Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

eykjarsvæla f haladzo de fumo, densa nubo de fumo.
reyktóbak n fumtabako.
reyktur adj fumaĵita.
reykur -s, -ir m fumo; (vaða reyk) vadi en fumo, sensence paroli, erari.
reyna -di v (gera tilraun) provi; eksperimenti; (leitast við, kappkosta, leggja sig í líma, keppa að)
provi (fari); klopodi; peni; strebi; (verða fyrir) sperti, travivi; suferi, provi; (á kraftana) peni,
streĉi la fortojn; (reynast) proviĝi; pruviĝi; konstatiĝi.
reynd -ar, -ir f (reynsla) sperto; (framkvæmd, iðkun) efektiveco; -igo; praktiko.
reyndar adv ja, efektive, (ver)fakte, vere.
reyndur adj sperta; multon travivinta; (el)provita; (- maður) spertulo, veterano.
reyniber n sorpo-bero, -frukto.
reynir -is, -ar m, reyni-tré n, -viður m sorp(arb)o.
reynsla -u f sperto, travivaĵo; provo, eksperimento; empirio.
reynslutími m (el)prova tempo (periodo), provtempo; (- byrjenda, t. d. í klaustri) novica tempo.
reynsluvísindi npl scienco bazita sur sperto (empirio), empiria scienco, empiriismo.
reyr -s m kano; (-gresi) arundo, aromherbo, herbo bonodora, (sef) junko.
reyra -ði v fikse (strikte) (ĉirkaŭ)ligi, ĉirkaŭvolvi, vindi, ĉirkaŭ-, kun-plekti (per ŝnuro, kano,
junko); maŝligi.
reyr-prik n, -stafur m kano, kana bastono.
reyta reytti v (de-, el-, for-)-ŝiri, -preni; (- fugl) senplumigi, deŝiri la plumojn; (- illgresi) sarki,
forpreni herbaĉon; (- saman) kunskrapi, kolekti iom post iom.
reytingur -s m sensignifa (sporada) signo de io; kunskrapado de io; ŝparema kolektado (fiŝkaptado).
reytur fpl (malgranda, sensignifa) propraĵo, havaĵo; postlasitaĵo.
réna -aði v malplifortiĝi, malpliintensiĝi, kvietiĝi, estingiĝi, malpliiĝi.
rétt adv ĝuste, korekte; prave; rekte; precize, ekzakte, (sjá réttur); (hafa - að mæla) esti prava, pravi;
(ef ég man -) se mi ĝuste memoras; (því dæmist - vera) tial la tribunalo (juste) decidas (juĝas) ke
..; (- áðan) ĵus, antaŭ momento; (- bráðum) post momento; (- hjá) tuj apud, tre (eða tute)
proksime al; (með réttu) prave, laŭĝuste, laŭrajte, laŭ justeco kaj merito.
rétt -ar, -ir f (fjár-) (ŝaf)enfermejo, ŝafbaraĵo.
rétta -aði v (reka í rétt) enbaraĵi (ŝafojn aŭ ĉevalojn); (taka af lífi) ekzekuti.
rétta rétti v (gera beint) rektigi; (lagfæra) (re)ĝustigi, korekti, (re)ordigi, rebonigi; (- hlut sinn)
plibonigi (restarigi) sian staton; sin (re)venĝi; (- upp hendurnar) levi (supren-etendi, streĉi) la
manojn; (- út, fram höndina) el-, antaŭen-etendi (-streĉi) la manon, doni al iu la manon; (- e-m eð)
pasigi (doni) al iu en la manojn, enmanigi al iu; (- við) restar-igi, -iĝi; resan-igi, -iĝi, rebonigi,
-iĝi; revigl-igi, -iĝi, reviv-igi, -iĝi; rekonsciiĝi.
rétta -u, -ur f (rétt hlið) ĝusta (ekstera, antaŭa) flanko, supraĵo.
réttarbót f leĝo-plibonigo, -reformo; reformo en proceduraj (juraj) aferoj.
réttarfar n procedado en juĝaferoj, proceduro; procesa (juĝafera) justeco.
réttarfarsregla f procedura (procesa) regulo, juĝafera regul(ar)o.
réttargangur m proceduro.
réttarhald n tribunala provo (enketo), proceso.
réttarrannsókn f juĝa (tribunala) esploro (enketo).
réttarsaga f historio de juro (juĝaj aferoj, procesoj), historio de plenumo de leĝoj.
réttarstaða f jura (leĝa) pozicio (situ(aci)o).
réttborinn adj (laŭ)leĝa, legitima; laŭrajta.
réttbær adj kompetenta.
336