Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

sjötugsaldur m aĝo inter sesdek kaj sepdek, en la sepdekoj.
sjötugur adj sepdekjara.
sjöund -ar, -ir f (tónlist) septimo.
sjöundi adj sepa.
ská adv (á -) oblikv-a, -e, oblikve staranta; kliniĝanta.
skáborð n oblikva tablo (tabulo); (púlt) pupitro.
skaða -aði v malutili; damagi; difekti; kaŭzi perdon (malprofiton); (- sig, særa) vundi.
skaðabætur fpl kompenso (sbr. skaði); (hernaðar-) kontribucio.
skaðasár adj domaĝema, domaĝanta perdon, perditima, avara.
skaðbrenna v (- sig á eldi) sin brulvund(eg)i, brulvund(eg)iĝi, (ion) bruldifekti; (á vatni)
brogvund(eg)iĝi, (sin aŭ iun) brogvund(eg)i.
skadda -aði v difekti; vundi; kontuzi.
skaði -a, -ar m (ógagn) malutilo; (tjón) damaĝo, difekto; (tap) perdo, malprofto; (meiðsl) vundo,
kontuzo; (mann-) perdo de vivo(j), hommortado, hompereo; (leiðindi, eftirsjá) domaĝo.
skaðlaus adj sendanĝera; nemalutila; (-t, að -u) sen malutilo, sen perdo, sen malprofito.
skaðlegur adj malutila; danĝera.
skaðræði -is n danĝera (malutila) estaĵo (objekto), danĝeraĵo, malutilaĵo.
skaðsemi fsenfl malutileco, danĝereco.
skað-vænlegur, -vænn adj malutila, danĝera; detru(ig)a, pereiga.
skáeyg(ð)ur adj oblikvokula, kun oblikvaj okuloj, kun oblikvekuŝantaj okuloj.
skafa skóf, skófum, skafið v skrapi, viŝi; (þurrka út, - burt) el-, for-viŝi; forskrapi; (snjóinn skefur)
la neĝo skrapbloviĝas; (skefur burt) la neĝo blove forviŝiĝas; (sjóinn skefur) la maro (ondoj)
ŝaŭmas (pro vento), la vento ŝaŭmigas la maron.
skafbylur m skrapneĝa blovado (ventego, ŝtormo).
skafheiðríkur adj tute klara (sennuba, serena) ĉielo.
skafl -s, -ar m (alta) amaso da neĝokunŝutiĝo, kunŝutiĝinta neĝoamaso; (- á skeifu) hufofera pikilo.
skaflajárn n pikhufofero, akrigita hufofero.
skafrenningur m skrapneĝoblovado.
skaft -s, sköft n (handfang, skefti) tenilo; fusto; (öxul-) ŝafto.
skaftpottur m kaserolo.
skaga -aði v (- fram) elstar-i, -iĝi, antaŭenstari; duoninsuli, promontori.
skáganga v (ganga á ská) oblikviri; (sniðganga) preteriri, eviti renkonti, iri el la vojo de iu.
skagi -a, -ar m duoninsulo; (höfði) promontoro, terkapo, kabo.
skáhallur adj oblikv(ant)a, oblikve staranta, kliniĝanta.
skáhyrningur -s, -ar m lozango; (tígull) rombo.
skái -a m oblikv(aĵ)o, oblikva rando, oblikve tranĉita rando, klinrando, bevelo, bevel-, klintranĉita
rando.
skak -s n sku-etado, -iĝo, agitiĝo; (handfærafiskirí) manŝnura fiŝkaptado.
skák -ar, -ir f ŝako, ŝakludo; ŝakpartio; (spilda) strio de (eða da) ŝtofo (tero, lando); (tefla -) ŝakludi;
(það bætir ekki úr -) ĝi (eða tio) ne plibonigas la aferon.
skaka skók, skókum, skekið v agiti, sku(etad)i; (- strokk) (el)piŝti (fari) buteron, buterigi.
skaka sköku, skökur f (smjör-) (elpiŝtita) bloketo de butero.
skáka -aði v ŝaki, diri ŝakon; (- í því skjólinu, í valdi þess) ŝaki (agi, arogi al si) en (sub) la protekto
(ŝirmo) de (pli)potenco, provoki fidante plipotencan defendon; fidante ke.
skákborð n ŝaktabulo.
373