Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

klekja klakti v (liggja á) kovi; (- út) elkovi.
klekkja -ti v (- á e-m) sin venĝi al iu (kontraŭ iu), fari al iu malutilon (domaĝon) por sin venĝi.
klemma -di v premi; pinĉi.
klepraður adj glacikrustita; makule kotkrustita.
klerkalýður m klerikaro; ekleziularo; pastraro.
klerkasinnaður adj klerikala.
klerkavald n klerikara superregado, eklezia hierarkio.
klerklegur adj klerika; hieratika.
klerkur -s, -ar m (prestur) pastro; (kirkjunnar maður) kleriko, ekleziulo.
klessa -u, -ur f makulo.
klessuverk n makulaĵo, makulpentraĵo.
klettafrú f (jurt) saksifrago.
kletta-stallur m, -sylla f roka breto, - teraso; kornico.
klettbein n pubosto.
kletti -is, - n (neðsti hluti kviðarins) pubo.
klettur -s, -ar m roko; ŝtonego.
kleyfinn adj kliviĝema, disfendema; (um (flögu)grjót) skista.
kleyfur adj klivebla, facile disfendebla; (far)ebla, plenumebla.
kliður -s m murmur(ad)o, bruo de murmurado (susurado); (suð) zum(ad)o; (niður, skrjáf)
susur(ad)o; (fugla-) pepado.
klif -s, - n (roka) krutaĵo; klifo; interkrutejo; montpasejo.
klifa -aði v (- á e-u) konstante (senĉese) ripetadi; insiste petadi.
klifberi -a, -ar m portarko de pakselo, pakselo, pakaĵa selo, ŝarĝselo.
klifgata f kornico.
klifra -aði v grimpi.
klifurdýr n grimpulo, grimpa besto.
klifurjurt f grimpanta planto (vegetaĵo), hedero.
klifurrót f kroĉradiko.
klingja -di v sonor(et)i, tinti; (- glösum) sonoretigi (tintigi) glasojn.
klinka -u, -ur f klinko.
klinkukrókur m klinkhoko.
klippa -ti v tondi; (- e-n) tondi al iu la harojn.
klíð -s n (kornhýði) brano, grenŝelo; (voð í vef) teksata ŝtofo; (í miðjum -um) en la mezo de la
laboro (ago), post duone finita laboro.
klífa kleif, klifum, klifið v grimpi.
klígja -aði v (- við e-u) senti naŭzon (vomemon) (al, pri).
klígja -u f naŭzo, vomdeziro, sento de vomemo.
klína -di v ŝmir(aĉ)i, makuli.
klípa kleip, klipum, klipið v pinĉi.
klípa -u, -ur f (vandræði) embaraso, dilemo; (biti) pinĉpreno.
klíptöng f pinĉ(pren)ilo.
klístur -urs n (hveitilím) farungluo; ŝmiraĵo.
kljá -ði v (- vef) pezigi (streĉi) la varpon (varperojn); (vera á enda kljáður) esti finita; esti kondukita
(metita) al sia fino.
kljást vrefl (um hesta) interdentgrati, intermordeti; (- um e-ð) malpac(iĝ)i, interbatali.
190