Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

kynþroska adj seksmatura, pubera.
kyrfilega adv ordeme, zorgeme, solide.
kyrfilegur adj (snotur) bel-eta, -statura, bonstatura.
kyrja -aði v ekkanti, kantadi, sonadi.
kyrkingslegur adj kripla, miskresk(int)a.
kyrkislanga f boao.
kyrkja -ti v strangoli, sufoki.
kyrningur -s, -ar m grajneca maso; (sauður) kastrita virŝafo.
kyrpingslegur adj mizer(aspekt)a; kuspa.
kyrr adj senmova, kvieta; trankvila; senventa; (halda -u fyrir) rest(ad)i, haltadi, ripozi; (setjast um
kyrrt) loksidiĝi, restadi, loĝiĝi, sin nesti (instali); kamp(ad)i; haltadi; (láta kyrrt) ne tuŝi;
(upphrópun) haltu!.
kyrra -ði v senmovigi, kvietigi.
kyrrð -ar f senmoveco, kvieteco, trankvileco, senbrueco.
kyrrlátur adj kvieta, trankvila, pacema.
kyrrsetja v (fanga) aresti; (eignir, fjármuni) sekestri, sekvestracii; (skip) embargi.
kyrrstaða f senmoveco; halto; stagno.
kyrrþeyr m diskreto; sekreto; silento; malbruo.
kyrtill -ils, -lar m tuniko; kitelo.
kyssa -ti v kisi.
kyssilegur adj kisinda.
kytra -u, -ur f ĉambreto; kabaneto.
kýla -di v (fylla) plen-igi, -ŝtopi; (slá) bati, frapi.
kýlapest f abscesa plago, - malsano, karbunklo.
kýli -is, - n absceso, furunko; (drep-) karbunklo; (grípa á -inu) tuŝi la vundan (doloran) lokon.
kýma -di v mokrideti, rikani (sjá kíma).
kýr -, - f bovino.
kýrauga n (smágluggi) luko.
kýrfóður n dumvintra furaĝo (nutr(aĵ)o); bredado de bovino.
kýta -ti v (þræta) kvereli, disputi; (þrykkja saman) kunpremi, premkurbigi; (kýttur í herðum)
kurbdorsa, dorskurbiĝinta.
kæfa -ði v sufoki; asfiksii.
kæfa -u f (kjöt-, lifrar-) viando-,hepato-pasteĉo.
kækur -s, -ir m (malbona) kutimo, kutima grimaco, manio.
kæla -di v malvarmigi; frostigi; (kólna, um veður) malvarmiĝi; frosti.
kælirúm n malvarmigejo, frostejo, glaciujo.
kæliskápur m malvarmiga -, frostiga ŝranko.
kæna -u, -ur f boateto, barketo.
kænn adj ruza; sagaca.
kænska -u f ruz(ec)o.
kænskubragð n ruz(aĵ)o; strategio.
kæpa -u, -ur f fokino (kun ido).
kær adj kara; amata; plaĉa, ŝatata; (-ar þakkir, - kveðjur) kora(j)n danko(j)n, - saluto(j)n; (vera kært
með e-m) esti bonaj amikoj, tre plaĉi unu al la alia, sin interami.
210