Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

ótt adv rapidege; (- og títt) rapidege kaj ofte.
ótta -u f la lasta parto (tri horoj, 3-a ĝis 6-a) de la nokto, antaŭtagiĝo, matenigo.
óttafullur adj tim-a, -ema, timoplena.
óttalaus adj maltima.
óttalegur adj terura, timegiga.
óttasleginn adj timigita, terurfrapita.
óttast -aðist v timi.
ótti -a m timo, timosento; (mikill -) timego, teruro.
ótvíræður adj nedubasenca; ne(pri)dubebla, senduba, eksterduba, tute certa; nedisputebla.
ótækur adj (ótakandi) neallasinda; -ebla; neakcept-inda; -ebla; (óhæfur) maltaŭga, malkonvena;
neuzebla; senkvalifika; (ómögulegur) ne(far)ebla; neimagebla.
ótölulegur adj sennombra.
óumbreytanlegur, óumbreytilegur adj senŝanĝa, neŝanĝebla.
óumflýjanlegur adj neevitebla.
óumræðilegur adj nepriskribebla, neeldirebla, neesprimebla, nevortigebla.
óundirbúinn adj senprepara, nepreparita; improviz-a, -e.
óunninn adj neprilaborita, kruda; (-ið efni) krudaĵo, kruda materialo.
óvanalegur adj neordinara, nekutima.
óvandaður adj malzorge ellaborita; (í orðum) malhonesta.
óvandur adj (ekki erfiður) ne malfacila, facila; (hirðulaus) nezorgema, malzorganta, senzorga;
indiferenta (pri, por).
óvani -a m manko de praktiko (rutino), ne, mal-kutimiĝo; (ósiður) malbona kutimo.
óvanur adj nekutimiĝinta, havanta nenian praktikon (rutinon).
óvar adj nesingard(em)a, sengarda; (koma e-m á óvart, að óvörum) veni (fari ion) neatendite,
surprizi iun per io.
óvar-færinn, -kár adj nesingard-a, -ema, sengarda.
óvarlega adv sengarde, nesingarde.
óvart adv (óviljandi) senintence; nevole; nekonscie; senatente.
óveður n tre malbona vetero ŝtormo, tempesto.
óvenjulegur adj nekutima, neordinara; eksterordinara.
óvera -u f sensignifaĵo, de nenia signifo.
óverðskuldaður adj senmerita, ne meritita, malinda; senkulpa.
óverðugur adj malinda; senmerita, nemeritanta.
óverulegur adj ne-, mal-reala, neefektiva, ŝajna, iluzia; abstrakta, malkonkreta; (lítilfjörlegur)
sensignifa, malgrava.
óviðjafnanlegur adj nekomparebla, senkompara.
óviðkomandi adj nekoncern-a, -anta; -ata.
óvild -ar f (kali) malbonvolo; antipatio, malfavoro; (fjandskapur) malamikeco, antagonismo.
óvildarmaður m malamiko, antagonisto, (malbonvola) kontraŭulo.
óviljandi adj aŭ adv senintenc-a, -e, nekonsci-a, -e, senatent(ec)e; ne-, preter-vol-a, -e.
óvilji m malvolo; malvolont(ec)o; (óvild) antipatio, malfavor(a inklin)o, malbonvolo; malamikeco;
(að óvilja e-s) kontraŭ ies volo, malgraŭ ies malvolo.
óviljugur adj malvola, kontraŭvola; ne(propra)vola; malvolonta; (latur) maldiligenta;
nekomplez(em)a.
óvina-fagnaður m, -fögnuður m ĝoj(igaĵ)o por la malamiko(j); (ger eigi þann óvinafagnað) ne
kaŭzu (faru) tian ĝoj(igaĵ)on al viaj malamikoj.
312