Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

274
IS PREGADORIAS ANTIGAS - SU SIGNU DE SA DEVOTZIONI
po sa intercessioni e po is méritus de Maria, chi de custu dèu impari a fuiri is logus, is
cosas, e is personas, chi non cumbenint a sa santidadi de su stadu de Cristianu, ancoras
chi non depessi timiri dannu po s’ànima mia.
Unu Babbunostu, tres Ave Maria, unu Gloria Patri.
Oratzioni a Maria Santíssima
Santíssima Vírgini Maria! O cantu bellus sunt a is ogus Bostus is Tabbernàculus de
su Segnori e is vàrias abbitatzionis de su sagrau Templu Suu! Su coru Bostu esultat in
Deus bivu pensendu chi andais a stai inní comenti in logu totu própriu Bostu, in sa
domu de sa santidadi, in su sacràriu de s’Ispíridu Santu. Dógnia cosa istat bèni in su
logu suu. Sa luxi in su soli, is istellas resplendentis in su Firmamentu, sa glória in su
Celu, s’arca de su Testamentu in su Sancta Sanctorum, e Bosu, o Maria, in su Templu.
Baxi puru, o benedita Virginedha, poita chi est meda giustu chi in su logu sagrau
Bosi prepareis cun s’Ispíridu Santu a is grandus Mistérius chi in Bosu e po mesu
Bostu si depint cumpliri po sa glória de Deus e po sa salvatzioni de su mundu. Ma
infundei ancora in nosàterus s’amori ardenti a sa Crésia de Deus, a custu logu própriu
nostu a su cali eus tentu deretu de intrai cun su Batísimu, po nci gosai, comenti in sa
domu nosta prus cara e pretziosa, totus is bellesas e totus is gràtzias chi su Segnori
nci at postu po cunfortu e salvatzioni nosta, e po glória Sua.
Unu Babbunostu, tres Ave Maria, unu Gloria Patri.
Tertza dí
Abbreviau cun is disígius su tempus, e fatas is dépidas preparatzionis, benit portada
sa Virginedha Maria a su Templu de Gerusalemmi. Aberi, o Templu santu, is pretziosas
portas tuas, poita chi depit intrai sa glória e s’allegria de Israeli, e dignidadi prus
manna de custa no as mai arreciu in su sinu tuu. Est sa prus santa filla de Abramu, est
sa filla de is prus illustris Reis, de sa predileta tribbú de Giuda, de sa Reali domu de
Dàvide. Antzis est sa vera Isposa de sa sagrada Càntica chi benit portada a sa domu
de s’Isposu chi est s’Ispíridu Santu. E bandat acumpangiada decorosamenti de pias
personas, de su Babbu e de sa Mamma, de parentis e de amigus. Ma prus bellu acumpangiamentu
sunt is gràtzias chi resplendint in is oghiadas, in is paràulas, in totu su
portamentu Suu, poita chi est plena de Deus e totu càrriga de delítzias de Paradisu; e
in Deus esultat Issa; e is chi dh’acumpàngiant suntis in gosu e in festa, e solamenti si
contristant a su pensai chi in brevi si depint separai de Issa. E is personas de su
Templu a su dha biri cumpàrriri, is devotas féminas, is sagraus Levitas, is venerandus
Sacerdotus, sunt totus commóvius de santa allegria, poita chi unu segretu presentimentu
dhis fait cumprèndiri chi achistant unu tesoru de Paradisu. Su Templu esultat
ancoras issu, e arricit nou resplendori e noa glória. Is Àngelus de su Celu assistint cun
maravíglia e cun festa; e su Summu Eternu Babbu atzetat cun soberana cumplaséntzia
sa puríssima religioni de s’istimada Primogénita Filla Sua. E nosàterus ancora
nosi allirgaus, esaltaus, e feus festa, biendu comenti s’incamminant is mistérius de su
Rescatu e de sa salvatzioni nosta.
Unu Babbunostu, tres Ave Marias, unu Gloria Patri.