Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

562
IS PREGADORIAS ANTIGAS - SU SIGNU DE SA DEVOTZIONI
cun Deus: Issu est sa sorgenti de is gràtzias chi asubra de is creaturas si difundit. Ma
sa infinita misericórdia de Deus, fecundíssima in su providiri is médius de sa saludi,
e ordinadíssima distribuenduridhas, at bófiu chi de custu grandu Redentori tenessit
prus, o mancu cópia de gràtzias dognunu de is Santus, po mesu de is calis podessint is
pecadoris èssiri agiudaus po si sullevai finas a su Redentori, e po èssiri de issu ricontziliaus
cun Deus. Economia est custa ammiràbbili, chi difendendu sa glória de su
Redentori, ndi manixat sa poténtzia, e multiplichendu is agiudus in favoris de is miseràbbilis
ndi fatzílitat s’acuistu. Maria duncas depiat èssiri intre totus is Santus coment’e
sa scala printzipali, chi portat is pecadoris a Gesugristu, poita sendu prus de
totus is àteras acanta de custu Divinu Redentori, e de Issu plena de gràtzias, depiat
èssiri ancoras cooperadora de sa Redentzioni Sua, e cun Issu corredentora de su mundu.
Ma comenti podiat èssiri Issa elígia a Corredentora de su Mundu, e a printzipali
abbogada de is pecadoris pustis Gesugristu, si non cumpariat cun cunfiantza a sa
preséntzia de Deus? E comenti podiat Issa cumparri cun cunfiantza a sa preséntzia de
Deus, si non fiat puríssima e Immaculada?
Un Pater, tre Ave, un Gloria.
Oratzioni a sa Santíssima Trinidadi
O Trinidadi Santíssima únicu Deus! Comenti bos ant a ringratziai is pecadoris po sa
bondadi inefàbbili, cun sa cali cuntzedeis a issus non solamenti unu Redentori potenti,
unu Pontéfitzi Soberanu, chi est Gesugristu, ma ancoras is Santus, is calis plenus
de s’Ispíritu suu sollítzitus sendu de sa saludi de is pecadoris, e de su Celu dhus
incoragint, dhus agiudant a si portai a Gesugristu, e rendirisí dignus de Bosu? Ma
cantu prus obbligaus non si seus o Trinidadi clementíssima po nos ai donau a Maria
potentíssima abbogada prus de totus is Santus? E cali mistériu mai est custu? Bosu
provideis, chi in sa terra restrinta fiat sa glória, e sa poténtzia de is Santus, e bolleis,
chi unu siat in d-unu logu connotu non però in d-un’àteru; siat protetori de custas
personas non però de cudhas siat onorau, invocau cun particulari cunfiantza in algunus
abbisòngius, e in tzertus tempus, non però in àterus tempus, in àterus abbisòngius,
antzis de medas Santus non ndi lassais connòsciri su nòmini, e ne mancu sa
própria esisténtzia. Ma términu nisciunu ponendu a sa glória e a sa poténtzia de Maria,
bolleis chi dogna paisu, dogna edadi, dogna conditzioni de personas, e in calisiollat
abbisóngiu dha invochit, dha connòsciat, dha tengat po agiudu singulari, po abbogada,
po Mamma. Tzertamenti seis bosu, chi cun giustu pesu e misura cuntzedeis
custa glória esteriori a is Santus Bostus, e chi infundeis sentimentus de particulari divotzioni
po Issus in su coru de is fielis. Ma ita pretendeis Bosu de totus is fielis po Issa,
si no dimostrai chi Issa pustis de Gesugristu est sa preséntzia Bosta mediadora e abbogada
sa prus digna, poita de dogna parti at bintu su pecau, e in dogna parti fiat plena de
gràtzias superioris a cudhas de totus is àterus Santus! Siais eternamenti benedita o
Trinidadi Santíssima, poita manifestendu in custu modu is grandesas singularis de Maria,
fadeis a nosàterus misericórdia tantu manna! Ma deh! Fadei ancoras, chi nosàterus
fatzaus profitu de su patrocíniu suu po èssiri dignus de Bosu in custa vida, e in s’àtera.
Un Pater, tre Ave, un Gloria.