Orðabók - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

hrasa -aði v (paŝ)faleti, duonfali, stumbli; (gera villu; syndga) erari; peki; devojiĝi.
hrat -s n rekremento; brano; ŝelo; guŝo.
hrata -aði v stumbli; fali.
hraukur -a, -ar m (ronda) staketo, - staplo.
hraun s, - n lafo; lafotereno; lafotorento.
hraundrangur m sole elstaranta laforoko.
hrauneðja f fandita (kaj fluanta) lafo.
hraunflóð n lafotorento.
hraungrýti -is n lafaĵo, lafa ŝtono, - rok(aĵ)o.
hraustbyggður adj fortika, fortikstruktura.
hraustmenni -is, - n fort(ik)ulo, bravulo.
hraustur adj (heilbrigður) sana; (vaskur; harðger) forta; brava; hardita.
hráefni n krudmaterialo, krudaĵo.
hráki -a, -ar m kraĉ(aĵ)o.
hráolía f kruda petrolo, nafto.
hrár adj (ósoðinn) nekuirita, (ne- rostita, nebakita); (óunninn) kruda; neprilaborita; nepreparita.
hráskinn n kruda (netanita) felo, - haŭto.
hráslagafullur adj krude malvarma kaj malseka (vetero).
hrávara f kruda varo, - produktaĵo; krudmaterialo.
hráæta f manĝanto de nekuiritaĵoj.
hreðka -u, -ur f rafano.
hreiðra -aði v (- sig, byggja hreiður) nesti; (- um sig) (en)nestiĝi.
hreiður -urs, - n nesto.
hreifi -a, -ar m movilo, naĝilo (de foko).
hreifur adj (kátur) gaja; (ölvaður) (gaje) ebrieta.
hreimlaus adj sen-son(or)a, -tona, obtuza; (áherslulaus) senakcenta; senemfaza.
hreimur -s m tono, son(or)o; (- í rödd) tono, voĉnuanco; akcento.
hreinbjálfi m felo -, pelto de norda cervo, boaca pelto.
hreindýr n norda cervo, boaco, (rangifero).
hreindýramosi m kladonio (rangifera).
hreindýrshorn n kornaro, kornobranĉaro de norda cervo, boaca kornaro.
hreingerning f purigado, (dom)lavado.
hreinlega adj (fullkomlega) tute, plene, absolute; (ótvírætt) klare kaj sendube, nerefuteble; (ærlega)
sincere, honeste.
hreinlegur adj (hreinlátur) purema; ordema; (hreinn) pura.
hreinlífur adj purviva; ĉasta; virta.
hreinlyndur adj sincera, puranima.
hreinn adj pura; senmakula, senpeka; (greinilegur) klara; neta; (heiður, bjartur) klara, hela, serena,
sennuba; (- ágóði) neta (pura) profito; (ósnortinn) pura, netuŝita; virga; (- og beinn) nekaŝema;
sincera, honesta; (- í líferni) ĉasta; virta; (- sannleikur) pura -, nuda -, nura -, absoluta -,
nerefutebla vero; (hreinar línur) netaj konturoj.
hreinsa -aði v purigi; lavi; (- hrávöru) rafini; (- vökva efnafræðilega) rektifi; distili.
hreinskilinn adj sincera, nekaŝema, honesta.
hreinskrifa v netskribi.
hreinskrift f neta skribaĵo, net(skrib)o.
hreinsunareldur m purigfajro, purgatorio.
151