Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

skeffa -u, -ur f duonbuŝelo (18 l.).
skefill -ils, -lar m skrapilo; gratilo.
skefla -di v neĝi en amaso, amas(ig)e neĝi; fari (formi) neĝamasojn.
skefti -is, - n (á hníf) tenilo; (á byssu) kolbo; fusto.
skegg -s, - n barbo; (yfir-) lipharoj; (vanga-) vangharoj.
skeggbroddar mpl barbopikiloj.
skegghnífur m razilo.
skegghýjungur m barblan(ug)o, hirta barbo.
skeggræða v konversacii, (intime) interparoli, interbabili.
skeggstæði n barbofundo.
skeið -ar, -ar aŭ -ir f (mat-) kulero; (slíður) (tranĉil)ingo, glavingo; (draga hníf úr -um) elingigi
(nudigi) tranĉilon.
skeið -s, - n (rás, hlaup) kur(ad)o, vetkuro; (gangur hests) amblo; (skeiðvöllur) hipodromo, kurejo;
stadio; (vegalengd) vojspaco, distanco; stadio; (slétt svæði) ebena tereno (terspaco); (tími,
tímabil) tempo, spaco da tempo; periodo; tempo de vivo, aĝo; (stig) stadio; fazo.
skeiða -aði v ambli, amblekuri; kuradi.
skeiðgengur adj amblekura.
skeiðhlaup n vetkuro, kurkonkurso.
skeiðvatn n (saltpéturssýra) azota acido.
skeifa -u, -ur f hufofero; fero de kalkanumo; (setja á sig (beygja, gera) skeifu) plorkurbigi la buŝon,
formi (fari) hufoferon per la buŝo.
skeifulag n formo de hufofero, hufofera formo.
skeika -aði v erari; devii, erariri; erarpafi, maltrafi.
skeina -u, -ur v vundeto, gratvundo, skrapvundo.
skeinuhættur adj kiu facile vundas, danĝera.
skekkja -u, -ur f (halli) oblikveco, kliniĝo, nevertikaleco; malrekteco; (frávik) dekliniĝo, devio;
(villa) eraro; malĝusteco, malkorekteco.
skekta -u, -ur f boateto; kanoto.
skel -jar, -jar f (skurn; skorpa) ŝelo; krusto; (- dýra yfirleitt) karapaco; (lindýra, skeldýra) ŝelo;
konko; krusto, karapaco; (skriðdýra, skjaldböku, brynja) krusto, karapaco; kiraso; (skelfiskur;
kræklingur) markrustulo; mitulo; (einstök -) valvo (de konko), konkovalvo.
skeldýr n krustulo(j).
skeleggur adj akra; kuraĝa, sentima.
skelfilegur adj terura, timegiga; (gera -an) terurigi.
skelfing -ar, -ar f teruro, timego; (snöggur ótti, felmtur) paniko; (hvaða -) kia teruraĵo; (ógn,
ægileikur) terureco.
skelfiskur m mara ŝelmolusko, markrustulo, markonkulo, (speciale) mitulo.
skeljasandur m konkosabl(aĵ)o.
skelkaður adj terurita, terurfrapita, tim(eg)igita, ekkaptita de paniko.
skella -u, -ur f (blettur) makulo; (ber blettur) kalvo.
skella skall, skullum, skollið v (falla, detta) fali kun klako, klakfali, klaki; (regnið skall á rúðunni)
la pluvo klakis sur la vitro; (kastast á) ĵetiĝi, klak(eg)i kontraŭ.
skella -ti v (smella) klaki; (- í góm) klaki per lango; (- hurðinni) klakfermi (bru-, krakfermi) la
pordon; (saman lófum) klaki per la manoj, kunfrapi la manojn; (- á) surfali, eksplodi; (- upp úr,
upp yfir sig) rideksplodi, eksplodi per rido; (- e-m, fella) klakfaligi, ĵet(falig)i; (- skuldinni á) ĵeti
la kulpon sur.
378