Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

skrif-færi npl, -föng npl skribil-oj, -aro.
skriflegur adj skriba.
skrifli -is, - n ĉifono, senvaloraĵo, eluzitaĵo, eluzita objekto.
skrifstofa f (skrib)oficejo, kontoro; skrib-ejo, -ĉambro.
skrifstofumaður m skrib(ofic)isto, kontoristo.
skrifta -aði v konfesi; (taka til -) konfes-igi, -preni, -ricevi.
skriftabarn n konfesanto.
skriftafaðir m konfes-iganto, -prenanto.
skriftamál npl konfes(ad)o.
skriftastóll m konfesejo.
skriftlærður adj estanta skribisto; scianta (la arton) skribi; scianta la (antikvan) leĝon, leĝo- scianta.
skrika -aði v gliteti; (- fótur) paŝ-glit(et)i, -faleti, duonfali, stumbli.
skríkja -ti v pepi, pepe krii, krieti.
skríll -s m popolaĉo, kruda (vulgara) homamaso, plebo.
skrímsli -is, - n monstro; ĥimero.
skrimta -i v stertoreti; grinci; (tóra) veget(ad)i, sin mizere vivteni.
skrín -s, - n ujo, skatol(et)o, kest(et)o; (- helgra dóma) relikvujo, sanktujo.
skringilegur adj komika; burleska; stranga, kurioza.
skrínukostur m kestmanĝaĵo.
skrípaleikur m groteska ludo (teatraĵo, revuo), farso; (skrípalæti) burleskaĵo, histrionaĵo, groteskaĵo,
groteska sintenado (gesto).
skrípamynd f groteska desegnaĵo (bildo), karikaturo; (kvikmynd) groteska filmo (movbildo), farso;
(ófreskja) monstro, monstra figuro.
skrípi -is, - n (groteska) monstro, monstra figuro.
skrítilegur, skrítinn adj (undarlegur, einkennilegur) stranga; (kynlegur, skringilegur, sjaldgæfur)
kurioza; (skringilegur, hlægilegur) komika, burleska, rid-inda, -iga; (skemmtilegur) amuza,
interesa.
skrítla -u, -ur f anekdoto, sprita (humora) rakonteto.
skrjáfa -aði v susuri, knareti.
skrjóður -s, -ar m kaduk(iĝint)a objekto; kadukulo.
skro -s n maĉtabako.
skrokkur m korpo; ŝipkorpo; (dauður -) mort(int)a korpo, kadavro; (ganga í - á e-m) senindulge
plagi (peti, demandi).
skrolla -ti v pendi (kuŝi, sidi) malfirme (malstrikte); pufi; ruli tien kaj reen; (vera gormæltur)
kartavi.
skrolltómur adj tute malplena.
skrópa -aði v preterlasi lernejon (lecionon) pro ŝajnigita (fikciita) malsano, malzorge (neglekte)
foresti (el leciono).
skrúð -s n ornam(aĵ)o, dekoracio; garnituro.
skrudda -u, -ur f libraĉo, eluzita (ĉifonita) malnova libro.
skrúðganga f procesio, parada iro.
skrúðhús n sakristio.
skrúði -a, -ar m ornamaĵo, ornama (festa) kostumo; (presta-) ornato.
skruðningur -s m rul-sono, -bruo.
skrúfa -u, -ur f ŝraŭb-o; -i; (á skipi, flugvél) helico.
skrúfgangur m helico, helica kanelaro, ŝraŭbkaneloj.
390