Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

Comune di Villacidro (Bidhaxidru)
Pregadoria a sa Reina de su Santíssimu arròsariu de Pompei 807
Supplica alla Regina della Santissimo Rosario di Pompei da recitarsi nell’ora di
Mezzodí agli otto di maggio e nella prima domenica di ottobre.
In nòmini de su Babbu, de su Fillu, e de s’Ispíritu Santu. Aici siat.
I. O Augusta Reina de is Vitórias, o Vírgini soberana de su Paradisu, a su nòmini
potenti de sa cali si plenint de allegria is Celus, e tremint po terrori is abbissus, o
Reina gloriosa de su Santíssimu Rosàriu, nosàterus totus benaventuraus fillus bostus,
chi sa bondadi bosta at elígiu in custu séculu a innaltzaisí unu Templu in Pompei,
prostraus a is peis bostus in custa solenníssima de sa festa chi rinnovat sa memória de
is triunfus bostus modernus, in sa terra de is ídulus, e de is dimónius provocaus cun
làgrimas is afetus de su coru nostru, e cun cunfiantza de fillus bosi esponeus is calamidadis
chi nos afligint.
Deh! De custu tronu de cleméntzia aundi setzeis Reina, donai, o Maria una mirada
bosta piedosa a favori de nosàterus, a benefítziu de totus is famíglias nostras, a salvatzioni
de s’Itàlia, de s’Europa, de totu interamenti sa Crésia universali, e tenei piedadi,
e cumpassioni de is afannus chi nos oprimint, e de is trabballus chi tropu ndi faint
amara, e penosa sa vida. Osservai, o Mamma divina de cantus perígulus seus assediaus
in s’ànima e in su corpus, de cantus calamidadis e aflitzionis nos incontraus isclaus.
Tratenei o Maria su bratzu de sa giustítzia de Fillu bostu tantu provocau, e bincei cun sa
cleméntzia is corus de is pecadoris; sunt issus ancoras fradis nostrus, e fillus bostus, is
calis costant su sànguini a su dultzíssimu Gesús, e ispadas de dolori, a su sensibbilíssimu
Coru bostu. Mostraisí oi a totus cali seis veramenti Reina de paxi, e de perdonu.
Salve Regina Mater etc.
II. Clementíssima Vírgini Maria, est beru, e dhu cunfessaus cun dolori, chi nosàterus,
mancai fillus bostus, seus is primus, chi cun is pecaus nostrus torraus a crutzificai
su coru de Gesús, e impari de bell’e nou trafigeus su Coru bostu. Si dhu cunfessaus,
seus merescidoris de is castigus prus durus, de is flagellus prus asprus. Ma bosu
arregordaisí, chi in is alturas de su Calvàriu iais arregortu is últimas gutas de cudhu
sànguini divinu e s’últimu testamentu de su Redentori moribbundu. E cussu testamentu
de unu Deus, sugellau cun su sànguini de un’ómini Deus, bosi declarat Mamma
nostra, Mamma de is pecadoris. Bosu aduncas coment’e Mamma nostra, seis
s’Abbogada nostra, sa Sperantza nostra. E nosàterus cun gémitus e suspirus elevaus
a bosu in atu de oratzioni is manus, tzerriendu, misericórdia!
Maria, Mamma totu bondadi, tenei piedadi de nosàterus, de is ànimas nostras, de is
famíglias nostras, de is parentis nostrus, de is amigus nostrus, de is fradis nostrus
defuntus, e prus che totu de is nemigus nostrus, e de tantis, chi mancai Cristianus,
fréciant ancoras issus su Coru totu amàbbili de Fillu bostu divinu. Piedadi bos imploraus
po is Natzionis traviadas, po totu s’Europa, po totu su mundu, po chi torrit pentiu
a su Coru bostu. Misericórdia po totus, o Mamma de Misericórdia.
Salve Regina Mater etc.
577