Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

272
IS PREGADORIAS ANTIGAS - SU SIGNU DE SA DEVOTZIONI
Fillu Bostu, apustis chi dh’eis fata esenti de dógnia mància de pecau ancora in su
primu instanti de sa Concetzioni Sua; apustis de dh’ai fata bessiri a sa luxi de custu
mundu plena de gràtzia, càrriga de delítzias, ogetu de consolatzioni e de allegria a
su Celu e a sa Terra, comenti bella aurora chi condusit su veru Soli de giustítzia po
remédiu a totus is malis; Bosu, Babbu ótimu e sapientíssimu depiais continuai a
dha dirígiri in manera digna de sa infinita santidadi Bosta, e correspondenti a s’órdini
altíssimu de gràtzias e de privilégius in su cali dh’eis collocada. Bosu duncas
portais sa menti e su coru de Maria a su sagrau Templu Bostu, e is primus passus de
Issa a su Santuàriu de sa glória Bosta. Bosi alabaus, o Eternu Babbu, impari cun
Maria, Bosi benedixeus, Bosi glorificaus. Ah! Bosu seis amorosu ótimu Babbu
ancora de totus nosàterus chi eis addotau in fillus. Ghiai duncas is passus de totus,
mannus e piticus, cun sa luxi Bosta, e is mentis e is corus nostus in sa via de sa
santidadi, de sa giustítzia, e de sa beridadi.
Unu Babbunostu, tres Ave Maria, unu Gloria Patri.
Oratzioni a Maria Santíssima
Santíssima Vírgini Maria! Bosu non tardais a fai su chi su Segnori Bosí narat cun is
internas inspiratzionis Suas. Sa boxi Sua est cara e dultzi a su coru Bostu. Bosu
stais atentíssima a dh’ascurtai, e dh’amais, e dh’adorais, e Bosí allirgais e feis festa
cun Issa, e súbbitu chi est arribbada s’ora, seis prontíssima a dha pònniri in esecutzioni.
E po cussu Bosi biu, ancoras chi pipiedha, preparada e pronta a Bos inserrai
in su Templu a su cali su Segnori Bosi tzérriat. Bosu non dilatais, ne po sa debbilesa
de sa tropu tènera edadi, ne po sa dificultadi de su longu viàgiu de Nàzaret a
Gerusalemmi, ne po su displaxeri de is parentis chi depeis abbandonai, ne po àteru
motivu nisciunu. De nienti feis contu candu intendeis sa boxi de Deus chi bollit
pigaiosí cun Sèi. O ammiràbbili prontesa, cun sa cuali Bosu, o Maria, imparais a is
piticus e a is mannus a correspòndiri sentza retardu a is Divinas ispiratzionis! S’Ispíritu
de Deus ispirat aundi bollit e candu bolit: nosu intendeus s’interna boxi de Issu
sentza chi iscipiaus de aundi benit, o aundi bandat, ne si at a abbarrai ispetendu, o
si at a torrai. Ah! si non dh’ascurtaus cun santa prontesa, forsis passat e non torrat
prus. Bosu, o Santíssima Pipiedha, chi iscieis is artis amorosas de s’Ispíridu Santu,
agiudainosí a ascurtai e pònniri in pràtica is piedosas boxis de Issu; agiudai is
pipius a is calis su Divinu Ispíritu cumentzat a fuedhai cun su primu usu de sa
raxoni; agiudai is mannus po chi disingannaus de is sugestionis de su mundu e de
su dimóniu plenas de falsedadis e de insídias, si convertant, sentza dilatai de dí in
dí, segundu is ispiratzionis de su Divinu Ispíritu chi dhus bolit salvus.
Unu Babbunostu, tres Ave Maria, unu Gloria Patri.
Si cantat s’innu Ave Maris Stella, o is Litanias Loretanas: apustis is versículus sighentis
e s’Oratzioni; e aici si concluit dogna dí.
V. Dignare me laudare Te, Virgo sacrata;
R. Da mihi virtutem contra hostes Tuos.