Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

keimur -s m gusto.
keipa -aði v (- færi) tirhoki; (suða) insiste peti, insistadi; (vera keipafullur) kaprici, esti kaprica; -
malkontenta; - malbonhumora; obstini.
keipóttur adj kaprica; obstina; insiste petanta.
keipur -s, -ar m (ræði) remilingo; (halda fast við sinn keip) insisti (pri sia peto); persisti (ĉe (je) sia
opinio); obstini; (keipar) kaprico; obstino.
keisaradæmi n imperio.
keisari -a, -ar m imperiestro.
kekkjast -aðist v kunbul(et)iĝi; koaguliĝi; kazeiĝi.
kekkjóttur adj (kun)buletiĝinta; bulet-plena, -oza.
kelda -u, -ur f marĉo.
keldusvín n akva ralo.
kelta -u, -ur f genuoj; sino.
keltneska -u, f kelta lingvo.
keltneskur adj kelta.
kelturakki m hundeto.
kemba -di v (- hár, greiða) kombi; (- ull) diskombi, kardi; (- hestum o. fl.) strigli.
kempa -u, -ur f heroo; ĉampiono; kuraĝulo; aŭdaculo.
kengbeygja v krampe (kurbe) fleksi, krampe kurbigi; (- sig) forte kurbiĝi, sin forte kurbigi,
profunde kliniĝi, sin profunde klini.
kengur -s, -ir m (krókur) krampo, (fera) hoko; (kötturinn beygði -inn) la kato arkigis (kurbigis,
kurbe fleksis) la dorson.
kengúra -u, -ur f kanguruo, makropo.
kenjar fpl kaprico.
kenna -di v (fræða) instrui; (þekkja) ekkoni; rekoni; (finna, verða e-s var) senti, percepti, rimarki; (-
e-m e-ð eða um e-ð) atribui -; imputi al iu; kulpigi iun pri io; (það var mér að -) estis mia kulpo;
(- grunns) tuŝi la fundon; (- til) dolori, senti doloron; (- í brjósti um) senti kortuŝon pro, kompati;
(þar kenndi margra grasa) tie troviĝis multaj herboj (aferoj, objektoj) intermiksitaj; (- við e-ð)
nomi (doni nomon) laŭ.
kennaraskóli m (instruista) seminario.
kennarastóll m (kennarastúka) katedro; (kennaraembætti) instru(ist)a (profesora, docenta, lektora)
seĝo (posteno, ofico); (í uppeldisfræðum) priinstrua seĝo.
kennari -a, -ar m instruisto.
kennd -ar, -ir f sento.
kenndur adj (þekktur) konata; (ölvaður) ebrieta; (vera - við, nefnast eftir) esti nomata laŭ, porti la
nomon de; (vera - við, samneyta) esti en rilato kun; havi kun iu (amikajn) rilatojn; (hann var
aldrei við kvenmann - ) oni ne aŭdis (estas nekonate) ke li iam konis virinon (intime rilatis kun,
havis intimajn rilat- ojn kun virino).
kennimaður m pastro; pastoro; kleriko.
kennimark n (disting(ig)a) marko, - signo.
kennimynd f (málfr.) baza formo de verbo.
kenning -ar, -ar f (fræðikerfi) instruo, teorio; (kennisetning) doktrino; (í skáldskap) metafora figuro,
tropo; (prédikun) prediko; (fullyrðing) aserto; tezo; dogmo; (láttu þér þetta að -u verða) prenu de
tio instruon, tio fariĝu al vi admona ekzemplo, tio servu al vi kiel instrua leciono.
kenningarnafn n alnomo, kromnomo, epiteto.
kennisetning f (lærdómskredda) doktrino; (trúarkredda) dogmo; (lærdómsfullyrðing) tezo.
183