittlinga) palpebrumi; (kynfæri) peniso.
tittur -s, -ar m najleto, pingleto, stifto; (standur, sigurnagli) pivoto.
tíbrá f aera oscilado, aervibrado; miraĝo, fatamorgano.
tíð -ar, -ir f (tími) tempo; (veðrátta) vetero, veterstato, veterkondiĉo; (tímabil, öld) periodo; epoko.
tíðarandi m spirito (moro) de la epoko.
tíðarfar n veter-o, -kondiĉo, -stato.
tíðavísur fpl rimita kroniko.
tíðindamaður m raport-anto, -isto.
tíðindi npl novaĵo, io nova, freŝa sciigo; (viðburður) okaz(int)aĵo, io ĵus okazita; (vera (bera) til -a)
okazi; (þykja -um sæta) veki sensacion, esti rigardata sensacia novaĵo.
tíðir fpl (helgar - kaþólskra) diservo, meso, preĝo; (- kvenna) menstruo, monataĵo, periodaĵo.
tíðka -aði v kutimi (je, fari, uzi), fari al si kutimon; (tíðkast) esti kutimo, esti en (laŭ) modo, esti
laŭmoda.
tíðni fsenfl (rafm.) frekvenco.
tíðum adv ofte; (oft og -) tre ofte, multfoje.
tíður adj ofta; frekventa; (hvað er títt) kio nova, kiaj novaĵoj; (gera sér títt um) montri grandan
intereson por; (- konu) peni por plaĉi al, serĉi la amon de, amindumi virinon (kun virino).
tíeyringur -s, -ar m dekoera monero.
tígrisdýr n tigro.
tígulegur adj majesta.
tígull -uls, -lar m (mynd í stærðfr.) rombo, lozanĝo; lozanĝoforma (romboforma) kvadrato (figuro,
objekto); kvadrato; (í spilum) karoo.
tígulsteinn m romboforma (kvadrata) kahelo (tegolo); (þakskífa) tegolo; (múrsteinn) briko.
tík -ar, -ur f hundino.
tíma -di v volemi; maldomaĝi; malavari; (- ekki) malvol(em)i, esti malvolema; domaĝi; avari.
tímabil n tempospaco, periodo; (öld, aldahvörf) epoko; (ákveðið tímatal) erao; (stig, skeið, bil;
hvörf) stadio; fazo.
tímabær adj matura (konvena) por la tempo, oportuna.
tímakennari m leciona (horsalajra, lecione pagata) instruisto.
tímamót npl templimo, tempofazo; epoko; (marka -) esti epokofaranta.
tímamælir m tempomezurilo; kronometro.
tímanlega adv (snemma; í tæka tíð) frue, frutempe; ĝustatempe.
tímanlegur adj (stundlegur) tempa, monda, materia.
tímarit n revuo.
tímaröð f intersekvo (sinsekvo) de la tempo, kronologia ordo.
tímasprengja f meĥanika bombo.
tímatal n tempokalkulo; kronologio; (- ársins) kalendaro.
tímatöf f malŝparo (elspezo) de tempo.
tímavilla f tempoeraro, anakronismo.
tímgast -aðist v (æxlast) generiĝi; fekundiĝi; inokuliĝi; ĝermi; sin reprodukti, reproduktiĝi; (vaxa,
þroskast, þróast) kreski, disvolviĝi, disvastiĝi, evolui; plimultiĝi.
449