Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

Comune di Samassi
ancora cussas unionis nutzialis totus puras e totus santas; ma cali cumparàntzia podint
issas tènniri cun sa soberana dignidadi de s’isposalítziu ch’Issu contrait cun
Maria? Cussas unionis tendint a purificai is eletus da sa corrutzioni e de su vitupériu
de su pecau po fai santu dognunu de issus; cust’isposalítziu tendit a prodúsiri su
Santu de is Santus chi format totus is eletus. Cudhas sunti bodas de misericórdia, cun
is calis s’Ispíridu Santu càmbiat in favori de is ànimas eletas s’ódiu in amori; custu
est isposalítziu de cumplaxéntzia eterna, non turbada mai de umbra de ódiu, de còllera,
o de timori. Cudhas insumma non faint che formai is ànimas eletas a fidelis amigas
e úmilis serbidoras chi concurrint a su cortégiu de su Sposu; ma custu fait Maria
Dama perfeta, única sublimi columba, soberana Segnora de totus is àteras isposas
minoris chi sunt innumeràbbilis. Aici dhu declarat su própriu Divinu Isposu cun custas
paràulas: adolescentularum non est numerus: una est columba mea, perfecta
mea (Cant. 6,7,8). Ita cosa est duncas s’isposalítziu de s’Ispíridu Santu cun Maria?
Ah! Issu est unu santíssimu, altíssimu Mistériu. Mancant is paràulas a ndi nai de
prus. Is pensamentus prus sublimis non sunt bastantis. E àteru no abbarrat che adorai
in siléntziu òpera tantu manna.
Unu Babbu nostu, tres Ave Marias, unu Gloria Patri.
Oratzioni a s’Ispíridu Santu
O Eternu Divinu Ispíritu! Chini podit mai cumprèndiri is íntimas comunicatzionis
chi passant intre Bosu e sa predileta Isposa Bosta Maria? Chini podit mai concebiri
cun cali misteriosa impassiéntzia Bosu eis aspetau cust’Isposa innantis ch’Issa essit
cumentzau a esístiri; cun calis oghiadas de bivu amori e de soberana cumplaxéntzia
dh’eis mirada in su primu cumpàrriri Suu; e calis bàtidus puríssimus e calis castíssimus
abbràtzidus, Bosu prevenendidha, Issa correspondendu, Bosi seis reciprocamenti
donau in cussu primu beatíssimu incontru? Chini podit mai splicai cun cali suavedadi
e cun cali fortza vitoriosa Bosu dh’eis tirada a Bosu in cussu primu instanti Suu; e in
cali misteriosu gabbinetu, preparau de s’amori Bostu, dh’eis introdúsia; e s’anedhu e
su letu nutziali, e sa púrpura e sa collana, e su tronu e sa corona reali chi a Issa
comenti a vera Isposa de summu Rei eis donau? Maravíglias sunti custas chi su mundu
non connoscit, e nemancu s’inferru at pótziu cumprèndiri; poita chi Bosu, o Divinu
Ispíritu, sollítzitu de s’onori de sa predileta Isposa Bosta e de su própriu onori
Bostu, fiais protegendu cussu primu beatíssimu instanti cun d-una nui misteriosa de
luxi, e non poneis retardu algunu po fai perfetas is òperas Bostas, candu su momentu
est arribbau, comenti narant is Santus illuminaus de Bosu: nescit tarda molimina
Spiritus Sancti gratia (Ambros.). Seus nosàterus, seu dèu, chi difèrgiu de dí in dí de
mi arrèndiri a is salutaris operatzionis Bostas, o Ispíridu Santu! Bosu mi nais chi
depu reprímiri cudh’ira; e dèu respondu: Dh’apu a fai cras. Chi depu umiliai cudha
supérbia: Dh’apu a fai cras. Chi depu lassai cudha vanedadi: Dh’apu a fai cras. Intertantus
cussu cras non benit mai, e sa vida mia bandat acostendusí sèmpiri prus a
s’inferru. Ma poita cras, ànima mia, e non oi? Poita no imoi etotu? O Ispíritu potentíssimu!
Fortzai, ah!, si, fortzai Bosu ancora is prus rebbellas voluntadis nostas.
Unu Babbu nostu, tres Ave Marias, unu Gloria Patri.
241