Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

hringa -aði v ringigi, rondfleksi; kuŝigi en ringoj, kunvolvi; ĉirkaŭvolvi; (- makkann) arkigi la
kolon.
hringabrynja f maŝkiraso.
hringbogi m arko de cirklo; parabolo.
hringbraut f (- himintungla) orbito.
hringekja f karuselo.
hringfari -a, -ar m cirkelo.
hringferð f (hringrás) cirkulado; rivoluo; (umferð) rondir(ad)o; rotacio, rivoluo; turniĝado.
hringflötur m cirkla areo, rivolua surfaco.
hringgeiri m sektoro, detranĉo el cirklo.
hringiða f kirl(aĵ)o, turniĝo; turnakvo.
hringja -di v sonori; sonorigi; (- glösum, smábjöllum) tintigi.
hringja -u, -ur f (sylgja) buko.
hringjari -a, -ar m sonorigisto.
hringla -aði v tinti; tintigi; (skjökta) sencele vagi, ĉirkaŭvagi; (- með e-ð) konfuze kaj
malkonsekvence agi, esti ŝanĝ(iĝ)ema.
hringla -u, -ur f tintilo.
hringlandalegur adj ŝanĝema, malkonstanta, ŝanĝanima; flirtema.
hringleikahús n amfiteatro.
hringormur m ringvermo; anelido.
hringrás f cirkulado; rondiro.
hringsalur m rotondo, ronda salono, - konstruaĵo.
hringsjá -r, -r f (vítt útsýni) ĉirkaŭvid(aĵ)o, panoramo; (e. k. sjónauki) periskopo.
hringsnúast v turniĝi; rondiri; cirkuli; (- um möndul sinn) rotacii; rivolui.
hringsóla -aði v ĉirkaŭvagi.
hringstigi m spirala ŝtuparo.
hringur -s, -ar m ringo; rondo; cirklo; (verslunar-) trusto; konzerno; kartelo; (gull-) ora ringo; (vina-
) rondo de amikoj, amikara rondo; (- í stærðfr.) cirklo; (slá hring um) ĉirkaŭi, fari (aranĝi)
rondon ĉirkaŭ, ĉirkaŭkordoni; (ummál) cirkonferenco.
hrista -ti, v skui; (skaka til, gutla) agiti; (láta riða) ŝanceli.
hríð -ar, -ir f (bylur) neĝ(fal)ado, neĝvento, neĝoŝtormo, hajlo; (atrenna) atako; (viðureign) batalo;
(sársaukakviða) paroksismo (atako) de doloro; (um -) dum kelka (ioma) tempo, kelkan tempon;
(í einni -) seninterrompe.
hrífa hreif, hrifum, hrifið v (þrífa) (ek)kapti, ekpreni; ekokupi; (verka á, um meðalið) efiki (sur); (fá
á, hræra) emocii, kortuŝi; afekcii; (hafa áhrif á) impresi; fari efekton (sur; ĉe); (gera hrifinn) ravi,
ĉarmi; meti en ekstazon; plaĉi al.
hrífa -u, -ur f rastilo.
hrífutindur m dento de rastilo.
hrím -s n prujno; (ketil-) fulgo.
hrímþurs m giganto; titano.
hrína hrein, hrinum. hrinið v (um börn) plori; krii; (um svín) grunti; (- á e-m) efiki sur; trafi;
domaĝi al.
hrís -s, -ar m aŭ -s, - n betularbet(ar)o; betulo nana; (rifið -) branĉaĵo, vergoj.
hrísgrjón npl rizo.
hrísla -u, -ur f (grein) branĉo; vergo; (lítið tré) malgranda arbo, arbeto.
hríslast -aðist v disbranĉiĝi.
153