Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

stauta -aði v hake (balbute) legi, silabi, malfacile legi (fari).
stautur -s, -ar m pistilo; (prik) bastono, stangeto.
steðja -aði v rapidegi, rapidege paŝi-, kur(eg)i, saltegi, impeti; (- að) alkuri, (impete) ataki.
steðji -a, -ar m amboso.
stef -s, - n (viðlag) rekantaĵo; melodia (kompona) motivo; (rímaðar ljóðlínur, vers) rimaĵoj, rimitaj
versoj, versaĵoj; kanto, strofo.
stefna -u, -ur f (átt) direkto; (markmið) celo; tendenco; opinia starpunkto; principo; -ismo; (- fyrir
rétt) procesalvoko; (mót, ráð-) renkontiĝo, interrenkonto; konferenco; rendevuo.
stefna -di v direkti; sin direkti al; direktiĝi al; celi al, iri en (la) direkton, iri laŭ (en) direkto al; (fyrir
rétt) proces-alvoki, procesi iun (kontraŭ iu), alvoki antaŭ la tribunalon (juĝistaron).
stefni -is, - n (antaŭ-, post-)steveno.
stefnufastur adj firma en sia direkto (principo celo), principfirma, celkonscia, celfirma.
stefnudagur m tago de la alvoko (renkontiĝo; rendevuo).
stefnulaus adj sencela, senprincipa, senplana.
stefnu-mark n, -mið n celo.
stefnumót n rendevuo.
stefnuskrá f programo.
stefnuvottur m atestanto de procesalvoko, procesalvoka atestanto.
stefnuvætti -is, - n formularo de proces(alvok)o.
steggur -s, -ir m virbirdo; (hani) koko; (andar-) viranaso; (gæsar-) viransero; (fress) virkato; (refur)
virvulpo.
steik -ar, -ur f rostaĵo, rostita viando; (nauta-) rostita bovaĵo; (bauti) rostbifo; (þunn -) bifsteko.
steikarapanna f pato, fritilo.
steikarteinn m rostpinglo.
steikja -ti v rosti; (á rist) kradrosti; (sjóða í feiti) friti.
steinafræði fsenfl mineralogio.
steinafræðingur m mineralogo, -iisto.
steinaldin n kernfrukto.
steinbítur -s, -ar m lupfiŝo, mara lupo.
steinbrjótur -s, -ar m (jurt) saksifrago.
steinbrýni n akrigŝtono.
steinefni n mineralo.
steinflís f (brot) ŝtonfragmento; (flaga) maldika ŝtontavolo, sisto; (gólfhella) kahelo.
steingeit f monta (Alpa, Pirenea, Siberia) kapro.
steingeitarmerki n (la konstelacio) kaprikorno.
steingerður adj ŝtoniĝinta, fosili(iĝint)a.
steingervingafræði fsenfl paleontologio, scienco pri la fosilioj.
steingervingur -s, -ar m ŝtoniĝinto, fosilio.
steingleyma v tute forgesi.
steinhissa adj ŝtoniĝanta pro mirego.
steinhljóð n ŝtona (morta, tomba) silento.
steinhætta v tute (definitive) ĉesi (agi plu), - ĉesigi (ion).
steinhöggvari m ŝtontranĉisto.
steining -ar, -ar f (í taui) apreturo.
steinkol npl ŝtonkarbo, terkarbo, antracito.
steinlagning f pavimo, pavimado.
419