Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

hrísvöndur m vergo, branĉ-aĵo, -fasko.
hrjá -ði v turmenti; mistrakti; persekuti.
hrjósa hraus, hrusum, hrosið v (- hugur við) senti teruron (timegon), senti atakon de teruro; io
timigas (teruras).
hrjóstrugur adj senfrukta, senkreskaĵa; dezerta.
hrjóta hraut, hrutunm, hrotið v ekfali; ĵetiĝi; salti; (- orð af munni) ekparoli; (- staka af munni)
improvizi versaĵon; (- í svefni) ronki.
hrjúfur adj malglata, kruda.
hroðalegur adj terura; bruta, krudaĉa.
hroðvirkni fsenfl fuŝemo; fuŝaĵo, fuŝlaboro; senzorga kaj supraĵa laboro.
hroðvirkur adj fuŝema, fuŝlabora.
hrogn -s, - n frajo.
hrognamál n ĵargono, lingvaĉo; slango.
hrognkelsi -is, - n lump(fiŝ)o.
hrokafullur adj aroganta, fieraĉa; tromemfida; (yfirfullur) tut(e)plena, plenŝtopita, plenigita ĝis la
rando.
hrokkinn adj krispa.
hrollkaldur adj frostotremiga.
hrollur -s m frostotremo, tremo pro malvarmo; (það fór - um mig) mi eksentis froston en la dorso,
malvarmo trakuris mian dorson.
hross -, - n ĉevalo.
hrossabrestur m knarilo.
hrossafluga f tipolo.
hrossagaukur m skolopo.
hrossatað n ĉevalfekaĵo.
hrottaskapur -s m bruteco, krud(aĉ)eco.
hróðugur adj (hreykinn) fiera; (sigri hrósandi) triumfanta; triumfe.
hróður -urs m (lof) laŭdo; panegiro; (frægð) gloro; bonfamo; renomo.
hróf -s, - n ŝirmejo; kabano; budo; domaĉo; (skipsflak) ŝiprompitaĵo.
hrófatildur n fuŝe kaj supraĵe farita konstruaĵo.
hrófla -aði v (- saman) kunŝuti, kunskrapi; (- við e-u) tuŝi, movi; priparoli.
hróka -aði v (í tafli) aroki.
hrókur -s, -ar m (í tafli) turo, (- alls fagnaðar) ĉefa gajiganto, - iniciatanto al plezuro.
hrópa -aði v (kalla) voki; (æpa) krii; (rægja) kalumnii; malhonori, senhonorigi; (hæða) moki.
hrósa -aði v laŭdi; (slá gullhamra) komplimenti (iun), diri (fari, adresi) komplimenton (al); (- sér af
e-u) fanfaroni, bombasti; (- sigri) triumfi; (eiga sigri að -) venki, esti venkinta.
hrufla -aði v (- sig) skrapi la haŭton, sin vundeti.
hrufóttur adj malglata, malebena.
hrukka -u, -ur f (- í húð, á vatni o. fl.) sulk(et)o; falto; (- í fötum o. fl.) ĉif(aĵ)o; krisp(et)o; kuspo;
(gera -ur) sulkigi; ĉifi; krisp(et)igi; kuspi.
hrumur adj kaduka.
hrun -s, - n malsupren-falo, -glit(ad)o; terŝoviĝo; (gjaldþrot) bankroto; (hnignun) dekadenco;
regreso; reakcio; (eyðing) pereo, detruiĝo; falo; (gengis-) kurzfalo.
hrúður -urs, - n krusto.
hrúðurkarl m balano.
hrúga -u, -ur f amaso; (- saman) amasigi; akumuli.
154