Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

156
IS PREGADORIAS ANTIGAS - SU SIGNU DE SA DEVOTZIONI
língua nosta esentis de dogna frastimu e murmuratzioni serbant a predicai e difèndiri
is veridadis de s’augusta Religioni nosta. Chi siat sèmpiri imprimiu in
coru nostu su nòmini de su prediletu Sposu bostu Gesús: chi in virtudi de custu
nòmini impetreus dogna gràtzia; e comenti a dhu intendi solu pronuntziai s’ingenugant
is Serafinus in su celu si inclinant is monarcas de sa terra e si confundit
plenu de timori s’inferru; serbat su própriu nòmini de confortu a nosàterus in is
trabballus, de consolatzioni in is patimentus; nosi serbat de difesa in is perígulus;
nosi donit fortza po superai e fuiri calisiollat tentatzioni; fei chi assetaus in vida
a pronuntziai su santíssimu nòmini de Gesús potzaus cun custu Santíssimu nòmini
in buca donai s’últimu respiru.
Otava dí
Sa profetzia de Luxia si averat completamenti. Deus sèmpiri dispostu a vendicai
s’innocentza de is Santus suus disperdit s’esecranda eredadi de is persighidoris,
triunfat Costantinu de s’últimu de is tirannus, e sa gruxi de su Nazarenu risplendit
in su làbbaru imperiali; currit su própriu Costantinu a dha plantai de manu sua
in s’altura de campidógliu e si bit po sa primu borta chinai cun osséguju sa fronti
su Senau e su pópulu de Roma de undi si propagat sa fidi a su mundu cun meravíglia
de s’impériu chi diventat generalmenti cristianu. Sa vida de is Santus est
una trumba chi scotit e cunvertit is ànimas, dhas inflamat de ardenti zelu e dhas
tzérriat a sa perfetzioni, e tali si presentat sa vida de Luxia. Est bèni duncas chi
nosu puru dha imiteus considerendu po printzipali cosa sa santificatzioni nosta e
nutrendu contínua aversioni a su pecau. Oh felitzis nosàterus si osservaus custa
norma de bíviri e postus in sa dura alternativa de sufriri o de mòrriri imitaus
s’esémpiu de cust’Eroina! Aici nd’at a gosai consolatzioni immensa su coru nostu
e is patimentus de custa pòbera vida santa fai plena garantzia po sa glória chi
nosi est riservada in su celu.
Oratzioni
Ínclita eroina de sa fidi Luxia, Bosu chi iscieis a cantus tribbulatzionis podeus
èssiri sugetus po cantu biveus in custu mundu, chi comenti sa fortuna prus pròspera
e luminosa est sugeta a si cambiai in s’istadu prus tristu e desolanti de sa
própriu manera un’ànima huacai [?] pura e innotzenti e sugeta a sufriri is tribbulatzionis
de su dispretzu e de sa calúnnia; imprimi in su coru nostu is paràulas chi
Deus iat nau a s’Apóstulu chi est própriu insaras chi si perfetzionat sa virtudi
cantu prus est tribbulada; poita est custu su camminu po su cali bolit Deus chi
passint is ànimas bonas mentras cun sa passiéntzia si bincint is aversidadis e non
tenendu de nosu etotu cussus donus est necessàriu domandaidhus de Deus. Bosu
chi in is tribbulatzionis chi eis sufriu in custu mundu eis iscípiu cunservai inalteràbbili
sa serenidadi de su coru bostu, imparai ancora a nosàterus sa manera de
sufriri totus po amori de Deus, po chi si averit in nosàterus puru su divinu oràculu:
Sa patientia vestra possidebitis animas vestras; est a isciri chi cun sa passiéntzia
si benint a salvai is ànimas nostas.