Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

304
IS PREGADORIAS ANTIGAS - SU SIGNU DE SA DEVOTZIONI
lus, ne gliagas, biu nientidemancu chi s’intensíssimu dolori de s’Ànima at superau
in Bosu largamenti calisiollat dolori de passioni esterna e corporali. E biu a su
própriu tempus chi sa fortalesa e sa virtudi soberana chi teneis, etzedit calisiollat
virtudi e fortza de is àterus Màrtiris. Bos saludu duncas, o Màrtiri po ecelléntzia!
Certamenti est giustu chi essendu su Fillu Bostu Gesús s’Ómini de is doloris, Bosu
siais sa Mamma sa prus afligia. Po cussu is umanas generatzionis chi Bos proclamant
sa Biada e sa Benedita intre is féminas, Bos cèlebrant ancora po sa Vírgini
addolorada, e asuba de Bosu s’internessint e plangint devotamenti. Reconnòsciu de
prus, o grandu Reina de is Màrtiris, is altíssimus motivus de is penas Bostas. Su
biri ingiuriau e fatu mòrriri in d-unu mari de doloris s’amabbilíssimu Fillu Bostu
Gesús, su biri sa perditzioni de is óminis causada de is pecaus insoru, ecu is grandus
motivus de totus is doloris Bostus. Po Deus Bos seis addolorada, e po nosàterus.
Po Deus e po nosàterus eis cumpliu in unioni de Gesús su prus dolorosu de is
sacrifítzius, e de prus ancora po Deus e po nosàterus fiais disposta a mòrriri milli
bortas. Bos torru gràtzias, o amorosa Cooperadora de sa salvatzioni de is óminis, o
piedosa Conredentora de su mundu, chi no eis risparmiau is penas Bostas po su
pòburu géneru umanu: benedicta es Tu, Filia, a Domino Deo excelso... non recedat
laus Tua ab ore hominum... pro quibus non pepercisti animae Tuae propter angustiam
e tribulationem generis Tui, sed subvenisti ruinae ante conspectum Dei nostri
(Judith. 13.23.25). E imoi, o Benedita! Bosu seis già in s’altu de is Celus, e is
doloris Bostus si sunti già cambiaus in allegria eterna, e in ateretantas coronas de
glória. Ma regordaiosí, o Biada, de fuedhai in favori nostu a su Tronu de s’Altíssimu,
e de fai in manera ch’Issu istorrit de nosàterus s’ira Sua, e nosí fatzat gosai is
efetus salutaris de sa Passioni de su Fillu Suu e Bostu Gesús. Regordaiosí de fuedhai
particularmenti in favori de is devotus Bostus, is cualis comenti si allirgant de
is allegrias Bostas, aici de is penas Bostas s’internessint e si addolorant. Sí, in sa
vida nosta de nosàterus regordaiosí, e in s’ora tremenda de sa morti: recordare,
Virgo Mater Dei, dum steteris in conspectu Domini, ut loquaris pro nobis bona, et
ut avertat indignationem Suam a nobis (Eccles. in miss.).
Unu Babbunostu, tres Ave Marias, unu Gloria Patri.
Su signali de sa Cruxi cantau 378
Dèu mi fatzu sa gruxi in fronti
Deus mi campit de mala morti
Gesús Nazarenu re de is Giudeus miserere de mei.
Dèu mi fatzu sa gruxi in buca
Deus mi campit de mala guta
Gesús Nazarenu re de is Giudeus miserere de mei.
Dèu mi fatzu sa gruxi in petus
Deus mi ndi campit de malus pensamentus
Gesús Nazarenu re de is Giudeus miserere de mei.
Deus in altu, Deus in bàsciu, Deus siat cun nosu. Aici siat.