Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

ómanskur adj rom(regn)a.
rómantík -ur f romantiko.
Rómarréttur m roma juro.
rómur -s, -ar m (raust) voĉo; (einum rómi) unuvoĉe, unuanime; (gera góðan - að) aplaŭdi; laŭdi;
(almanna-) onidiroj, famo.
Rómverji -ja, -jar m rom(regn)ano.
rómverskur adj roma, el roma regno.
rónegla v niti.
róni -a, -ar m drink(em)ulo.
rór adj trankvila.
rós -ar, -ir f rozo; (tala undir -) paroli kaŝ(it)e (enigme).
rósamál n kaŝlingvo, mistera lingvo, enigma parolo.
rósaviður m palisandro.
rósetta -u, -ur f rozeto.
rósfingraður adj rozfingra (la rozfingra diino de la mateno).
rósgreyptur adj damaskenita, inkrustita per floroj.
rósrauður adj roz(kolor)a, karmina.
rósta -u, -ur f tumulto; ribelo; batalo.
rót -ar, rætur f radiko; (orsök, undir-) kaŭzo; fonto; bazo; fundo; esenca fundamento; (festa rætur)
enradikiĝi; (eiga - að rekja til) deveni (de, el); (fjallsrætur) piedo (radiko, bazo) de monto; (frá
rótum) el-, de-funde, el (de) la fundo.
rót -s n (hreyfing) mov(iĝ)o, agitiĝo; (um-) sen-, mal-, dis-ordo, konfuza malordo; - tumulto.
róta -aði v disfoseti; disordigi, konfuze malordigi, meti en konfuzan malordon; (- saman) (senorde;
amase) kun-skrapi, -rasti; (- við e-u) agiti, movi.
rótarhnúður m radika tubero.
rótarstöngull m radika tigo (trunketo).
rót-fastur, -gróinn adj (firme) enradikiĝinta, radikfiksita, fiksita per la radikoj.
rótlaus adj senradika; nefirma, nestabila, fluge flirtanta; (hreyfingarlaus) senmova, senagita,
neagitita, kvieta.
róttækur adj radikala.
rubba -aði v (- e-u upp) malnete (senorde, konfuze, neprecize) fari (kun-skrapi, -amasigi).
ruddalegur adj kruda, vulgaraĉa, brut(al)a; cinika.
ruddamenni -is, - n kruda (brut(al)a) homo (persono); cinikulo.
ruðningur -s, -ar m (- vega) senŝtonigado (de vojoj), vojkonstruo; (- ár) puŝrompado de riverglacio;
(grjót-) (amaso da) ŝtonrompitaĵo; (rusl) rompitaĵo, rubo, senvaloraj forĵetindaj objektoj,
forĵetindaĵo.
ruður fpl fiŝrubo, fortranĉitaj naĝiloj kaj haŭto (de fiŝo kaj ŝarko).
rugga -aði v balanc-i, -iĝi; ŝancel-i, -iĝi; (- barni) luli; (velta, um skip) ruli.
rugga -u, -ur f (barnsvagga) lulilo.
rugguhestur m balanca ĉevalo, balancĉevalo.
ruggustóll m lulseĝo.
rugl -s n, ruglingur -s m (ringulreið) konfuz-o; -iĝo; -aĵo; -iteco; mal-, sen-ordo; (þvættingur)
sensencaĵo, sensenca (konfuza) babilado, deliraĵo, (óráð; heila-) deliro; febra fantaziaĵo, ĥimero;
utopio.
rugla -aði v konfuzi; (- saman) intermiksi; (þvætta) deliri, febre fantazii, konfuze (sensence) babili
(paroli).
344