Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

slafra -aði v lekmanĝi.
slag -s, slög n (högg) bato, frapo; (hjarta-, heilablóðfall) apopleksio; apopleksia atako; (huppur)
ingvena (ventra) parto de ŝafokorpo; (slag í slag) fojon post fojo, fojon kaj refojon, ree kaj ree;
(annað slagið) de tempo al tempo, iam kaj iam; intermite; (ermalaus kápa, slá) pelerino.
slaga -aði v (sigla beitivind) boardi; (sigla fram og aftur) krozi, zigzage navigi; (um drukkinn
mann) ŝanceliĝi, balanciĝi tien kaj reen; (slaga hátt upp í e-ð) proksimiĝi al io, preskaŭ atingi
ion.
slagaveiki fsenfl apopleksio; (flogaveiki) epilepsio.
slagbrandur m riglilo, bariero, bartrabo.
slaggi -a m skorio, metalŝaŭmo.
slaghamar m martelego.
slagharpa f (forte)piano.
slagi -a m malsek-eto, -eco.
slagsíða f kliniĝo.
slagtog n trenŝnur(eg)o.
slagur -s, -ir m (áflog, bardagi) pugnobatalo, (inter)batalo; (í spilum) preno; (á hljóðfæri, ramma-)
(fortega, furioza) melodio.
slagviðri -is, - n torenta pluvo kaj vento, pluvoŝtormo.
slagæð f arterio; (þreifa á slagæðinni) palpi la pulson.
slaka -aði v (- á e-u) malstreĉi, malrigidigi; (- til, gefa eftir) cedi.
slakki -a, -ar m malleviĝo, kavaĵo; kliniĝo.
slakur adj malstreĉita, malrigida; (daufur, óduglegur) ne sufiĉe energia (taŭga, agema), malforta;
malbona; (slá slöku við) neglekti, malzorgi, flankelasi.
slampast -aðist v (- á) hazarde (laŭŝance) trafi (trovi); (- af) laŭŝance eliĝi (eskapi); sin vivteni
laŭŝance.
slánalegur adj alta kaj nehardita (fleksiĝema).
slang -s, n (málsafbrigði) slango; (slæmt mál) lingvaĉo.
slanga slöngu, slöngur f (höggormur; kyrki-) serpento; boao; (gúmmí-) gumtubo; (í vef,
ívafsþræðir) vefteroj, vefto; (ófellt net) retmaŝaro (sen randŝnuro); (slöngva) ŝtonĵetilo, rimena
ĵetilo; (val-) balisto.
slangra -aði v (ráfa) vagi, sencele iri; (slaga) ŝanceliĝi, zigzagiri; (slöngva) (rimen)ĵeti, svingeti.
slapa -ti v pendi senforta.
slark -s n malsobra (diboĉa) vivo, diboĉo.
slarka -aði v vivi malsobran (diboĉan) vivon, diboĉi.
slarkari -a, -ar m diboĉulo.
slarkfær adj tolerebla, (sufiĉe) taŭga, ne tro malbona.
slasa -aði v vundi; kontuzi.
slátra -aði v buĉi.
slátrari -a, -ar m buĉisto.
slátrun -ar f buĉado.
sláttumaður m falĉisto.
sláttur -ar, slættir m (slag) batado; frapado; (heyannir) falĉado, fojnrikolto; fojnrikolta sezono; (- á
e-m) fanfarona (fiera, parada, malmodesta) sintenado.
sláttuvél f falĉmaŝino.
slátur -urs n (slengi) tripo, sango kaj internaĵoj, buĉaĵo; (blóðmör) sangokolbaso.
sláturhús n buĉejo; buĉista butiko.
397