Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

sveitarfélag n komunumo.
sveitarómagi m komunuma prizorgato, zorgato de la komunumo.
sveitarstjórn f komunumestraro; komunumestrado; estraro; estrado de (la) komunumo.
sveitast sveittist v ŝviti.
sveittur adj ŝvitanta; (vera -) ŝviti, perli per ŝvito.
sveitungi -a, -ar m samdistriktano, samkomunumano.
svelgja -di v (en)glut(eg)i; (svelgjast á) fari malbonan gluton, malĝuste gluti, tuŝi pro malĝusta
gluto.
svelgur -s, -ir m (suĉ)kirl(aĵ)o, akvokirlo; (átvagl) (en)glutemulo; (hít, hyldýpi) glutejo; gorĝego;
abismo.
svell -s, - n (glata) glacio.
svella svall, sullum, sollið v (bólgna) ŝveli.
svelta svalt, sultum, soltið v malsat(eg)i, suferi malsaton; (- í hel) ĝismorte malsati, morti pro (de)
malsato.
svengja -di v (ek)malsati, senti malsaton, senti bezonon manĝi.
svenskur adj (sænskur) sveda.
sveppur -s, -ir m fungo.
sverð -s, - n glavo; (skylminga-) rapiro, skermglavo; (korði) spado.
sverðfetill m portepeo, balteo.
sverðfiskur m spadfiŝo, ksifio.
sverfa svarf, surfum, sorfið v fajli; (- að) forte premi (pinĉi).
sverja sór, sórum, svarið v ĵuri; (- rangan eið) false ĵuri, ĵuri falsan ĵuron.
sverta -i v (gera svart) nigrigi.
sverta -u, -ur f (svartur litur) nigra kolor-(ig)ilo, (farbo), nigrigaĵo; nigra ŝupoluraĵo, ciro; (dökkvi)
nigro; nigraĵo.
svertingi -ja, -jar m negro, nigrulo.
sveskja -u, -ur f seka pruno.
sveskjumauk n prunokompoto.
svía -aði v (e-ð svíar) moderiĝi, kvietiĝi.
svið -s, - n (svæði, verk-, vídd, umhverfi) sfero, kampo (de agado, de laboro, de aktiveco); medio;
(umfeðmi, umráðasvæði) region; tereno; teritorio; (flatar-) plano; (hæðar-) nivelo; (sjónar-, leik-)
scen(ej)o; (hring-) areno.
svið npl (sauða-) brule senharigita (bruletigita) kapo kaj piedoj de ŝafo.
svíða sveið, sviðum, sviðið v (brenna) bruletigi, senharigi per fajro (brulo); (finna til) bruldolori,
senti bruldoloron; (mig svíður í fingurinn) bruldoloras al mi la fingro; (mér svíður e-ð) io
dolorigas (vundas, ĉagrenigas) min (mian animon).
sviðalykt f brulodoro.
sviði -a, -ar m bruldoloro.
svíðings-háttur m, -skapur m avar(eg)eco, monavideco.
sviðna -aði v surface brul-etiĝi, -difektiĝi.
svif -s, - n ŝveb(ad)o; svingo; (í þeim svifum) en sama momento; (í sjó) ŝvebaĵo, ŝvebanta
organismo, (zoo)planktono.
svífa sveif, svifum, svifið v ŝvebi; aergliti, fluggliti, flugpendi; (- á e-n, um vín) leviĝi al la kapo,
ebriigi; (svífast einskis) ne ŝpari ian (ŝpari nenian) rimedon.
svifdýr n ŝvebanta organismo, zooplanktono.
sviffluga f glisilo, kajto.
434