Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

294
IS PREGADORIAS ANTIGAS - SU SIGNU DE SA DEVOTZIONI
custus Babbus terrenus a respetai is particularis vocatzionis chi Bosu, o Babbu celestiali,
feis, candu Bosi plaxit, de is fillus insoru, a cudhu géneru de vida e a cudhus
ministérius chi Bosu eis a issus destinau. Totus aici cumprendint chi apartenit a Bosu,
comenti a supremu Segnori e Babbu, donai a is fillus Bostus is istadus, is ministérius,
is impleus de sa vida insoru, e chi cosa tantu importanti no est lassada a is caprícius
de is óminis; e de àtera parte totus cumprendint chi Bosu cun ammiràbbili economia
dirigeis a su cumplimentu de is eternus disignus Bostus ancora is disatentzionis e is
olvidus de is Santus Bostus, e únicu donadori de is luxis dhas distribbueis o dhas
negais cun cudha misura e in cudhu modu e tempus chi in sa infinita sapiéntzia Bosta
giudicais e bolleis. Siais eternamenti beneditu in totu su chi disponeis, o Babbu celestiali!
Ah! dirigei in particulari is corus de is fillus chi teneis in custu Pópulu. Dirigeidhus
po chi non sigant is caprícius de is óminis, ma sigant e cumplant unicamenti sa
santíssima voluntadi Bosta. E po cussu guvernai in tali manera is mentis de totus
nosàterus, ch’istesiendu e lassendu is pensamentus chi non plaxint a Bosu ancoraschí
bonus in aparéntzia, cudhus solus pensamentus cultiveus e sigaus chi sunti conformis
a is adoraus disignus Bostus asuba de nosàterus.
Unu Babbunostu, tres Ave Marias, unu Gloria Patri.
Oratzioni a Maria Addolorada
Afligidíssima Vírgini Maria! Dèu ascurtu totu commóviu sa espressioni de su grandu
dolori Bostu in is lastimosas paràulas chi cun maternu afetu Bosu dirigeis a Gesús
candu finalmenti dh’agatais in su Templu de Gerusalemmi. Ahi Fillu miu! Bosu nais:
E poita mai as fatu aici Tui cun nosàterus? Ecu chi Babbu Tuu e dèu, no isciendu
aundi Tui fussis, andaiaus in circa de Tei plenus de dolori: ecce Pater Tuus et ego
dolentes quaerebamus Te (Luc. 2). Ma poita mai Bos afligeis tantu, o Bella, e tantu
Bos afannais in circa de Gesús? No Bos acatais forsis ch’Issu si nd’istat in su coru
Bostu, e chi si delítziat e si pascit intre is càndidus lillus de is puríssimus afetus
Bostus? dilectus ... qui pascitur inter lilia? (Cantic. 1. 16). Lassai prus prestu a nosàterus
miseràbbilis pecadoris s’aflitzioni e su plantu, poita chi, ahi! tropu disatinaus
e infidelis eus pérdiu realmenti po culpa nosta su bonu Gesús, iscacendidhu, apetighendidhu,
coment’e cosa vili, e andendu atesu de Issu tzurpus e ingratus. A nosu sí
chi tropu cumbenit s’afannu e su dolori, ma non a Bosu. Bosu seis bella perfeta
imàgini de sa Crésia militanti, chi bandat coment’e Bosu in custa terra cun afannus e
cun gémitus circhendu is amaus fillus suus pérdius in su pecau, e cun issus apustis
plena de amori e de dolori bandat sèmpiri circhendu su Divinu Isposu Suu Gesús,
fintzas a chi no arribbit a dh’agatai comenti Bosu in su Templu de sa glória de sa
Gerusalemmi celestiali. Bosu seis esemplari e confortu de is ànimas giustas, candu
àridas e desoladas timint de ai pérdiu s’únicu tesoru insoru Gesús cun calincuna
culpa e comenti Bosu bandant dolentis e gementis de Issu in dógnia logu circhendu.
Bosu seis Maista e Ghia de is ànimas pecadoras, chi afligias sintzeramenti po ai
realmenti pérdiu Gesús, vera vida insoru, bandant coment’e Bosu circhendidhu ansiosamenti
cun is penosus esercítzius de sa peniténtzia fintzas chi non dh’apant agatau
e arregortu de bell’e nou in su coru. Ah! No Bos afligiais prus duncas, o Bella; ma
imparai a nosàterus sa manera de andai sèmpiri in circa de Gesús fintzas a chi biveus